Fokker 50
Van Wikipedia
Fokker 50 |
||
|---|---|---|
| Fabrikant | Fokker | |
| Lengte | 25,25 m | |
| Spanwijdte | 29 m | |
| Hoogte (vanaf de grond) | 8,32 m | |
| Interieurbreedte | 3,3 m | |
| Max. aantal passagiers | ||
| Max. leeggewicht | ||
| Max. startgewicht | ||
| Max. landingsgewicht | ||
| Max. brandstof | ||
| Motoren | 2 Pratt & Whitney PW 127 B Turbo propeller | |
| Max. stuwkracht per motor | ||
| Kruissnelheid | Mach (472 km/u) | |
| Kruishoogte | ||
| Max. reikwijdte | 2400 km | |
De Fokker 50 is een passagiersvliegtuig voor ongeveer 50 passagiers. Het vliegtuig is gebouwd door de vliegtuigfabriek Fokker.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis van de ontwikkeling
Oorspronkelijk dacht Fokker de Fokker F27 te kunnen blijven produceren tot aan het einde van de 20e eeuw. Door externe factoren bleek dit niet het geval te zullen worden. Deze ontwikkelingen noopten Fokker tot de ontwikkeling van een nieuw vliegtuig in plaats van stapsgewijze verbetering van de F27 om deze jaar na jaar modern te houden tot de productielijn werd gesloten. Aan het begin van de jaren '80 maakte Fokker een studie naar een nieuwe motor, de zogenaamde F27RE (RE= re-engined) versie. De ontwikkeling van een versie met alleen een nieuwe motor vond ook geen doorgang vanwege de concurrentie met andere vliegtuigbouwers, omdat alleen een nieuwe motor niet interessant genoeg was voor de luchtvaartmaatschappijen.
Wilde Fokker de laatste technologie kunnen inzetten en wedijveren met de concurrentie, moest er een nieuw toestel komen. Met project P335 werd de bouw van de Fokker 50 in gang gezet.
[bewerk] Materialen en samenwerking
Een primeur in de vliegtuigbouw was de toepassing van composietmaterialen op primaire, dragende delen van de constructie. Tot dan toe gebeurde dit alleen in de secundaire, niet-dragende delen van het toestel. Gebruikte materialen zijn bijvoorbeeld aramide en glasvezel. Aramide wordt toegepast in de rompneus, vleugelvoorrand, delen van het kielvlak en de rugvin, de vloeren en de vloeistukken tussen vleugel en romp. Glasvezel wordt toegepast in de motorgondels en de staart.
Voor de bouw van de Fokker 50 werd door Fokker samengewerkt met:
- Dassault te Biarritz (Frankrijk};
- SABCA te Gosselies (België)
- Messerschmitt-Bölkow-Blohm uit Duitsland
- Fuji Heavy Industries uit Japan
De Fokkerbedrijven te Dordrecht, Papendrecht, Ypenburg, Hoogeveen, Woensdrecht en Schiphol-Oost werkten eveneens aan het toestel.
[bewerk] Varianten (volledig)
- Fokker 50
- Fokker 50 High Performance
- Fokker 50 Utility
- Fokker 50 Maritime Mk.2
- Fokker 50 Maritime Enforcer
- Fokker 50 Sacred Crow (één voor een niet nader te noemen klant)
- Fokker 60
- Fokker 60UTA-N
- Fokker 60 Utility *
- * De Fokker 60 Utility is een met 1,62 meter verlengde variant van de Fokker 50, bedoeld als vrachtvliegtuig. Hiervan zijn maar 4 exemplaren geconstrueerd, welke allen door de Nederlandse Luchtmacht in gebruik zijn genomen.
[bewerk] Fokker 50 en Fokker 60 bij de Koninklijke Luchtmacht
Op het eerste gezicht lijken de Fokker 50 toestellen identiek aan de Fokker F-27 waarvan ze samen met de F-60 Utility de opvolgers zijn. Kleine uiterlijke verschillen vormen het landingsgestel, de langere motorgondels en de zesbladige propellers. De Fokker 50 en 60 zijn hoogdekkers, wat het voordeel heeft van een vlakkere laadvloer en meer ruimte tussen de twee turbopropmotoren en de grond. Dit verkleint de kans op het opzuigen van vuil of beschadiging van de propellerbladen.
De Koninklijke Luchtmacht zet de F-50’s in voor passagiersvervoer (afhankelijk van de uitvoering 25 of 30 personen). Ze zijn voorzien van de volgende kleuren: wit met een blauwe bies.
De luchtmacht zet de Fokker 60 in voor troepen- en materieeltransport, paradroppings en medevac (gewondenvervoer). Vanwege deze operationele taken zijn ze in een grijs camouflageschema gespoten. De Fokkers waren onder meer actief tijdens de aardbevingsramp in Turkije, maar ook ter ondersteuning van Nederlandse militairen in Italië en Albanië en bij het overbrengen van hulpgoederen naar dit Balkanland.
In 2005 zijn twee Fokker 60-vliegtuigen omgebouwd tot Fokker 50 Maritime Mk.2 maritieme patrouillevliegtuigen vanwege de uitfasering van de P-3 Orion van de Koninklijke Marine. Dit is een interim-oplossing tot het moment van contracteren van een derde partij voor de MPA-taak voor de Kustwacht Nederlandse Antillen en Aruba.
De Fokker 50 en 60 zijn ingedeeld bij het 334 Squadron op de Vliegbasis Eindhoven.
[bewerk] Cabinegeluid
Het geluidsniveau in de passagierscabine van de Fokker 50 is laag vergeleken bij soortgelijke propellervliegtuigen, zoals de voorganger de F27. Dit kwam door een aantal maatregelen:
- De zesbladige propeller. Hierdoor werd de afstand tussen de tippen van de bladen en de romp groter, de belasting per blad werd kleiner, en de grondfrequentie werd hoger (17 Hz draaisnelheid, de bladpassage bedraagt 102 Hz).
- Een zeer nauwkeurig fasesynchronisatie systeem, waardoor het geluid van de linker- en de rechter propeller elkaar gedeeltelijk uitdoven.
- De toepassing van trillingsdempers op de romp, afgestemd op precies 102 Hz.
- Een compleet gesloten en goed afgeveerd cabine interieur (de zijwanden, bagagebakken en plafond), waardoor een dubbele wand constructie ontstaat die voor de transmissie van geluid gunstig is.
- Een stil airconditioning systeem, door een lage snelheid in de aanvoerpijpen en uitstroomgaatjes. Bovendien extra isolatie van alle deelsystemen, zoals de recirculatie ventilatoren die boven het plafond zitten.
[bewerk] Bron
Delen van de tekst op deze pagina of een eerdere versie daarvan is afkomstig van de website van het Ministerie van Defensie en van Jane´s Aircraft Recognition Guide.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Fokker 50 op Wikimedia Commons. |
