Arnulf van Karinthië
Van Wikipedia
| rond 850 - 899 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Oost-Francië | ||||||
|
||||||
| Keizer | ||||||
|
||||||
| Koning van Lotharingen | ||||||
|
||||||
| Koning van Italië | ||||||
|
||||||
| Hertog van Beieren | ||||||
|
||||||
|
Arnulf van Karinthië (850 - Regensburg, 8 december 899), koning van Oost-Francië en Lotharingen, later ook (tegen)koning van Italië en (tegen)keizer, wordt geboren als onwettige zoon van koning Karloman van Oost-Francië en Liutwindis (van onbekende afkomst).
[bewerk] Oost-Francië
Arulf is een neef van Karel III van Oost-Francië, bijgenaamd de Dikke. Als deze in 887 wordt afgezet volgt Arnulf van Karinthië hem op als koning van Oost-Francië.
Maar ook Arnulf kent opvolgingsproblemen. Bij gebrek aan een wettige opvolger vraagt hij in 889 op een rijkslanddag in Forchheim zijn beide bastaardzonen, Zwentibold (geboren. ca. 870 uit zijn relatie met Winburg) en Ratold (geboortedatum en moeder onbekend), als opvolgers in Oost-Franken te erkennen.
Ondanks tegenwerking van de adel krijgt hij het voor elkaar dat het rijk onder beiden zou worden verdeeld. Er volgt erkenning, maar de verzamelde heren wensen wel mee te regeren. De adel stelt ook als voorwaarde dat, als er alsnog een wettige zoon geboren zou worden, de regeling aangepast moest worden. Arnulf trouwt in 888 met de achttien jaar jongere Konradijnse Oda, dochter van graaf Berengar van Hessengouw. In 893 wordt de zo vurig gewenste wettelijke erfopvolger alsnog geboren: Lodewijk IV van Oost-Francië, bijgenaamd het Kind.
Eén van de belangrijkste wapenfeiten van Arnulf van Karinthië is dat hij in 891 een einde maakt aan de overheersing van de Noormannen door ze bij Leuven te verslaan. De meeste Noormannen trokken daarna zich terug tot Boulogne. Anderen bleven echter, integreerden en vermengden zich met de autochtone bevolking.
Ondanks het feit dat er in 893 een wettige erfopvolger geboren werd, zet Arnulf in 895 zijn volwassen bastaardzoon Zwentibold in Lotharingen op de troon. Deze wordt gekroond als koning van Lotharingen. In datzelfde jaar helpt Zwentibold hertog Odo van Parijs het West-Frankische koninkrijk te veroveren op Karel III . Een strijd zonder onmiddellijk succes, waarop Karel III op zijn beurt in 895 en 896 Lotharingen binnenvalt. Zwentibold maakt als koning van Lotharingen twee belangrijke fouten: de eerste is de confisquatie van de graafschappen van de broers Matfried IV en Gerhard van Gulikgouw. In 898 maakt hij een tweede fout door Reginar I Langhals, zijn machtigste graaf, plotseling als raad af te zetten ten gunste van de inmiddels in ere herstelde Gerhard van Gulikgouw. Reginar komt meteen in opstand en verschanst zich in Durfos aan de oevers van de Maas. Een strafexpeditie naar Reginar en zijn Lotharingse trawanten loopt op een fiasco uit, wegens de ontoegankelijkheid van het gebied. Na de misluke belegering loopt Reginar over naar Karel de Eenvoudige, koning van West-Franken, en belooft hem trouw. Reginar I trouwt met Karels zuster Ermentrud en verleidt hem om Lotharingen binnen te vallen. Ook deze expeditie is niet beslissend.
Zonder de bescherming van zijn vader is Zwentibold 'aangeschoten wild'. Al zijn graven (leenmannen) laten hem in de steek, waarop de Lotharingse adel, met Reginar I voorop, de dan zevenjarige erfopvolger Lodewijk het Kind uitnodigt om koning van Lotharingen te worden.
Op 13 augustus 900 sterft Zwentibold bij een poging om zijn verloren koninkrijk terug te krijgen, in een veldslag aan de Maas bij Susteren. Hij werd begraven in de abdij van Echternach.
[bewerk] Koning en keizer in Rome
In 888 trok hij naar Italië, om er na de dood van Karel III de Italiaanse koningstitel van Berengarius I van Friuli te betwisten. Berengar verloor zijn kroon echter aan herzog Guido von Spoleto. Nach diens dood in 894 bezette Arnulf opnieuw Noord-Italië, verloor het in 895 opnieuw aan Berengar en Lambert von Spoleto. Na lamberst afzetting kroont Paus Formosus hem in 896 tot Rooms keizer (tegenkeizer). Deze kroning werd in 898 door paus Johannes IX ongeldig verklaard. Het jaar daarop sterft hij. De keizer werd begraven te Saint-Emmeran.
