Van Wikipedia
Lodewijk III van Oost-Francië (ca. 835 - 20 januari 882), was van 876 tot 882 koning van Oost-Francië en van 880 tot 882 heerser van Beieren.
Lodewijk III was de tweede zoon van Lodewijk de Duitser en diens vrouw Emma. In 865 werd Lodewijk III regent van Oost-Francië dat bestond uit Oost-Francië, Saksen en Thüringen. In 870 werd na het verdrag van Meerssen het oosten van Lotharingen hieraan toegevoegd. Na de dood van zijn vader, werd Lodewijk III koning van al deze gebieden. Lodewijk zorgde er ook voor dat zijn vader in zijn abdij in Lorsch werd gegraven. Bijna meteen na de dood van zijn vader werd Lodewijk aangevallen door zijn oom Karel de Kale. Op 8 oktober 876 verslaat Lodewijk zijn oom bij Andernach met een kleiner leger en weet zo zijn gebieden in Lotharingen te behouden. Na de dood van zijn broer Carloman van Beieren in 880, krijgt Lodewijk ook Beieren toegewezen. Na het verdrag van Ribemont heerste Lodewijk over heel Lotharingen.
Lodewijk III trouwde op 29 november 874 met Luitgard de dochter van graaf Luitdolf. Ze kregen in totaal twee kinderen; Lodewijk (877-879) en Hildegard (circa 878 - 895). Lodewijk had ook een buitenechtelijke zoon, Hugo (circa 855 - 880). De koning werd in 881 ziek en stierf in het begin van 882. Hij werd bij zijn vader begraven in Lorsch. Omdat hij geen manlijke erfgenamen had, erfde zijn broer Karel de Dikke al zijn land.
Deze Lodewijk III mag niet veward worden met Lodewijk III van het Heilige Roomse Rijk, koning van Italië, die ook keizer was.
