Hippolytus van Rome
Van Wikipedia
| ca. 170-235 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Tegenpaus | ||||
|
Hippolytus (ca. 170-235) was sinds 217 de eerste tegenpaus en de enige tegenpaus die heilig is verklaard.
Sinds 192 was hij priester te Rome. Hij was een leerling van Irenaeus en wordt in het Westen als een van de belangrijkste kerkleraren van zijn tijd beschouwd. Hij verzette zich openlijk tegen de pausen van zijn tijd, opeenvolgend Zephyrinus, Calixtus I en Pontianus, met name wat betreft de heilige drie-eenheid. Als Callixtus in 217 de straf voor "seksuele zonden" een boete maakt laat Hippolytus zich door zijn volgelingen uitroepen tot tegenpaus. Volgens hem was dit onaanvaardbaar aangezien ontucht een doodzonde was. Dit was het begin van het zogenaamde schisma van Hippolytus.
Hippolytus was een zeer conservatief christen en een vlijtig schrijver. Zo schreef hij onder andere commentaren op Daniël en de Apocalyps, het dogmatische werk De Antichristo en bestreed hij de gnostici in zijn Syntagma. Een groot deel van zijn werken zijn pas eind 19e eeuw ontdekt en alleen in een Oud-Slavische vertaling bekend.
Rond het jaar 235 werd Hippolytus samen met de nieuwe paus Pontianus in het kader van de christenvervolging door de Romeinse keizer Maximinus Thrax naar Sardinië verbannen. De twee raakten daar bevriend en verzoenden zich. Beiden stierven daar, waarschijnlijk door de onmenselijke omstandigheden in de Sardijnse mijnen. Al in 236 werden ze als heilige martelaars naar Rome overgebracht en begraven in de catacombe van Callixtus.
Zijn naamdag is 13 augustus. Hij is de patroonheilige van de stad Delft en van de Oostenrijkse stad Sankt Pölten. Er zijn overigens andere tegenpausen waarvan men zegt dat ze heilig waren, zoals Felix II, maar dat berust op verwarring met naamgenoten.
[bewerk] Externe link
Een uitgebreide biografie met vermelding van diverse bronnen.
| Pausen: | Chronologisch - Alfabetisch - Tegenpausen - A-Z |
