Idalion

Van Wikipedia

Ligging van Idalion op Cyprus.

Idalion (Oud-Grieks: Ιδάλιον / Idálion) of Idalium was een oude stad op Cyprus, in de buurt van het huidige Dali in het district Nicosia.

Inhoud

1 Ligging
2 Geschiedenis
3 Opgravingen
4 Voetnoot
5 Verder lezen

[bewerk] Ligging

Het lag in de buurt van de kopermijnen aan de voet van het Troödosgebergte en aan de zuidoever van de Yialiasrivier. De rijkdom van de stad was waarschijnlijk afhankelijk van deze mijnen en de handel met kuststeden zoals Enkomi en Kition. De stad bestond uit een oostelijke en westelijke akropolis en een lager gelegen stadsgedeelte.

[bewerk] Geschiedenis

De vroegste nederzetting in Idalion dateert van de late 13e of vroege 12e eeuw v. Chr. Idalion was een van de tien Cypriotische koninkrijken die waren opgenomen in een lijst op het prisma van Esarhaddon (veelzijdig tablet van deze koning van Assyrië uit 673/672 v. Chr.). Uiteindelijk werd het gedomineerd door het Fenicische stadskoninkrijk Kition, waarop het het centrum van cultus van Aphrodite en van de Grieks-Fenicische godheid Resheph-Apollon. Een daar gevonden terracottamodel (nu in het Louvre) wordt beschouwd als een voorstelling van de tempel van Resheph-Apollon.

Het decreet van Stasikypros (Louvre).

Een belangrijk document is een groot bronzen tablet in Cypro-Syllabisch ten tijde van koning Stasikypros. Het gaat om een decreet van Stasicypros ter ere van een arts, Onesilos, en zijn broers die door de koning en de ptolis hun ereloon zouden krijgen betaald en andere erebewijzen voor hun verzorging van de gewonden na de belegering van Idalion door Kition en de Perzen (478-470 v. Chr.).

Uiteindelijk werd het dan toch geännexeerd door het Fenicische stadskoninkrijk Kition, waarvan de koning nu koning van Kition én Idalion was. Hierop werd het een centrum van cultus van Aphrodite en van de Grieks-Fenicische godheid Resheph-Apollon (Apollon Amyklaios). Een daar gevonden terracottamodel (nu in het Louvre) wordt beschouwd als een voorstelling van de tempel van Resheph-Apollon. Toch bleven leden van het Kitische koningshuis, zoals prins Baalrom, tweetalige inscripties maken met een Cypro-Syllabische versie.

Het is moeilijk te zeggen of de Griekse bevolking werd bevoordeeld onder de Ptolemaeën, maar uit inscripties blijkt dat ook Feniciërs in Idalion bleven deelnemen aan het politieke leven en bijvoorbeeld aan de heerserscultus deelnamen. Anderzijds bleef men de era van Idalion gebruiken, wat wijst op een enigszins conservatief Idalisch element.

[bewerk] Opgravingen

Reeds onder Max Ohnefalsch-Richter had men hier opgravingen in de Aphroditetempel doorgevoerd. De vondsten, meestal archaïsche beelden en waarvan restanten uit kalksteen en terracotta bevinden zich vandaag de dag in Berlijn.In 1980 werden in Dali bij de afbraak van een stal nieuwe beelden gevonden, die hier mogelijk door Philipp Michaili, een opgravingsmedewerker van Max Ohnefalsch-Richter waren verborgen geworden.

Kalkstenen buste van jongeman met Frygische muts (Cypro-Archaïsch II, ca. 550 v. Chr., Louvre).

Portret van een jongeman uit het heiligdom van Apollon Amyklaios (British Museum).

Schaal uit elektrum met mythologische scénes: een sfinxfries, een koning die zijn vijanden verslaat en centraal een geometrisch patroon van de "levensbloem" (Cypro-Archaïsch I, 8e–7e eeuw v. Chr., Louvre)^*.

Schaal uit elektrum met mythologische scénes: een sfinxfries en centraal een koning die zijn vijanden verslaat en centraal een geometrisch patroon van de "levensbloem" (Cypro-Archaïsch I, 8e–7e eeuw v. Chr., Louvre)^*.

[bewerk] Voetnoot

^*	Dit wijst op een Egyptische invloed.

[bewerk] Verder lezen

P. Flourentzos, A Group of Sculptures from Idalion, in P. Åström - D. Sürenhagen, Periplus: Festschrift für Hans-Günter Buchholz zu seinem achtzigsten Geburtstag am 24. Dezember 1999, Jonsered, 2000, pp. 59ff.
K. Nicolaou, art. IDALION Cyprus, in R. Stillwell - e.a. (edd.), The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, 1976.
M. Hadjicosti, The Kingdom of Idalion in the Light of New Evidence. The City-Kingdoms of Early Iron Age Cyprus in Their Eastern Mediterranean Context, in Bulletin of the American Schools of Oriental Research 308 (1997), pp. 49-63.
J. Seibert, Zur Bevölkerungsstruktur Zyperns, in Anc. Soc. 7 (1978), pp. 17-19.

{{{afb_links}}}	Cypriotische koninkrijken in de IJzertijd	{{{afb_rechts}}}
Kition \| Amathus \| Kourion \| Paphos \| Marion \| Soloi \| Lapithos \| Kerynia \| Salamis \| Tamassos \| Ledrai \| Idalion \| Chytroi