Geschiedenis van Tongeren
Van Wikipedia
Dit artikel zou samengevoegd moeten worden met [[Atuatuca Tungrorum]], of er dient een duidelijker afbakening tussen beide artikelen te worden gemaakt (Hier melden: Overleg).
Tongeren is de oudste stad van België en was een belangrijke stad in de Romeinse tijd.
[bewerk] Eburonen
In de periode van de Romeinse verovering van onze streken werd de omgeving van Tongeren bewoond door de Eburonen. Deze stam stond onder aanvoering van Ambiorix en Catuvolcus. Na een list van de Eburonen, waarbij anderhalf legioen van de Romeinen zou zijn uitgeroeid, droeg Julius Caesar op wraak te nemen en de hele stam uit te roeien. Ambiorix wist echter uit handen van de Romeinen te blijven en zou zijn gevlucht.
[bewerk] Romeinse periode
Na de verdrijving van de Eburonen nodigden de Romeinen de Tungri, een Germaanse stam, uit om het vrijgekomen en zeer vruchtbaar ar gebied te bewonen. Tussen 17 vr. Christus en 12 vr. Christus was er in de streek een legerkamp gevestigd. Uit dit kamp groeide later de nederzetting Atuatuca Tungrorum, het latere Tongeren. Mede dankzij de vruchtbaarheid van Haspengouw en de ligging langs de belangrijke heirbaan Keulen-Bavay groeide Tongeren uit tot een bloeiende Gallo-Romeinse nederzetting. Weldra werd er een administratief centrum en garnizoensplaats gevestigd. De stad had echter zwaar te lijden van een grote brand tijdens de Bataven-opstand in 70 n. Chr. In de 2de eeuw kreeg de stad een eigen omwalling, een Romeinse muur. Dit was de grootste omwalling die de stad ooit zou krijgen. De stad was op zijn hoogtepunt. In de 4de eeuw werd deze muur ingekort en omsloot enkel nog het hoger gelegen stadsdeel. In deze periode werd de stad vereerd met het bezoek van onderkeizer Julianus. Van de omwalling uit deze periode is in feite enkel nog de Romeinse Toren op het Vrijthof bewaard, terwijl van de muur uit de 2de eeuw nog verschillende stukken overeind staan.
