Verdrag van Meerssen
Van Wikipedia
Het Verdrag van Meerssen, getekend in de plaats Meerssen bij Maastricht, dateert uit 870. Het Karolingische Middenrijk, dat aan Lotharius I, zoon van de in 840 overleden Lodewijk de Vrome was gevallen, werd hierbij verdeeld tussen het West-Frankische en het Oost-Frankische Rijk.
De aanleiding was de dood in 869 van de kinderloze Lotharius II, de enige mannelijke opvolger van Lotharius I. Zijn vaderlijke ooms (broers van Lotharius I), Karel de Kale en Lodewijk de Duitser, respectievelijk de koningen van West en Oost-Francië, verdeelden de nalatenschap van Lotharius II. In Lotharingen werd de grens tussen het Franse en Duitse koninkrijk gevormd door de loop van de rivieren de Maas, de Ourthe en de Moezel. Italië en Bourgondië werd aangesloten bij het Duitse Rijk.
Het Verdrag van Meerssen mag niet verward worden met Verdrag van Verdun (augustus 843). Toen werd het Karolingische rijk namelijk verdeeld onder de drie zonen van Lodewijk de Vrome. Lotharius I werd, naast de keizerstitel en Italië, het Middenrijk toegewezen. Dit was een door zijn vorm moeilijk te regeren land. Het bestond uit Friesland van Zwin tot Wezer en de strook begrensd door Schelde, Maas en Rijn. Het was over de gehele lengte min of meer even breed en reikte tot aan de Middellandse Zee. Lotharius I gaf in 855 Friesland aan zijn zoon Lotharius II, die er in hetzelfde jaar, toen de keizer afstand deed, het gebied ten noorden van Bourgondië bij kreeg.
