Fëanor

Van Wikipedia

Personage in Midden-aarde

Fëanor
Andere namen	Fëanáro, Curufinwë
Titel(s)	Hoge Koning van de Noldor
Ras	Elf
Geslacht	Man
Vader	Finwë
Moeder	Míriel
Echtgeno(o)t(e)	Nerdanel
Kind(eren)	Maedhros, Maglor, Celegorm, Caranthir, Curufin, Amrod, Amras
Geboortejaar	4679 van de Eerste Era (voor de jaren van de zon)
Jaar van overlijden	4997 van de Eerste Era (voor de jaren van de zon)

Fëanor, allergrootste der Noldor, is een personage uit J.R.R. Tolkiens werken (De Silmarillion e.a.), Sindarijnse naam van Quenyaans Fëanáro, 'Geest van Vuur'.
Fëanor werd geboren tijdens de eeuwen van Melkors opsluiting. Hij was de oudste zoon van Finwë, de toenmalige Hoge Koning van de Noldor. Zijn moeder Míriel had al haar geestkracht gegeven bij zijn geboorte en stierf door gebrek aan levenslust. Fëanors reputatie als grootste Noldor verdient hij in ieder geval op het gebied der ambachtskunsten. Hij was ontzettend leergierig en creatief in veel gevarieerde ambachten. Fëanor was architect van allerlei pracht en praal in Tirion, de Elfenstad in het oosten der Onsterfelijke Landen, gelegen aan zee. Hij was de ontwikkelaar van het verbeterde elfenschrift (Tengwar: ook wel Fëanoriaans Schrift genoemd) dat veel Elfen voor eeuwig zouden gebruiken. Hij vervaardigde de zeven Palantíri (Kijk-Stenen), die later zo'n belangrijke betekenis zouden spelen in de Númenoriaanse Rijken. Deze uitvindingen vallen echter in het niet bij Fëanors allergrootste prestatie: De Drie Silmarillen: 's werelds mooiste kunstwerken aller tijden. Deze Silmarillen waren op een uitzonderlijke manier vervaardigd uit het kristalachtige Silima dat alleen Fëanor kon bewerken. Daarom zou niemand ze ooit kunnen namaken. De Silmarillen bezaten het vermogen licht op te vangen en vast te houden. Het licht van de twee bomen, Telperion en Laurelin, werd in deze juwelen vereeuwigd.

Toen de hebzuchtige Melkor vrijgelaten was werd hij vervuld van verlangen naar de schoonheid van de Silmarillen. Daarom probeerde hij tevergeefs het vertrouwen te winnen van Fëanor, die uit wantrouwen de Silmarillen opsloot achter slot en grendel. Melkor, oorspronkelijk een Vala, was echter niet tegen te houden: hij stal de Silmarillen na Fëanors vader Finwë te hebben gedood. Fëanor was bijna krankzinnig van woede en verdriet en regelde meteen een achtervolging van zijn grootste vijand. Uit haat gaf hij Melkor een nieuwe naam: Morgoth (Sindarijns voor Zwarte Vijand), de naam die voortaan door alle Elfen gebruikt zou worden. Samen met zijn zeven zonen, zijn halfbroers Fingolfin en Finarfin en velen van zijn volk, waaronder ook Galadriel, trok Fëanor Melkor achterna naar Midden-aarde om de Silmarillen op Morgoth te heroveren.
De reis naar Midden-aarde ging niet zonder of stoot:

De Valar verboden Fëanor te vertrekken, maar hij negeerde dit verbod.
De Teleri, een ander Elfenras, wilden Fëanor niet helpen met hun schepen. Fëanor spoorde daarom de Noldor aan met geweld te roven wat ze niet konden krijgen en was hierdoor verantwoordelijk voor de dood van veel Elfen.
Nadat Mandos een vervloeking over Fëanor en al zijn volgelingen had uitgesproken, trokken sommigen zich terug onder leiding van Finarfin.
De Noldor die niet met de schepen overstaken naar Midden-Aarde, trokken via het IJzige Noorden, zodat velen onder barre omstandigheden stierven.

In het eerste jaar van de Eerste Era (de Jaren van de Zon) stierf Fëanor na de Slag onder de Sterren vlakbij de bron van Sirion ten gevolge van de verwondingen die de Balrog Gothmog hem had toegebracht. Zijn zonen zwoeren voor Fëanors dood nogmaals de Eed van Fëanor: tot hun dood zouden ze proberen hun vaders juwelen terug te winnen.

Fëanor zou de herinnering der Elfen ingaan als de meest excentrieke en vaardige Elf aller tijden, maar niet als de wijste. Zijn werken waren geliefd, zijn wijze van optreden werd afgekeurd en zorgden ervoor dat Fëanor en zijn zonen het hoge koningschap van de Noldor moesten overgeven aan Fëanors broer Fingolfin, hoewel Fëanor de oudste zoon van Finwe was. Fëanors zonen zouden allen voor het eind van de Eerste Era sterven (alleen het lot van Maglor is onzeker), en talloze wandaden begaan om de Eed gestand te doen.