Keileem
Van Wikipedia
Keileem is een grondsoort bestaande uit een mengsel van keien, grind, zand en leem. In keileem worden vaak grote zwerfstenen gevonden.
Het ontstaat door chemische verwering van afzettingen van grondmorenes onder gletsjers, uit het materiaal dat deze in en onder zich meevoeren. Na het afsmelten van het ijs blijft dit materiaal, dat keimergel wordt genoemd, achter. Door de verwering verdwijnt alle kalk uit de keimergel, waardoor alleen leem, grind en zand overblijft.
In het noorden van Nederland, dat in het Saale-glaciaal met landijs bedekt was, treffen we veel keileem aan. Opduikingen van keileem zijn bijvoorbeeld te vinden in Gaasterland (Zuid Friesland), Vollenhove, de Havelterberg, Schokland (Noordoostpolder), Urk en op Wieringen en Texel.
Omdat keileem slecht doorlatend is, heeft deze grondsoort bijzonder veel invloed gehad op het Drentse landschap. De bodem is er door de keileemlaag moeilijk doordringbaar voor plantenwortels. Plaatselijk is de grond ook zeer nat waardoor er makkelijk veenvorming plaatsvond.
Keileem is voor het eerst voor dijkbouw gebruikt bij de aanleg van de Kleine Afsluitdijk, ter afsluiting van het Amsteldiep, en later ook voor de bouw van de Afsluitdijk en andere dijken.
| {{{afb_links}}} | Grondsoorten | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Fluviatiel of marien: grind - zand - zavel - silt - leem - klei Kalkhoudend: kalk - mergel Korrelgrootte: Lutum (<4µm) - Silt (4 .. 62,5µm) - Zand (62,5µm .. 2mm) - Grind (>2mm) |
