Psychofarmacon
Van Wikipedia
Een psychofarmacon behoort tot de categorie van geneesmiddelen die inwerken op het psychisch welbevinden. Binnen de geneeskunde worden deze middelen toegepast om psychische problemen te stabiliseren dan wel te verbeteren. De volgende middelen vallen hieronder:
- Neuroleptica, (de z.g. major tranquillizers) ook Antipsychotica, gebruikt bij psychosen.
- Tranquillizers (de z.g. minor tranquillizers), gebruikt bij gevoelens van angst en spanning; werken niet bij psychosen.
- Antidepressiva, gebruikt ter behandeling van bepaalde vormen van depressie, met name endogene depressie. Men kent onder ander de tricyclische antidepressiva en MAO-remmers.
- Stimulantia, hebben een stimulerende werking op het zenuwstelsel. Hieronder vallen onder meer de wekamine-preparaten (o.a. Amfetamine), maar ook coffeine en Colapreparaten.
- Psychodysleptica (psychotomimetica, psychedelica en psychotogene stoffen). Toegepast om de diagnose psychose te kunnen stellen en therapeutisch bij ernstige vormen van psychose en Neurosen.
Sedativa en Hypnotica worden meestal niet tot de psychofarmaca gerekend.
In het verleden waren aan het gebruik van deze middelen vaak sterke bijwerkingen gekoppeld. Sinds de laatste twee decennia van de vorige eeuw zijn er veel nieuwe psychofarmaca op de markt gekomen. Deze hebben steeds minder bijwerkingen, of minder ernstige bijwerkingen. Het gebruik van deze middelen is daardoor ook toegenomen.
Daarnaast is binnen de psychotherapie het gebruik van psychofarmaca steeds minder taboe geworden. Verschillende wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat bij ernstige depressies een combinatiebehandeling van psychofarmaca en psychotherapie vaak een positiever effect heeft dan alleen een van beiden.
Met name het in de negentiger jaren populaire middel Prozac (een antidepressivum) heeft de publieke belangstelling voor de psychofarmaca sterk doen toenemen. Er is met name in de Verenigde Staten toen veel discussie geweest of dit middel niet breder gebruikt kon worden dan bij ziekte alleen.
Bij ernstige psychiatrische problemen wordt de farmacotherapie vaak gecombineerd met een vorm van psychotherapie, creatieve therapie, bewegingstherapie (psychomotore therapie) of andere therapie- en behandelvormen.
