Filipijnse vleermuisparkiet
Van Wikipedia
| Filipijnse vleermuisparkiet IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Loriculus philippensis (Müller, 1776) |
De Filipijnse vleermuisparkiet (Loriculus philippensis) is een papegaaiachtige die alleen voorkomt in de Filipijnen.
In het Filipijns heet deze vogel Colassi. In de Visayas wordt de Filipijnse vleermuisparkiet Kusi, Kolansi of Kolasisi genoemd.
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
De Filipijnse vleermuisparkiet is de kleinste in de Filipijnen voorkomende papegaaiachtige. De mannetjes en vrouwtjes lijken niet op elkaar en ook de tien ondersoorten verschillen nogal van elkaar.
Alle ondersoorten en beide geslachten zijn meer donker geelgroen van boven, licht geelgroen van onderen, hebben een rode romp en en rode veren net boven de staart. De staart zelf is van boven smaragdgroen en van onderen kobaltblauw. De vliegveren zijn zwart in het midden en hebben smaragdgroen buitenste randen en turquoise binnenranden.
Bij L. p. philippensis, L. p. siquijorensis en L. p. mindorensis is de voorkant van de kop rood. Bij L. p. worcesterei, L. p. apacalis, L. p. dohertyi en L. p. bonapartei is deze ook rood net als de kruin. Bij L. p. regulus en L. p. bournsi is de voorkant van de kop rood en de kruin geel. Bij L. p. chrysonotus is de voorkant van de kop ook rood en de kruin doorlopend tot de rug geeloranje. Het mannetje van L. p. apicalis, L. p. dohertyi, L. p. siquijorensis en L. p. worcesteri hebben een oranjerode plek op de bovenzijde van de borst. Bij de overige ondersoorten is bijna de gehele borst en een deel van de keel van het mannetje oranjerood. Het vrouwtje verschilt van het mannetje doordat het gezicht deels blauw is. Daarnaast is het rood op de kop minder fel en ontbreekt het rood op de borst. Een juveniel is geheel groen, met uitzondering van de romp, staart en vleugels, die dezelfde kleur hebben als die van een volwassen exemplaar.
Bij het mannetje is de snavel geheel oranje. Bij het vrouwtje is hij oranje aan de basis verlopend naar geel en zwart aan het uiteinde. De ogen zijn donkerbruin en de poten oranje tot oranjegeel. Bij L. p. bonapartei is de snavel zwart en zijn de poten rood tot zwart van kleur.
Deze soort wordt inclusief staart 15 centimeter en heeft een vleugellengte van 9 centimeter.
[bewerk] Ondersoorten, verspreiding
Van Filipijnse vleermuisparkiet zijn tien ondersoorten bekend:
- Loriculus philippensis apicalis (Bazol, Balut, Dinagat, Mindanao en Siargao);
- Loriculus philippensis bonapartei (Bongao, Jolo, Manuk Manka, Siassi en Tawi-Tawi);
- Loriculus philippensis bournsi (Sibuyan);
- Loriculus philippensis chrysonotus (Cebu);
- Loriculus philippensis dohertyi (Basilan);
- Loriculus philippensis mindorensis (Mindoro);
- Loriculus philippensis philippensis (Banton, Catanduanes, Luzon, Marinduque en Polillo);
- Loriculus philippensis regulus (Guimaras, Masbate, Negros, Panay, Romblon, Tablas en Ticao);
- Loriculus philippensis siquijorensis (Siquijor);
- Loriculus philippensis worcesteri (Biliran, Bohol, Buad, Calicoan, Leyte, Maripipi en Samar).
Op Siquijor is de soort mogelijk uitgestorven. De status van de populatie op Cebu is onduidelijk. De ondersoort L. p. bonapartei wordt door sommige auteurs ook wel beschouwd als een aparte soort. Op Camiguin komt een nauw verwante soort voor, Loriculus camiguinensis.
[bewerk] Leefgebied
De Filipijnse vleermuisparkiet komt gewoonlijk alleen of in paartjes voor in bossen tot zo'n 1000 meter boven zeeniveau, maar komt ook wel voor in tuinen en is een enkele keer ook te vinden op grotere hoogten tot zo'n 2500 meter.
[bewerk] Voedsel
De Filipijnse vleermuisparkiet voedt zich met de bloesem en vloeistoffen van bloeiende kokosnootpalmen en bananen en ander fruit.
[bewerk] Voortplanting
Er zijn exemplaren van de Filipijnse vleermuisparkiet met vergrote gonaden waargenomen in april en mei. Van het nest of de eieren van deze soort in het wild is niets bekend .
[bewerk] Literatuur
- Kennedy, R.S., Gonzales P.C., Dickinson E.C., Miranda, Jr, H.C., Fisher T.H. (2000) A Guide to the Birds of the Philippines, Oxford University Press, Oxford.
- Tello, J.G., Degner, J.F., Bates, J.M. & Willard, D.E. 2006. A new species of hanging-parrot (Aves: Psittacidae: Loriculus) from Camiguin Island, Philippines. Fieldiana Zoology 106:49-57.
