Josef Hromádka
Van Wikipedia
Josef Lukl Hromádka (Hodslavice, 8 juni 1889 - Praag, 26 december 1969) was een Tsjechische theoloog.
Hromádka studeerde theologie in Wenen, Bazel, Heidelberg en Aberdeen en filosofie in Praag. Aanvankelijk een luthers predikant, ging hij na de Eerste Wereldoorlog over tot de Evangelische Kerk van de Boheemse Broeders. In 1930 werd Hromádka hoogleraar in de Systematische Theologie aan de Universiteit van Praag. Vanaf de jaren twintig was hij tevens voorzitter van de Christelijke Studenten Vereniging.
Als tegenstander van het nationaal-socialisme werkte hij in de jaren dertig nauw samen met o.a. Karl Barth en de dominees van de Bekennende Kirche in Duitsland. Ook zette hij zich in voor de Spaanse Republiek en de Duitse antifascisten. In 1939, kort voor de Duitse inval in Tsjechoslowakije, ging Hromadka naar de Verenigde Staten en werd er gastprofessor aan de Universiteit van Princeton.
Na de Tweede Wereldoorlog, in 1947, keerde Hromadka naar Tsjechoslowakije terug en streefde naar een dialoog tussen het marxisme en christendom. Hij was lid van de Wereldraad van Kerken, maar richtte in 1948 ook de Christelijke Vredesraad op. De Christelijke Vredesraad streefde naar vrede tussen West en Oost.
Hromadka was een groot voorstander van eenwording van de Protestantse Kerken. Daarnaast had hij veel respect voor de Orthodoxe Kerk en voor de katholieke communie, die hij zag als een kracht spirituele handeling. Daarnaast was hij groot voorstander van de vrijheid en sociale rechtvaardigheid. Hij stond kritisch ten opzichte van de Westerse luxe.
Na de Fluwelen Revolutie (1989), waarna het communisme in Tsjechoslowakije ten val kwam, werd hij ernstig bekritiseerd, maar desondanks speelt hij nog steeds een rol, in met name de Tsjechische (protestantse) theologie.
Zijn theologie is verwant aan de dialectische theologie (zie ook: dialectiek) van de Zwitserse theoloog Karl Barth.
