Klaas Bruinsma (drugsbaron)
Van Wikipedia
Klaas Bruinsma (Amsterdam, 6 oktober 1953 – Amsterdam, 27 juni 1991) was een Nederlands drugsbaron en wordt beschouwd als de vader van de Nederlandse drugshandel.
Bruinsma alias De Lange, werd doodgeschoten door ex-politieman Martin Hoogland. Zijn andere bijnaam De dominee had hij te danken aan zijn zwarte kleding en zijn gewoonte anderen de les te lezen.
[bewerk] Leven
Bruinsma werd geboren in de Amsterdamse Holbeinstraat als tweede kind van Anton Bruinsma en de van oorsprong Britse E. Th. M. Kelly die tegenwoordig in Australië woont. Vanaf 1964 groeide hij verder op in Blaricum. Hij werd opgevoed door de huishoudster van zijn vader nadat zijn moeder eind jaren vijftig, toen Klaas zeven jaar oud was, na een scheiding naar Groot-Brittannië was verhuisd. Bruinsma's vader was oprichter en directeur van de Raak frisdrankfabriek; hij liet zijn vier kinderen op zondag de flessen van de fabriek schoonmaken. Hij was het tegendeel van een liefdevolle echtgenoot en vader. Klaas heeft later tegen zijn psychiater verklaard dat de fysieke en psychische mishandeling door zijn vader bij hem ernstige geestelijke littekens hebben achtergelaten.
Tijdens zijn middelbare schooltijd begon Bruinsma hasj te gebruiken en later ook zelf te verkopen. Op zijn zestiende werd hij voor het eerst gearresteerd; hij kwam daar toen nog met een waarschuwing vanaf. Later werd hij van school gestuurd en in 1974 besloot hij fulltime in de drugshandel te gaan werken. De verkoop liep via Thea Moear die tenslotte zijn zakenpartner werd.
Bruinsma werd in 1976 veroordeeld en veranderde na zijn vrijlating zijn identiteit in Frans van Arkel, bijgenaamd Lange Frans. Met Thea Moear zette hij een criminele organisatie op. In 1978 trad Etienne Urka toe. Kickbokser André Brilleman werd Bruinsma's lijfwacht.
Eind 1979 werd Bruinsma veroordeeld wegens het organiseren van een groot hasjtransport uit Pakistan. Na zijn vrijlating breidde hij zijn organisatie flink uit. Hij leverde nu aan Duitsland, België, Frankrijk en Scandinavië. In 1983 raakte hij verwikkeld in een vuurgevecht na een ruzie over gestolen voorraden hasj. Hij schoot enkele tegenstanders neer en werd zelf ook neergeschoten. In 1984 volgde een veroordeling tot vijf jaar gevangenisstraf; in hoger beroep werd dit drie jaar. Zijn vader kwam hem opzoeken in de gevangenis en stierf enkele maanden later aan kanker.
Na zijn vrijlating nam Bruinsma zijn intrek in hotels. Zijn criminele organisatie werd gereorganiseerd; Etienne Urka nam de plaats in van Thea Moear, Roy Adkins kwam aan het hoofd van de drugsdivisie, en er kwam een divisie gokautomaten geleid door Sam Klepper en John Mieremet.
Zijn lijfwacht André Brilleman die wegens het oplichten van Bruinsma (een in scène gezette nep-liquidatie van een concurrerende hasjhandelaar waarvoor hij wel Bruinsma's geld aannam) op gruwelijke wijze werd omgebracht in zijn opdracht, werd ingegoten in beton en in de Waal gegooid.
Eind jaren tachtig was Bruinsma de grootste drugshandelaar van Europa. Zijn organisatie zette miljoenen guldens per dag om. Er werden plannen gemaakt voor het grootste transport ooit; hij zou 45 duizend kilo hasj uit Pakistan importeren. Toen de voorraad in Nederland was opgeslagen, werd deze echter door de politie in beslag genomen.
Sindsdien ging het bergafwaarts. Bruinsma begon zelf in steeds frequentere mate cocaïne te gebruiken en maakte plannen om Nederlandse criminelen af te persen. De leiding van zijn organisatie werd overgenomen door Urka.
In de nacht van 27 juni 1991 kwam het voor het Amsterdamse Hiltonhotel tot een woordenwisseling met Martin Hoogland, een ex-politieman die voor de Joegoslavische maffia was gaan werken. Om vier uur 's ochtends werd Bruinsma voor het hotel doodgeschoten door Hoogland die hem met vier kogels in borst en voorhoofd trof. Of het hierbij om een door het cocaïnegebruik van beiden uit de hand gelopen ruzie ging of om een liquidatie in opdracht van Bruinsma's concurrent Johan Verhoek is nooit opgehelderd. Op 18 maart 2004 werd Martin Hoogland zelf ook op straat doodgeschoten.
[bewerk] Na zijn dood
Bruinsma had een deel van zijn bezit ondergebracht in stichtingen. Er was geen testament. De broers en zuster van Bruinsma zagen af van de erfenis; zijn moeder accepteerde de erfenis onder het voorrecht van boedelbeschrijving. De belastingdienst legde beslag op het twaalf meter lange wedstrijdzeilschip 't Amsterdammertje.
In 1992 verscheen bij uitgeverij L.J. Veen een biografie geschreven door de Parool-journalist Bart Middelburg, onder de titel De Dominee. Opkomst en ondergang van mafiabaas Klaas Bruinsma.
Op 2 oktober 2003 ontstond beroering in Nederland toen in een televisieprogramma van de misdaadjournalist Peter R. de Vries een voormalige lijfwacht van Bruinsma - Charlie da Silva - aan het woord kwam. Mabel Wisse Smit, sinds 30 juni 2003 verloofd met prins Johan Friso zou in 1989 en 1990 met Bruinsma hebben geslapen. Tot zijn dood zou ze zijn grote liefde zijn geweest. Wisse Smit liet voor de uitzending een ontkennende verklaring uitgaan via de Rijksvoorlichtingsdienst, maar gaf impliciet toe dat zij met Bruinsma veel langer bevriend was geweest dan zij eerder had beweerd. Dit leidde er ten slotte toe dat de regering geen Toestemmingswet indiende voor het paar.
Op 2 september 2004 is een film over Klaas Bruinsma genaamd De Dominee in première gegaan. Deze film is echter geen biografische beschrijving van het leven van Klaas Bruinsma.
In 2005 verscheen van Volkskrant-journalist Peter de Greef een bundel rechtbankartikelen. Hij koos voor de titel De losgeslagen zoon van Klaas Bruinsma hoewel de artikelen niets met Bruinsma te maken hebben.
