Pamele
Van Wikipedia
Pamele was tot op het einde van de 16e eeuw een tweede stedelijke kern die naast Oudenaarde bestond.
Pamele ontwikkelde zich vanaf de 12e eeuw als een zelfstandige stadskern op de rechteroever van de Schelde en was eigendom van de Heren van Pamele.
De Heren van Pamele lieten de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele optrekken, die veel rijker was dan de oude Sint-Walburgakerk van Oudenaarde. In deze kerk werd de buitenechtelijke dochter van keizer Karel V en Johanna van der Gheynst gedoopt. Ze werd Margaretha genoemd en werd later als Margaretha van Parma landvoogdes van de Nederlanden.
Pamele verdween in 1593 als zelfstandige entiteit toen het met Oudenaarde versmolt. Deze versmelting is terug te vinden in het wapenschild van Oudenaarde: bij de samenvoeging van de twee steden heeft men de Vlaamse leeuw (Oudenaarde) en rode dwarse strepen (Pamele) in het wapenschild gezet.
Leden van de plaatselijke confrérie in Pamele worden de Pamelieters genoemd.
