Kommunistische Partei Deutschlands
Van Wikipedia
| Communisme |
 |
| Stromingen |
|
Marxisme |
| Personen |
|
Marx · Engels |
| Landen |
|
Sovjet-Unie |
| Verwante onderwerpen |
|
Socialisme |
De Kommunistische Partei Deutschlands (KPD) was een Duitse communistische partij.
De KPD werd gevormd op 31 december 1918 vanuit de Spartacusbond, in het kader van de Eerste Wereldoorlog. Tot de oprichters behoorden Karl Liebknecht, Rosa Luxemburg, Leo Jogiches en Wilhelm Pieck. De KPD werd gevormd wegens een ontevredenheid over de lakse houding van de USPD tijdens de revolutionaire periode die Duitsland doormaakte tijdens november-december 1918. De KPD werd opgenomen in de Comintern. De KPD gaf als partijblad "die Rote Fahne" uit. Onder de Republiek van Weimar weigerde de KPD samenwerking met de sociaaldemocraten van de SPD teneinde het nationaal-socialisme van Adolf Hitler te bestrijden. De leus van de communisten bleef: Wer haben uns verraten? Socialdemokraten! Omgekeerd beschouwden sociaaldemocraten als Kurt Schumacher de communisten als roodgelakte fascisten. De tegenstellingen tussen de stalinistische KPD en de democratische SPD vergemakkelijkten de machtsovername van de nationaalsocialisten.
Na de Rijksdagbrand van 27 februari 1933 werd de KPD in Duitsland verboden. Vele communisten werden opgesloten in concentratiekampen, anderen emigreerden.
Direct na het einde van de Tweede Wereldoorlog zetten Moskougetrouwe communisten onder Walter Ulbricht de KPD weer op. Op 21 april 1946 ging fuseerden de KPD en de SPD in de Sovjetbezettingszone tot Sozialistische Einheitspartei Deutschlands. De SPD in de westelijke bezettingszones weigerde deel te nemen aan deze fusie.
In 1949 na de oprichting van de Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democratische Republiek scheidde de KPD in West-Duitsland zich af van de SED en ging zelfstandig verder. In 1956 kwam er een verbod op de KPD. Deze was feitelijk overbodig aangezien het succes bij verkiezingen minimaal was.
