Lucio Fontana
Van Wikipedia
Lucio Fontana (Rosario di Santa Fé, 19 februari 1899 – Varese, 7 september 1968) was een Italiaans beeldende kunstenaar. Hij maakte vooral abstracte kunstwerken, en was een van de eerste kunstenaars die environments maakte. Fontana had grote invloed op de beeldende kunst vanaf de jaren '60 van de 20e eeuw.
Inhoud |
[bewerk] De daad van het maken
Lucio Fontana staat voor een witgeverfd vierkant stuk linnen. Hij concentreert zich. Dit duurt wel een uur. Plotseling haalt hij uit en steekt een mes in het doek. Het linnen scheurt onder de druk van het staal. De Italiaanse kunstenaar heeft dit gebaar vaak herhaald in tientallen "tagli" of "sneden". "Saai wordt het niet, het gebaar laat zich herhalen, als een kus of een boterham met kaas."
[bewerk] Vorming en publicaties
Na studies in Milaan en de eerste abstracte sculpturen sloot Fontana zich in 1934 aan bij de groep "Abstraction-Création" te Parijs. In 1946 bracht hij zijn theorieën naar voor in zijn "Manifesto blanco", waarop zijn in 1947 in Milaan opgerichte "Movimenteo spaziale" gebaseerd is.
[bewerk] Theorie
Fontana, in de aanvang beeldhouwer, streefde naar de verbinding van beeld en ruimte (Italiaans voor ruimte: spazio), door bijvoorbeeld in meestal monochrome doeken te snijden (tagli) of gaten (buchi) te maken (zie "Conzetto spaziale" 1960, zie afbeelding). De sneden zijn trefzeker, koel en verfijnd van ritme. De kleuren (vgl Yves Klein en Manzoni) zijn éénkleurig, fel, effen en smetteloos. Hij wilde ook de technische vooruitgang zichtbaar maken door nieuwe ideeën en materialen op te nemen in zijn werk. Bij Fontana is het schilderij gelijk aan de handeling. Het gebaar staat voor het resultaat. Dit in tegenstelling tot de action painting, zoals Jackson Pollock waar het kunstwerk een herinnering is aan de handeling, de actie (het ritmisch drippen van verf "over all" op een immens groot op de grond liggend doek) . Door in het doek te snijden wordt het schilderij een beeld; het licht komt dan van voor en achter tegelijkertijd; het doek is geen plat vlak meer maar speelt een rol in de ruimte. De tagli van Fontana zijn ingrijpender dan het zwarte vierkant van Kasimir Malewitsj. Na Fontana kan je niet meer spreken van verschillende kunstdisciplines zoals schilderkunst, beeldhouwkunst, grafiek enz. maar eerder van mengvormen onder de vorm van een installatie, een performance, een happening, video-art, een environment. De grenzen tussen de verschillende kunstvormen zijn opgeheven door de installaties als ruimtelijke kunstwerken.
[bewerk] Tentoonstellingen
Fontana nam deel aan de tentoonstelling van de Nederlandse Nul-beweging met o.a. Armando, Jan Schoonhoven en Henk Peeters in het Stedelijk Museum van Amsterdam.
[bewerk] Bibliografie
Lucio Fontana, tentoonstellingscatalogus, Schirn Kunsthallle, Römerberg, Frankfurt am Main, 1996.
