Jean Sibelius

Van Wikipedia

Jean Sibelius

Johan Julius Christian Sibelius (Hämeenlinna. 8 december 1865 – Järvenpää bij Helsinki 20 september 1957) was een Fins componist. Hij was niet alleen de bekendste Finse componist, maar wordt ook beschouwd als de componist die de Finse identiteit het meest karakteriseert.

Jean Sibelius werd in 1865 geboren in een Fins-Zweedse familie.

Zijn bekendste werken zijn Finlandia, Valse Triste, het vioolconcert, de Karelia-suite en de Zwaan van Tuonela, een deel uit zijn Lemminkäinen-suite, Maar hij schreef veel meer: zeven symfonieën, meer dan honderd liederen en geestelijke muziek. Sibelius liet zich met name inspireren door de Kalevala, het Finse nationale epos, bijvoorbeeld in zijn koorsymfonie Kullervo.

Sibelius verklaarde de stijl van zijn latere werk door te stellen dat andere componisten zich bezighielden met het produceren van cocktails waar hij het publiek puur koud water aanbood.

Momenteel is het Zweedse label BIS Records bezig met het complete oeuvre (inclusief eerste versies) op CD uit te brengen.

[bewerk] Complete lijst van orkestwerken

Ouverture in E, 1890-1891;
Balettikohtaus (balletscène), 1891;
Cassazione op. 6, 1895, revisie 1904;
En saga, op. 9, 1892, revisie 1902;
Menuetto, 1894;
Skogsrået, op. 15 (De woundnimf), symfonisch gedicht, 1895;
Vårsång, op. 16 (Lentelied), symfonisch gedicht, 1894, revisie 1895;
Lemminkäis-sarja, op.22 (Lemminkäinen-suite):
- 1. Lemminkäinen ja saaren neidot (Lemminkäinen en de meisjes van het eiland), 1895, revisie 1897 en 1939
- 2. Lemminkäinen Tuonelassa (Lemminkäinen in Tuonela), 1895, revisie 1897 en 1939
- 3. Tuonelan joutsen (De zwaan van Tuonela), 1893, revisie 1897 en 1900
- 4. Lemminkäinen palaa kotitienoille (Lemminkäinen's terugkeer), 1895, revisie 1897 en 1900;
Scènes historiques I, op. 25, 1899, revisie 1901;
Finlandia, op. 26, 1899, revisie 1900; versies met en zonder koor;
Symfonie nr. 1 op .39, 1899;
Porilaisten marssi, 1900;
Romance op. 42, voor strijkers, 1903;
Symfonie nr. 2 op. 43, 1901-1902;
Ouverture‚ 1902;
Dryadi, op. 45 (De druïde), symfonisch gedicht, 1910;
Vioolconcert op. 47, 1903, revisie 1905;
Cortège, 1905;
Pohjolan tytär, op. 49 (Pohjola's dochter), symfonische fantasie, 1906;
Symfonie nr. 3 op. 52, 1907;
Grevinnans konterfej voor strijkers, 1907;
Pan & Echo, op.53, dans intermezzo, 1906;
Öinen ratsastus ja auringonnousu, op.55 (Nachtelijke rit en zonsopgang), symfonisch gedicht, 1907;
In memoriam, op.59, begrafenismars, 1909;
Balettikohtaus (balletscène), 1909;
Canzonetta & Valse romantique, op. 62, 1911;
Symfonie nr. 4 op. 64, 1911;
Barden, op. 64 (De bard), symfonisch gedicht, 1913, revisie 1914;
Scènes historiques II, op. 66, suite, 1912;
2 serenades voor viool en orkest op. 69, 1912-1913;
Aallottaret, op. 73 (De Oceaniden), symfonisch gedicht, 1914;
2 stukken op. 77, voor viool of cello en orkest, 1914;
Symfonie nr. 5, op. 82, 1915, revisie 1916 en 1919;
Humoresques nrs. 1-2, op. 87, voor viool en orkest, 1917;
Humoresques nrs. 3-6, op. 89, voor viool en orkest, 1917;
Promootiomarssi (Academische feestmars), 1919;
Valse lyrique, op. 96/1, 1920;
Autrefois, op.96/2, scène pastorale, 1919;
Valse chevaleresque, op. 96/3, 1920;
Suite mignonne, op.98/1, voor fluit en strijkers, 1921;
Suite champêtre, op. 98/2, voor strijkers, 1921;
Symfonie nr. 6 op. 104, 1923;
Symfonie nr. 7 op. 105, 1924;
Ett ensamt skidspår (Een eenzaam skispoor), 1925;
Morceau romantique (sur un motif de M. Jakob de Julin), 1925;
Tapiola op. 112, symfonisch gedicht, 1926;
Symfonie nr. 8, voltooid 1929, vernietigd;
Suite voor viool en strijkers, op. 117, 1929?

[bewerk] Orkestliederen

Våren flyktar hastigt, op.13 no.4 (Runeberg), 1914
Koskenlaskian morsiammet, 1897
S'en har jag ej frågat mera (…en ik stelde verder geen vragen meer), op.17 no.1 (Runeberg)
Sången om korsspindeln op.27 (lied van de kruisspin)
Soluppgång op.37 no.3
Höstkväll op.38 no.1 (herfstavond), 1905
På verandan vid havet op.38 no.2 (op een veranda bij de zee)
I natten op. 38 no.3 (’s nachts), 1903
Demanten på marssnön op.36 no.6
Kom nu hit, död op.60 (come away, death), 1957
Luonnotar op.70, voor sopraan en orkest (aangeduid als symfonisch gedicht)(Kalevala)