Henri de Baillet-Latour
Van Wikipedia
Henri de Baillet-Latour (1 maart 1876 - 6 januari 1942) was een Belgisch aristocraat en de derde voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité.
De Baillet-Latour werd lid van het IOC in 1903 en was later een van de stichters van het Belgisch Olympisch Comité. In 1920 was hij een van de organisators van de Olympische Zomerspelen in Antwerpen. Ondanks de korte voorbereidingstijd en de ongunstige situatie in België kort na het einde van de Eerste Wereldoorlog, werden de Spelen als een succes beschouwd.
De Baillet-Latour werd mede hierdoor verkozen tot IOC-voorzitter in 1925 toen Pierre de Coubertin terugtrad. Hij bleef voorzitter tot aan zijn dood in 1942 en werd opgevolgd door de Zweed Sigfrid Edström.
| {{{afb_links}}} | Voorzitters van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) | {{{afb_rechts}}} |  |
|---|---|---|---|
|
Demetrius Vikelas (Griekenland) 1894-1896 - Pierre de Coubertin (Frankrijk) 1896-1925 - Godefroy de Blonay (Zwitserland) 1916 - 1919 - Henri de Baillet-Latour (België) 1925-1942 - Sigfrid Edström (Zweden) 1942-1952 - Avery Brundage (Verenigde Staten) 1952-1972 - Lord Killanin (Ierland) 1972-1980 - Juan Antonio Samaranch (Spanje) 1980-2001 - Jacques Rogge (België) 2001-heden |
