Nieuw-Caledonië (Frans gebiedsdeel)

Van Wikipedia

La Nouvelle-Calédonie
(Details)
Basisgegevens
Officiële landstaal:	Frans
Hoofdstad:	Nouméa
Regeringsvorm:	Frans Overzees collectief
Religie:	Katholiek 72% Protestant 18% Islam 5% overige 5%
Oppervlakte:	18.575 km² [a]
Inwoners:	230.789 (2004[b]), 219.246 (2006[c]) (11,8 / km² (2006))
Overige
Volkslied:	La Marseillaise
Munteenheid:	CFP-frank (XPF)
UTC:	+11
Nationale feestdag:	14 juli
Web | Code | Tel.	.nc | NCL | 687

Nieuw-Caledonië (Frans: Nouvelle-Calédonie) is een Frans overzees gebiedsdeel met een bijzondere status met een oppervlakte van 18.575 km². Het bestaat uit het hoofdeiland, dat ook Nieuw-Caledonië wordt genoemd, de Loyaliteitseilanden, waarvan Maré, Lifou en Ouvéa de belangrijkste zijn, en een aantal kleinere eilanden. De archipel ligt in de Stille Oceaan: ten oosten van Australië, ten zuiden van Vanuatu, ten westen van Fiji en ten noorden van Nieuw-Zeeland.

Voor de komst van James Cook in 1774 - die toen nog steeds op zoek was naar het Terra Australis - was het eiland uitsluitend bevolkt door de Melanesiërs die verspreid leefden in clans. De meeste clans leefden geïsoleerd van elkaar, wat leidde tot het ontstaan van de vele talen (28). In 1774 ontdekte James Cook als eerste Europeaan dit gebied.

In 1853 werd het Frans bezit. Napoleon III annexeerde Nieuw-Caledonië in een poging om meer invloed te kunnen uitoefenen in de regio. Wat Australië reeds was voor de Engelsen, werd Nieuw-Caledonië voor de Fransen: een strafkolonie. Tussen 1864 en 1897 werden bijna 21.000 veroordeelden verscheept naar de andere kant van de wereld. In de daaropvolgende periode werd het eiland getekend door revoltes van de Kanaken (Les Canaques). De oorspronkelijke bewoners namen het niet langer dat hun land werd gestolen en hun heilige plaatsen werden onteerd door de indringers. De kolonisatie kende een hoogtepunt in de 19e en 20e eeuw toen de Kanaken buiten de wet werden gesteld en gedwongen werden om in reservaten te wonen, die ze enkel konden verlaten met toestemming van de overheid.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Nieuw-Caledonië een Frans Overzees Gebied. De oorspronkelijke bevolking kreeg meer rechten en werd zich daar ook politiek van bewust, wat leidde tot het ontstaan van een onafhankelijkheidsbeweging op het einde van de jaren '60. Het keerpunt voor deze beweging was in 1984, het jaar van "Les Evénements', een verwijzing naar een periode van chaos en onlusten. In de Nouméa-akkoorden van 1998 werden de krijtlijnen vastgelegd voor een geleidelijke overdracht van de macht aan de Kanaken. Een referendum over volledige onafhankelijkheid is voorzien binnen 15 jaar.

Het aantal inwoners is 219.246 (2006). De munteenheid is de CFP-frank. De bevolking bestaat voornamelijk uit Melanesiërs en Europeanen. Er zijn 25 vliegvelden in het gebied. Aircalin en Air Calédonie zijn de twee vliegtuigmaatschappijen.

Inhoud 1 Bestuurlijke indeling 2 Toekomststatus 3 Klimaat 4 Bronnen en referenties

[bewerk] Bestuurlijke indeling

Zie Bestuurlijke indeling van Nieuw-Caledonië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nieuw-Caledonië is ingedeeld in drie provincies: Province Nord (het noordelijk deel van het hoofdeiland), Province Sud (het zuidelijk deel van het hoofdeiland) en Province des Îles. Deze drie provincies zijn verder onderverdeeld in 33 gemeenten.

[bewerk] Toekomststatus

In de jaren ’80 kwam de onafhankelijkheidsbeweging ’Kanak’ op. Met de overeen­komsten van 1988 is het op politiek gebied stabieler geworden en is de economie opnieuw in even­wicht gebracht. In 1998 is Nieuw-Caledonië een procedure gestart om de institutionele status te wijzigen. Met ingang van 2013 kunnen inwoners die ten minste twintig jaar op een van de eilanden wonen, hun stem uitbrengen over volledige onafhankelijkheid van de archipel.

[bewerk] Klimaat

Nieuw-Caledonië heeft een tropisch klimaat, daardoor is het heel het jaar door warm met een hoge vochtigheidsgraad.

• Gem. temperatuur jul/aug/sep 20 °C
• Gem. temperatuur jan/feb/mrt 24 °C

Overzeese gebiedsdelen van Frankrijk
Overzeese regio's / overzeese departementen: Frans-Guyana | Guadeloupe | Martinique | Réunion Overzeese gemeenschappen: Frans-Polynesië | Mayotte | Saint-Barthélemy | Saint-Pierre en Miquelon | Sint-Maarten | Wallis en Futuna Overzeese gemeenschap sui generis: Nieuw-Caledonië Overige gebieden: Clipperton | Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden

{{{afb_links}}}	Landen en gebieden in Oceanië	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Onafhankelijke landen: Australië · Fiji · Kiribati · Marshalleilanden · Micronesia · Nauru · Nieuw-Zeeland · Palau · Papoea-Nieuw-Guinea · Salomonseilanden · Samoa · Tonga · Tuvalu · Vanuatu Andere gebieden in Oceanië: Amerikaans-Samoa · Cookeilanden · Frans Polynesië · Guam · Hawaï · Nieuw-Caledonië · Niue · Noordelijke Marianen · Norfolk · Pitcairneilanden · Tokelau-eilanden · Wallis en Futuna Etnologische indeling: Melanesië · Micronesië · Polynesië

Bronnen en referenties:

a. ↑ Verenigde Naties 2004 b. ↑ Laatste census 31 augustus 2004 (via V.N.) c. ↑ Niet officiële schatting CIA Factbook 1 juli 2006(berekend door US Bureau of the Census)

21° 17' ZB, 165° 21' OL