Justine Henin
Van Wikipedia
 |
||
| Persoonlijke informatie | ||
| Nationaliteit |  Belgische |
|
| Geboorteplaats | Luik | |
| Verblijfplaats | Monte Carlo, Monaco | |
| Lengte | 167 cm | |
| Gewicht | 57 kg | |
| Profdebuut | 1999 | |
| Slaghand | Rechts | |
| Totaal prijzengeld | $14,051,639 | |
| Enkelspel | ||
| Overwinningen | 31 | |
| Hoogste positie | 1 (10/20/2003) | |
| Masters | winst (2006) | |
| Grand Slam resultaten | ||
 Australian Open |
winst (2004) | |
 Roland Garros |
winst (2003, '05, '06) | |
 Wimbledon |
finale(2001, '06) | |
 U.S. Open |
winst (2003) | |
| Dubbelspel | ||
Justine Henin 
uitspraak (info·uitleg) (Luik, 1 juni 1982) is een Belgische tennisster, die sinds het begin van haar carrière wordt gecoacht door Carlos Rodriguez. Begin 2007 heeft ze vijf Grand Slams op haar naam staan (waaronder 3× Roland Garros), een gouden medaille op de Olympische Spelen in Athene, en stond ze 53 weken op nummer 1 van de WTA-rangschikking.
In 2002 trouwde ze en nam de naam van haar man over: Justine Henin-Hardenne. Na persoonlijke problemen besloot ze op 23 januari 2007 de scheiding aan te vragen, zodat ze nu opnieuw onder de naam Henin zal tennissen.
Justine Henin wordt door haar supporters ook wel Juju genoemd. Momenteel woont ze in Monaco. Justine Henin kenmerkt haar tennis door een grote verscheidenheid in slagen, haar mentale stabiliteit en door haar backhand, die John McEnroe "de mooiste backhand ter wereld" noemt.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Justine Henin is het derde kind van José Henin en Françoise Rosière en werd geboren op 1 juni 1982 in Luik, België. Haar moeder, geschiedenislerares, nam Justine vaak mee naar Frankrijk om Roland Garros te bekijken. Wanneer ze amper 12 jaar is, verliest ze haar moeder aan darmkanker na een gevecht van 2 jaar tegen de ziekte. In 1999 komt er een breuk tussen Justine en vader José omdat hij zich volgens haar te veel met haar bemoeide.
Op 16 november 2002 trouwt ze in het kasteel van Lavaux-Sainte-Anne met Pierre-Yves Hardenne met wie ze al 2 jaar samenwoonde en speelt sinds dan onder de naam Justine Henin-Hardenne. In 2005 werd ze 37ste in de verkiezing van De Grootste Belg op de VRT.
Op 23 januari 2007 maakte Justine Henin via haar website bekend dat zij en haar echtgenoot uit elkaar gingen en dat om persoonlijke redenen.
[bewerk] Tennisbiografie
[bewerk] Ontluikende juniorcarrière
De kleine Justine groeit op in de gemeente Rochefort, in een huis dicht bij de tennisclub van Rochefort. Als Henin vijf is begint ze met tennissen in de lokale tennisclub, en al snel blijkt dat ze zeer getalenteerd is. Daarom gaat ze op haar zesde naar de tennisclub in Ciney. Later traint ze in TC Géronsart met Gabriel Gonzalez, waar ze in 1994 het Belgisch Kampioenschap bij de kadetten wint.
Naast een veelbelovende tennisster is ze ook een uitstekende voetbalspeelster maar op haar twaalfde kiest ze definitief voor het tennis en houdt ze het voetbal voor bekeken. Rond haar veertiende ontmoet ze Carlos Rodriguez. Vanaf dan gaat alles snel. In 1997 wint ze de Orange Bowl (het wereldkampioenschap bij de junioren) en Roland Garros voor junioren: ze verslaat Cara Black (4-6, 6-4, 6-4).
Titels bij de junioren:
| ITF-toernooi | prijzengeld |
|---|---|
| Le Touquet, Frankrijk | $10.000 |
| Koksijde, België | $10.000 |
| Gelos, Frankrijk | $10.000 |
| Grenelefe, Florida | $25.000 |
| Ramat Ha-Sharon, Israël (dubbelspel met landgenote Kim Clijsters) | $25.000 |
| Reims, Frankrijk | $25.000 |
| Luik, België | $50.000 |
[bewerk] Profcarrière
In 1999 stopt ze met haar studies om zich volledig te kunnen toeleggen op het tennis en wordt ze profspeelster.
In haar eerste WTA-toernooi, te Antwerpen, is Henin in de finale sterker dan Sara Pitkowski en wint zo haar eerste WTA-toernooi. Henin is hiermee slechts de vijfde tennister die haar debuterende WTA-toernooi wint, en springt hiermee van de 178ste plaats naar nr. 106.
In 2000 kent Henin problemen met blessures en ziekten maar met overwinningen in Gold Coast en Canberra neemt ze een fantastische start voor 2001. Ze laat zich opmerken bij het publiek door een halve finale op Roland Garros (tegen Kim Clijsters), winst in 's-Hertogenbosch (gras) en een finaleplaats in Wimbledon (tegen Venus Williams). Tegen het eind van het jaar stond Henin op de zevende plaats van de wereldranglijst, met drie toernooien op haar naam.
Dat jaar wint Henin samen met Clijsters, Laurence Courtois en Els Callens de Fed Cup.
In 2002 bereikt ze vier WTA-finales, waarvan ze er twee wint. Zo eindigt ze op de vijfde plaats van de wereldranglijst. Bij het winnen van haar eerste Tier-I toernooi verslaat ze Jennifer Capriati in de halve finale en Serena Williams in de finale, de toenmalige nummer twee en vijf van de wereld.
[bewerk] 2003: de eerste Grand Slam
Ze begint het jaar 2003 met een zege in Dubai en een halve finale op de Australian Open: ze wint er in de kwartfinale van Lindsay Davenport. Het wordt een epische wedstrijd van meer dan drie uur in de hete Rod Laver Arena (7-5 5-7 9-7). Davenport was het zwarte beest van Henin; in de vijf vorige ontmoetingen moest Henin telkens het onderspit delven. Ze strand uiteindelijk tegen Venus Williams (6-3 6-3) in de halve finale.
Na een memorabel duel tegen Serena Williams wint ze Charleston en in Berlijn verslaat ze Kim Clijsters.
Op 7 juni 2003 wordt Henins droom werkelijkheid door in de finale van Roland Garros, het toernooi het nauwst aan haar hart, Kim Clijsters te verslaan met 6-0, 6-4. Ze wordt de eerste Belgische die een Grand Slam wint. Ze had hiervoor tegen Serena Williams drie sets nodig in de controversiële halve finale. In de derde set met Williams aan de opslag, slaat ze een eerste opslag. Daarbij steekt Henin haar hand op, zo geeft ze aan dat ze nog niet klaar is. De eerste opslag strandt in het net, maar aangezien Henin aangaf nog niet klaar te zijn, zou de eerste opslag opnieuw gespeeld worden. Aan de umpire, die het teken niet gezien had, beweert Justine dat ze geen teken deed. Een boze Williams verloor het spelletje en de wedstrijd. In de finale treft ze haar landgenote Clijsters. In een in België fel gehypte Grandslamfinale wint Justine eenvoudig: 6-0 6-4.
Op Wimbledon haalt ze de halve finale waarin ze verliest van Serena Williams.
Op het Amerikaanse hardcourt wint ze drie toernooien: San Diego, Toronto en de US Open, haar tweede Grand Slam waarbij ze in de finale nogmaals Kim Clijsters verslaat met 7-5, 6-1. In een heroïsche halve finale, Henin kreeg 2 wedstrijdpunten tegen, en 11 keer was ze twee punten van verlies verwijderd, had ze meer dan drie uur nodig om Jennifer Capriati opzij te zetten.
Door deze overwinning stijgt ze naar de tweede plaats op de wereldranglijst. Na haar overwinning in Zürich wordt Henin de nummer 1 van de wereld.
[bewerk] 2004
Ook in 2004 kent ze een fantastische start: na winst in Sydney verovert ze haar derde Grand Slamtitel op de Australian Open door Kim Clijsters te verslaan in de finale. Na de Australian Open wint ze ook de toernooien van Dubai en Indian Wells. Een cytomegalovirus (een aan de ziekte van Pfeiffer verwant virus) brengt de rest van haar seizoen in gevaar. Op Roland Garros probeert ze haar titel te verdedigen maar wordt in de tweede ronde uitgeschakeld door Tathiana Garbin. Na Parijs neemt ze de beslissing om zich te laten verzorgen; ze speelt niet mee in Rosmalen en Wimbledon.
Onzeker over de afloop gaat ze toch naar de Olympische Spelen van Athene. In de finale tegen Amélie Mauresmo wint ze de enige Belgische gouden medaille in Athene, na in de halve finale de Russin Anastasia Myskina te verslaan. Dit is volgens haar de mooiste overwinning uit haar carrière.
Denkend dat ze volledig genezen is van haar virus, gaat Henin naar de US Open waar ze in de 1/8 finales verliest van Nadja Petrova. Dit werd haar laatste wedstrijd van 2004. Hierdoor verliest ze haar eerste plaats in de wereldranglijst.
[bewerk] 2005
In 2005 maakt ze haar come-back in Miami waar ze in drie sets verliest van Maria Sharapova in de kwartfinale. Aan het begin van het gravelseizoen toont Henin bijna onverslaanbaar te zijn op haar geliefde ondergrond, het rode gravel. Na winst in Charleston, Warschau en Berlijn wint ze voor de tweede maal Roland Garros nadat ze in de finale tennisles gaf aan Mary Pierce: 6-1, 6-1. Met deze overwinning klimt Justine tot op nummer 7. Enkel Monica Seles en zij zijn nog actieve speelsters die Roland Garros minstens twee maal op hun naam schreven.
Twee weken later start Justine als topfavoriete zonder enige voorbereiding in Wimbledon waar ze in de eerste ronde werd uitgeschakeld door de Griekse Eleni Daniilidou (6-7, 6-2, 5-7). Met dit verlies wordt ze de eerste Roland-Garros winnaar die in de eerste ronde van Wimbledon verliest.
In augustus start ze in het toernooi van Toronto waar ze de finale bereikt door Mariana Diaz-Oliva, Jie Zheng, Nicole Vaidisova en Amélie Mauresmo te verslaan, maar verliest er van Kim Clijsters (7-5 6-1). Op de US Open verliest ze in de vierde ronde van Mary Pierce.
[bewerk] 2006
In januari 2006 keert ze terug naar het tennis in Sydney, een voorbereiding op de Australian Open. De eerste, fel gehypte, wedstrijd tegen Martina Hingis wint ze met 6-3 6-3. Om in de finale te raken verslaat ze ex-US Open winnares Svetlana Koeznetsova (6-3 6-1). In de finale speelt ze tegen Francesca Schiavone (4-6 7-5 7-5). In de daaropvolgende Australian Open verslaat ze 's werelds nummer 1 Lindsay Davenport en Maria Sharapova in lastige driesetters. In de finale geeft ze op tegen Amélie Mauresmo, nadat ze 1-6 0-2 achter staat, omdat ze last heeft van darmklachten. Het was de eerste keer dat - in het vrouwentennis - iemand een Grandslamfinale won doordat de tegenpartij opgaf, menig sportcommentator en tennisser vond dat Henin de wedstrijd had moeten uitspelen, om de eer van de winst zo aan Mauresmo te geven.
Op het toernooi van Charleston verdedigt Henin haar titel. Ze verslaat Sybille Bammer, Karolina Sprem en Dinara Safina, maar ze struikelt in de halve finale. Daarin verliest ze van Patty Schnyder met 2-6, 6-3 en 6-2.
Wat later, op 23 en 24 april, scoort Henin-Hardenne met het Belgische Fed Cup team een overwinning op het Russische team door eerst Nadja Petrova met 6-7, 6-4 en 6-3 en later Jelena Dementjeva met 6-2 en 6-0 opzij te zetten en zo door te stoten tot de halve finales van dit landenkampioenschap. Vooral de overwinning tegen Petrova is indrukwekkend wetende dat de Russische net 2 graveltoernooien op haar naam schreef en op deze ondergrond 10 wedstrijden op rij ongeslagen was. Ze neemt trouwens ook revanche op Dementieva die haar een paar weken voordien klopte op het toernooi van Indian Wells en die op dag 1 van de Fed Cup ontmoeting al korte metten had gemaakt met landgenote Kim Clijsters.
Op het Tier I toernooi van Berlijn verliest Henin-Hardenne opnieuw van Nadja Petrova met 6-4, 4-6 en 5-7 nadat ze in de halve finales eenvoudig Amélie Mauresmo verslagen had met 6-1 en 6-2.
Toch slaagt Henin-Hardenne erin - als eerste sinds Steffi Graf het deed in 1996 - om haar titel te verdededigen op Roland Garros 2006, dit ondanks de nederlaag op gravel in Berlijn. Ze stormt door tot de halve finale, waar ze met aanvallend tennis een als tweede gerangschikte Clijsters met 6-3 en 6-2 verslaat. Ze wint de titel voor de derde keer in een finale tegen Svetlana Koeznetsova met twee maal 6-4 en dit zonder een set te verliezen.
Ook het grasseizoen begint goed, voor de eerste keer wint ze het drukbezette Eastbourne-toernooi. Ze verslaat opnieuw in de halve finale Clijsters; in de finale blijkt ze na een spannende wedstrijd te sterk te zijn voor Anastasia Myskina: 4-6, 6-1 en 7-6 (5).
Op Wimbledon 2006 scoorde Justine Henin-Hardenne ook hoge ogen. Met sprekend gemak wist ze de finale te bereiken. Tot aan de finale hoefde ze geen enkele set prijs te geven en in de halve finales klopte ze Clijsters voor de derde keer op rij in 2 sets 6-4 en 7-6(4). In de finale verloor ze in drie sets van de als eerste geplaatste française Amélie Mauresmo.
In aanloop naar de US Open 2006 won ze het toernooi van New Heaven, in de finale gaf Lindsay Davenport op na een 6-0 1-0 achterstand.
Op de US Open speelde ze haar vierde grand slam finale van 2006, een record sinds 1997 toen Martina Hingis het haar voordeed, maar moest ze in twee sets het onderspit delven tegen Maria Sharapova. (6-4, 6-4)
In de finale van de Fed Cup tegen Italië won Justine Henin-Hardenne haar beide enkelspelen. In het beslissende dubbelspel samen met Kirsten Flipkens moest Henin-Hardenne echter de strijd staken in de derde set, met een blessure aan de knie.
Henin sloot 2006 af met de Masters, die wedstrijd had ze de afgelopen twee jaar wegens blessureproblemen telkens niet meegedaan. Dit jaar kon ze het jaar opnieuw als nummer afsluiten, daarvoor hoefde ze enkel de finale te halen. Ze won voor de eerste keer de Masters na Sharapova 6-2, 7-6(5) in de halve finale en Mauresmo in de finale (6-4 6-3) te verslaan.
Op die manier is Henin de eerste speelster sinds Hingis in 2000 die de Masters wint én het jaar als nummer één afsluit. Ook was het van Steffi Graf geleden dat een vrouwelijke tennisspeelsters vier jaar na elkaar een Grand Slam won.
[bewerk] 2007
[bewerk] Familiale perikelen
Het jaar 2007 begint in mineur voor Henin. Op 4 januari kondigt ze op haar website aan niet deel te zullen nemen aan het tornooi van Sydney waar ze titelverdedigster was, en aan de Australian Open, het eerste Grand Slam tornooi van het jaar. Henin haalt "persoonlijke en familiale redenen" aan voor deze afzegging. Onmiddellijk komt de geruchtenmolen op gang: een scheiding, een zwangerschap ...
Op 23 januari liet ze via een bericht op haar website (zie citaat hieronder) weten dat ze weldegelijk ging scheiden van haar echtgenoot Pierre Yves Hardenne en dat ze haar wederoptreden maakte op het toernooi in Parijs, Gaz De France, dat startte op 4 februari 2007. Ze schopte het tot de halve finales waarin ze werd uitgeschakeld door Lucie Šafářová.
„De laatste weken waren niet gemakkelijk voor mij en mijn entourage. Ik moet jullie meedelen dat Pierre-Yves en ik besloten hebben om uit elkaar te gaan om redenen die voor ons persoonlijk zijn en ik vraag jullie dan ook om dat te respecteren. “
Justine Henin (nederlandse vertaling vanop officiële site)[1]
[bewerk] Beruchte wedstrijden
- 2003 Australian Open, vierde ronde tegen Lindsay Davenport. Henin verslaat Davenport voor de eerste keer in haar carrière, 7-5 5-7 9-7. De wedstrijd in de Australische hitte duurde meer dan drie uur, en Henin had last van spierkrampen.
- 2003 French Open, halve finale tegen Serena Williams. Henin wint de eerste set met 6-2 maar verliest de tweede met 4-6. In de beslissende derde set toont ze al haar talent, en wint ze met 7-5. Er was echter wat controverse omtrent de derde set, wanneer Serena opslaat met een 4-2 30-love voorsprong, steekt Justine haar hand op om aan te geven dat ze niet klaar is. De umpire ziet dit echter niet. Nadat de eerste opslag wordt uitgeslagen, herinnert Justine zich niets meer van haar handgebaar. Serena lijkt aangeslagen, en verliest het spel, de set, en de match. De match eindigt de hegemonie van Serena (33 wedstrijden achter elkaar gewonnen).
- 2003 U.S. Open, halve finales: Justine verslaat Jennifer Capriati in een tiebreak in de laatste set, waarna ze wordt afgevoerd naar het ziekenhuis wegens uitputting. Ze wint met 4-6, 7-5, 7-6(4). Meerdere malen in de wedstrijd was Capriati slechts twee punten verwijderd van winst. In de finale de dag erop is Henin hersteld en verslaat ze Kim Clijsters.
- 2004 Olympische Spelen, Athene, halve finale tegen Anastasia Myskina. Ze wint na 5-1 achter te hebben gestaan in de laatste set.
- 2005 Wimbledon Open, eerste ronde tegen Eleni Daniilidou. Henin-Hardenne werd verslagen met 7-6(8) 2-6 7-5. Het was de eerste keer dat de winnares van Roland Garros in de eerste rond van Wimbledon verloor.
- 2006 Australian Open, finale tegen Amélie Mauresmo. Henin-Hardenne geeft op met darmklachten nadat ze 1-6, 0-2 achter staat. Het is slechts de vierde GrandSlam finale sinds 1900 die met een opgave eindigt. Henin gaf op omdat ze vreesde geblesseerd te raken. Deze beslissing werd door Mauresmo en andere tenniskenners bekritiseerd.
- 2006 Wimbledon, finale tegen Amélie Mauresmo. De finale was opmerkelijk omdat ze ging tussen twee spelers met "finesse" met een groot slagenarsenaal, na de jarenlange onderdrukking door de baselinespelers. Voor bijna elk punt naderden beide spelers het net voor serve en volley. Getipt als toernooienfavoriet, nam Henin-Hardenne een vroege leiding 6-2 tegen een zenuwachtige Mauresmo, maar de laatstgenoemde maakte een terugkeer: ze overheerste de twee volgende sets en won zo haar tweede Grand Slam. Zo stond Mauresmo in de weg van de "Career Slam" (winst in alle Grand Slam toernooien) van Henin.
[bewerk] Onderscheidingen
- 2003: Belgische Sportvrouw van het Jaar
- 2003: ITF Wereldkampioen
- 2003: Europees Sportvrouw van het Jaar
- 2004: Belgische Sportvrouw van het Jaar
- 2004: Grootofficier in de Leopoldsorde
- 2006: ITF Wereldkampioen
- 2006: Belgische Sportvrouw van het Jaar
- 2006: Europees Sportvrouw van het Jaar
- ? : Grootkruis in de kroonorde (België)
[bewerk] Gewonnen toernooien (31 enkel, 2 dubbel)
[bewerk] Enkelspel
| Legende (Singles) |
| Grand Slams (5) |
| Tour Championships (1) |
| Olympisch Goud (1) |
| Tier I toernooi (9) |
| WTA toernooi (15) |
| No. | Datum | Gewonnen Toernooi | Speelster verslagen in de finale | Score |
| 1. | 1999-10-05 | Antwerpen | Sarah Pitkowski |
6-1 6-1 |
| 2. | 2001-01-01 | Gold Coast |  Silvia Farina Elia |
7-6 6-4 |
| 3. | 2001-07-01 | Canberra | Sandrine Testud |
6-2 6-2 |
| 4. | 2001-07-10 | 's-Hertogenbosch | Kim Clijsters |
6-4 3-6 6-3 |
| 5. | 2002-06-05 | Berlijn | Serena Williams |
6-2 1-6 7-6 |
| 6. | 2002-21-10 | Linz | Alexandra Stevenson |
6-3 6-0 |
| 7. | 2003-17-02 | Dubai | Monica Seles |
4-6 7-6 7-5 |
| 8. | 2003-07-04 | Charleston | Serena Williams |
6-3 6-4 |
| 9. | 2003-05-05 | Berlijn | Kim Clijsters |
6-4 4-6 7-5 |
| 10. | 2003-26-05 | Roland Garros | Kim Clijsters |
6-0 6-4 |
| 11. | 2003-28-07 | San Diego | Kim Clijsters |
3-6 6-2 6-3 |
| 12. | 2003-11-08 | Toronto |  Lina Krasnoroutskaya |
6-1 6-0 |
| 13. | 2003-25-08 | U.S. Open | Kim Clijsters |
7-5 6-1 |
| 14. | 2003-13-10 | Zürich |  Jelena Dokic |
6-0 6-4 |
| 15. | 2004-12-01 | Sydney | Amélie Mauresmo |
6-4 6-4 |
| 16. | 2004-19-01 | Australian Open | Kim Clijsters |
6-3 4-6 6-3 |
| 17. | 2004-23-02 | Dubai | Svetlana Koeznetsova |
7-6 6-3 |
| 18. | 2004-21-03 | Indian Wells | Lindsay Davenport |
6-1 6-4 |
| 19. | 2004-21-08 | Olympische Spelen (Athene) | Amélie Mauresmo |
6-3 6-3 |
| 20. | 2005-11-04 | Charleston | Jelena Dementjeva |
7-5 6-4 |
| 21. | 2005-01-05 | Warschau | Svetlana Koeznetsova |
3-6 6-2 7-5 |
| 22. | 2005-08-05 | Berlijn | Nadja Petrova |
6-3 4-6 6-3 |
| 23. | 2005-04-06 | Roland Garros | Mary Pierce |
6-1 6-1 |
| 24. | 2006-13-01 | Sydney | Francesca Schiavone |
4-6 7-5 7-5 |
| 25. | 2006-25-02 | Dubai | Maria Sharapova |
7-5 6-2 |
| 26. | 2006-10-06 | Roland Garros | Svetlana Koeznetsova |
6-4 6-4 |
| 27. | 2006-25-06 | Eastbourne | Anastasia Myskina |
4-6, 6-1, 7-6 (7-5) |
| 28. | 2006-26-08 | New Heaven | Lindsay Davenport |
6-0 1-0, opgave Davenport |
| 29. | 2006-12-11 | Masters Madrid | Amelie Mauresmo |
6-4 6-3 |
| 30. | 2007-24-02 | Dubai | Amelie Mauresmo |
6-4 7-5 |
| 31. | 2007-02-03 | Doha | Svetlana Koeznetsova |
6-4 6-2 |
[bewerk] Dubbelspel
- 2002 : Gold Coast (samen met Meghann Shaughnessy)
- 2002 : Zürich (samen met Jelena Bovina)
[bewerk] Verloren finales
- 2001: Wimbledon (verlies tegen Venus Williams)
- 2001: Hawaii (verlies tegen Sandrine Testud)
- 2001: Filderstadt (verlies tegen Lindsay Davenport)
- 2002: Gold Coast (verlies tegen Venus Williams)
- 2002: Antwerp (verlies tegen Venus Williams)
- 2002: Amelia Island (verlies tegen Venus Williams)
- 2002: Rome (verlies tegen Serena Williams)
- 2003: 's-Hertogenbosch (opgave/verlies tegen Kim Clijsters)
- 2003: Leipzig (verlies tegen Anastasia Myskina)
- 2003: Filderstadt (verlies tegen Kim Clijsters)
- 2005: Toronto (verlies tegen Kim Clijsters)
- 2006: Australian Open (opgave/verlies tegen Amélie Mauresmo)
- 2006: Berlin (verlies tegen Nadja Petrova)
- 2006: Wimbledon (verlies tegen Amélie Mauresmo)
- 2006: US Open (verlies tegen Maria Sharapova)
[bewerk] Grand Slam Resultaten (Enkelspel)
| Toernooi | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 | 1999 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | - | F | - | W | HF | KF | 4e | 2e | - |
| Roland Garros | W | W | 2e | W | 1e | HF | - | 2e | |
| Wimbledon | F | 1e | - | HF | HF | F | 1e | - | |
| US Open | F | 4e | 4e | W | 4e | 4e | 4e | 1e | |
| Tour Championships | W | - | - | HF | KF | KF | - | - |
[bewerk] Externe links
| Referenties: |
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
| {{{afb_links}}} | Nummers 1 van het damestennis | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Tracy Austin · Jennifer Capriati · Kim Clijsters · Lindsay Davenport · Chris Evert · Steffi Graf · Justine Henin · Martina Hingis · Amélie Mauresmo · Martina Navratilova · Arantxa Sánchez-Vicario · Monica Seles · Maria Sjarapova · Serena Williams · Venus Williams |
