Rod Stewart
Van Wikipedia
Roderick David (Rod) Stewart "Rock & Roll Hall of Famer", "CBE" "Commander of the order of The British Empire" ontvangen uit handen van de Britse Koningin Elisabeth II op kerstdag 2006 voor bewezen diensten, (kultureel, artistiek en de verkoop van meer dan 300 miljoen platen) aan het Britsche Koninkrijk. (Londen, 10 januari 1945) is een Britse rockzanger van Schotse herkomst, bekend om zijn rauwe bluesy stem. Hij wordt de witte met de zwarte stem genoemd of ook wel eens de laatste "song and dance man" en dit om zijn ongelooflijke podium persoonlijkheid, zijn onstuitbaar enthousiasme tijdens live optredens en zijn, haast, persoonlijk kontakt met elk mens in zijn publiek. Song and dance man is een zeer oud begrip uit de tijd dat entertainment nog echt en aanraakbaar was.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Op jonge leeftijd wilde Stewart voetballer worden en kwam terecht bij Brentford F.C.. Al snel richtte hij zich echter op de muziek en werd straatzanger. Na enige omzwervingen door Europa (hij werd Spanje zelfs uitgezet wegens landloperij), werd hij op het station van Twickenham ontdekt door Long John Baldry. Vanaf 1964 trad hij veel op met Shotgun Express, Steampacket, Long John Baldry, Julie Driscoll en Alexis Corner. Zijn eerste opvallende plaatopname was zijn virtuoze mondharmonicaspel op het nummer My Boy Lollipop van Millie Small, een skazangeresje in 1964. Hij bleef relatief onbekend totdat hij zich in 1967 aansloot bij de Jeff Beck Group (voorloper van Led Zeppelin en vele anderen) met virtuoos gitaarspeler Jeff Beck, bassist Ron Wood en drummers Aynsley Dunbar en Micky Waller.
[bewerk] The Faces
In 1969 verliet hij de Jeff Beck Group om samen met Ron Wood over te stappen naar The Faces. Hij bracht in datzelfde jaar nog een soloalbum uit,"An Old Raincoat Want Ever Let You Down" en met The Faces het album "First Step". In 1970 verscheen zijn tweede soloalbum "Gasoline Alley" en met The Faces "Long Player".
"Every Picture Tells a Story" uit 1971 betekende de echt grote doorbraak voor Rod Stewart en vanaf dat moment genoot hij internationale bekendheid. Toen het B-kantje Maggie May vaak op de radio werd gedraaid kreeg hij met het album en de single gelijktijdig een nummer 1 in de Verenigde Staten en in Groot-Brittannië, iets dat in de geschiedenis van de populaire muziek nooit eerder was voorgekomen en sindsdien nog door niemand is geëvenaard.
Het album "Every Picture Tells A Story" is opgenomen in de befaamde "Rock & Roll Hall of Fame" en bekleedt daar de zeventiende plaats in de top 500 van albums die de meeste invloed en verandering hebben teweeggebracht in de twintigste eeuw.
"A Nod's As Good As A Wink To A Blind Horse", ook al uit 1971, bracht The Faces in deze tijd hun enige top 10-hit in de VS met het nummer Stay with me. In 1972 verscheen "Never A Dull Moment", Stewarts vierde soloalbum. Samen met The Faces bracht hij ook nog eens het onvolprezen "Ooh La La" uit waarop enkele pareltjes van de hand van Ronnie Lane. "Sing It Again", de verzamelaar uit 1973 had onvoldoende ruimte om de meesterwerken van de vier eerste soloalbums te herbergen. The Faces brachten dat jaar ook een verzamelaar uit, "Snakes And Ladders", waarop hun laatste nummer-1-hit in het Verenigd Koninkrijk, "Pool Hall Richard" echter waren ze toch de populairste liveband in het Verenigd Koninkrijk tot ze in 1974 uit elkaar gingen. Cindy Incidentally en Pool Hall Richard stonden er weken op de eerste plaats. In 1974 brachten The Faces ook nog "Coast To Coast-Averture and Beginners" uit, een livealbum dat hun reputatie waarmaakte.
[bewerk] Succesrijke soloperiode
1974 betekende voor Stewart ook zijn laatste soloalbum voor Mercury Records, het uit "Smiler" gesponnen lied "Farewell" was niet toevallig vermits Rod de grote stap over de Atlantische Oceaan reeds plande en zijn kreatiefste periode uit zijn leven afsloot om te beginnen aan zijn "lucratiefste". Het grote geld ging nu pas komen. In 1975 werd de verzamelaar van The Faces, "Snakes and Ladders" heruitgebracht in het zog van het succes van "Atlantic Crossings", het eerste soloalbum bij Warner Bros/Atlantic.
De albums "An Old Raincoat", "Gasoline Alley", "Never A Dull Moment", "Smiler", "A Nod's As Good As A Wink To A Blind Horse" en "Ooh La La" kunnen gezien worden als behorende tot de belangrijkste rockalbums ooit. "Every Picture Tells A Story" hoort hier ook in thuis, en Rod Stewart nam hiermee ook zijn intrede in de gerenommeerde Rock and Roll Hall Off Fame.
In tegenstelling tot wat je zou mogen aannemen was de hierna volgende periode, waarin Rod Stewart op zijn populairst was, niet zijn creatiefste. Hij had intussen onderdak gevonden bij "Warner Bros, Atlantic". Zijn contract hield in dat alle rechten op zijn songs totaal in eigen handen bleef, Warner streek enkel procenten op voor de verkoop van platen en niet voor auteursrechten, waardoor Warner zich natuurlijk dubbel zo hard inspande voor de promotie van Rods platen. Sailing uit "Atlantic Crossings" (1975), en Tonight's The Night uit "A Night On The Town", dat zestien weken op nummer 1 stond in de Amerikaanse Billboard in 1976, bevestigden toch nog het talent van Rod Stewart. Uit "Footloose And Fancy Free" (1977) stamt de rocker "Hot Legs.
Aan het eind van 1978 uit het album "Blonds Have More Fun" had hij nog een hit met het nummer Do Ya Think I'm Sexy?, waarschijnlijk het meest verguisde nummer uit zijn carrière, dat wel meteen doorstootte naar de nummer-1-posities over de ganse wereld. Het bracht Rod echter geen dollar in de beurs want alle rechten werden geschonken aan het kinderfonds van "Unicef".
[bewerk] Jaren 80
1980 bracht nog het album "Foolish Behaviour", 1981 "Tonight I'm Your's" en in 1982 het dubbele livealbum "Absolutely Live" waar hij Tina Turner opnieuw aan het grote publiek voorstelde. Het optreden in de L.A.Forum bezorgde Tina Turner de start van haar comeback en bevestigde Rod Stewart als een van de grootste rockperformers aller tijden. Uit de tachtiger jaren herinneren we nog de albums "Body Wishes", 1983, "Camouflage", 1985, en dan weer hoopgevend "Every Beat Of My Heart", 1986, "Out Of Order", 1988, waarin hij weer helemaal terug was met de massieve hit "Infatuation". 1989 bracht de vierdelige verzamelaar "Storyteller".
[bewerk] Jaren 90
Daarna nam zijn productiviteit wat af en stond hij meer bekend als rockster, dan om zijn muzikale talent. Uit die periode de kwamen twee rocksongs Hot Legs en Foolish Behaviour, niet te vergeten "I Was Only Joking" een zelfreflectie met de nodige humor en emotie.
In 1993 nam hij samen met Sting en Bryan Adams de hit All for Love op voor de film The Three Musketeers. Dit werd door sommige fans als een groter dieptepunt dan "Do Ya Think I'm Sexy" in zijn carrière gezien.
Rod Stewart gaf in 1994 een gratis concert op het strand van Copacabana, dat meer dan 3,5 miljoen bezoekers trok. Dit werd vermeld in het Guiness Book of Records.
"Unplugged And Seated" bewees in 1995 nogmaals het livetalent van Rod Stewart die een eerlijke traan niet schuwde als hij de cover van Van Morrison, "Have I Told You Lately" aan zijn toenmalige echtgenote Rachel Hunter opdroeg.
[bewerk] Jaren 00
In 2002 keerde Rod terug in de top van de albumlijsten met It Had To Be You, een verzameling van oude klassiekers van Cole Porter tot Nat King Cole uit de jaren '20 en '30 . De verkoop staat op 4.200.000 exemplaren wat een unicum is in de jaren van downloaden. Geen enkele andere artiest van zijn generatie heeft hem dit nagedaan.
Eind 2003 keert hij weer terug met het album As Time Goes By waarmee hij de tweede plaats bezet in de Amerikaanse en de Canadese en de eerste in de Australische albumhitlijst in november 2003.
2004 luidt voor Rod Stewart, financieel, het meest succesvolle jaar in zijn lange carrière tot nu toe in. Hij gaat op tournee in de Verenigde Staten en Canada met een volledig uitverkochte stadiontournee die loopt van januari tot augustus, getiteld "From Maggy May to the Great American Songbook". De show bestaat uit twee delen: een eerste deel van goed anderhalf uur rock, en afsluitend een half uur Amerikaanse klassiekers. Rod krijgt voor iedere avond, gemiddeld 22 avonden per maand en dit voor acht maanden, een miljoen Amerikaanse dollars binnen.
Na de tour zal Rod samen met Ronnie Wood in de studio duiken voor de afwerking van hun album "You'll Strut, I'll Sing".
19 oktober 2004 verscheen de derde en laatste in de serie Great American Songbooks, genaamd "Stardust", dat meteen doorstoot naar de nummer-1-positie in de Amerikaanse albumcharts. Gasten zijn onder andere Eric Clapton, Stevie Wonder en Dolly Parton.
[bewerk] Invloed op anderen
Rod Stewart solo en vooral ook Rod Stewart samen met de Faces wordt door vele artiesten als hun grote voorbeeld genoemd, zoals o.a. Alanis Morissette, The Black Crowes, Stereophonics, Pearl Jam (die zelfs enkele riffs van de Faces geleend hebben) en zelfs Rage Against The Machine.
Paul Cook en Steve Jones van de Sex Pistols hebben jaren na hun punkglorie toegegeven dat het nummer Pool Hall Richard (1973) van de hand van Rod Stewart en Ron Wood voor hun de eerste echte Britse punk-song was, de tekst Bang go the Queen, she's so obscene, her hands are dirty but her image clean, Pool Hall Richard, kid you're wicked, whe now! zegt genoeg.
[bewerk] Privéleven
Rod Stewart is tweemaal getrouwd geweest en gaat na de scheiding van zijn tweede vrouw voor de derde keer in het huwelijksbootje stappen. Hij heeft zeven kinderen.
Zijn eerste kind is zijn dochter Sarah Thubron (41 jaar), ze was het resultaat van een tienerromance. De moeder is Susannah Boffey. Toen Sarah geboren werd was Rod 18 jaar.
Hij trouwde voor het eerst op 6 april 1976 met Alana Collins, met haar kreeg hij 2 kinderen: dochter Kimberly (geb. 21 augustus 1979) en zoon Sean (geb. 1 september 1980). Hij scheidde van haar in 1984.
Op 17 juni 1987 werd Rod vader van derde dochter Ruby, haar moeder was Kelly Emberg, een toenmalige vriendin van Rod.
Rod trouwde voor de 2de keer met Rachel Hunter op 15 december 1990. Met haar kreeg hij 2 kinderen: dochter Renee (geb. 1 juni 1992) en zoon Liam McAlister (geb. 4 september 1994). Op 4 juni 2005 heeft hij officieel de scheiding aangevraagd met zijn tweede vrouw. Al vanaf 1999 leven zij niet meer samen.
Als hij van Rachel Hunter gescheiden is, wil hij voor de derde keer gaan trouwen, en wel met Penny Lancaster. Waarschijnlijk gaan ze trouwen in het einde van 2005 of in de lente van 2006. Op 26 mei 2005 werd bekend dat Penny in verwachting is. Op 27 november 2005 werd zijn derde zoon geboren, Alastair.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Jeff Beck Group | - | ||||
| Truth | 1967 | - | |||
| Beck ola | 1968 | - | |||
| The best of Jeff Beck | 1985 | - | |||
| The Faces | - | ||||
| First step | 1969 | - | |||
| Lomgplayer | 1970 | - | |||
| A nod's as good as a wink to a blind horse | 1971 | 8-1-1972 | 8 | 11 | |
| Ooh la la | 1973 | - | |||
| Coast to coast - Overtures & beginners (live) | 1974 | - | |||
| The best of The Faces - Snakes and ladders | 1975 | - | |||
| The best of The Faces | 1977 | - | |||
| Soloalbums | - | ||||
| An old raincoat won't ever let you down (The Rod Stewart album) | 1969 | - | |||
| Gasoline alley | 1970 | - | |||
| Every picture tells a story | 1971 | 7-8-1971 | 2 | 31 | |
| Never a dull moment | 1972 | 19-8-1972 | 3 | 11 | |
| Sing It Again | 1973 | ||||
| Smiler | 1974 | - | |||
| Atlantic crossing | 1975 | 30-8-1975 | 2 | 27 | |
| A night on the town | 1976 | 3-7-1976 | 10 | 11 | |
| Foot loose and fancy free | 1977 | 12-11-1977 | 3 | 25 | |
| Blondes have more fun | 1978 | 9-12-1978 | 2 | 17 | |
| Foolish behaviour | 1980 | 29-11-1980 | 5 | 18 | |
| Tonight I'm yours | 1981 | 14-11-1981 | 8 | 23 | |
| Absolutely live (live) | 1982 | 13-11-1982 | 18 | 10 | |
| Body wishes | 1983 | 18-6-1983 | 5 | 18 | |
| Camouflage | 1984 | 23-6-1984 | 11 | 11 | |
| Every beat of my heart | 1986 | 12-7-1986 | 6 | 19 | |
| Out of order | 1988 | 4-6-1988 | 21 | 8 | |
| Vagabond heart | 1991 | 6-4-1991 | 17 | 12 | |
| Music, music (This is why) | 1992 | 17-10-1992 | met Tina Turner | ||
| Lead vocalist | 1993 | 6-3-1993 | 12 | 12 | |
| Unplugged... and seated | 1993 | 5-6-1993 | 17 | 18 | |
| A spanner in the works | 1995 | 17-6-1995 | 25 | 10 | |
| If we fall in love tonight | 1996 | 23-11-1996 | 11 | 16 | |
| When we were the new boys | 1998 | 13-6-1998 | |||
| Verzamelabums | |||||
| Sing it again, Rod | 1972 | - | |||
| The vintage years 69-70 | 1976 | - | |||
| Best of Rod Stewart | 1976 | - | |||
| Best of Rod Stewart, volume II | 1977 | - | |||
| Rod Stewart greatest hits vol. 1 | 1979 | 1-12-1979 | 28 | 9 | |
| Hot Rods | 1980 | - | |||
| The best of Rod Stewart | 1989 | 25-11-1989 | 5 | 24 | |
| The rock album | 1989 | - | |||
| The ballad album | 1989 | - | |||
| Storyteller - The complete anthology: 1964-1990 | 1989 | - | |||
| Downtown train | 1991 | - | |||
| Handbags & gladrags | 1995 | - | |||
| The story so far (The best of Rod Stewart) | 5-1-2002 | ||||
| It had to be you - Great American Songbook | 4-1-2003 | ||||
| As time goes by - Great American Songbook Vol. II | 15-11-2003 | ||||
| Stardust - Great American Songbook Vol. III | 23-10-2004 | 27 | |||
| Thanks For The Memory - Great American Songbook Vol. IV | 2005 | ||||
| Still The Same - Great Rock &Roll Classics of our Time | 2006 | ||||
[bewerk] Singles
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Reason to believe / Maggie May | 9-10-1971 | 2 | 16 | ||
| Little miss understood | 11-12-1967 | tip | |||
| In a broken dream | 5-2-1972 | tip | als alterego Python Lee Jackson | ||
| You wear it well | 26-8-1972 | tip | |||
| Oh no, not my baby | 6-10-1973 | tip | |||
| Sailing | 23-8-1975 | 1(4wk) | 11 | ||
| This old heart of mine | 15-11-1975 | tip | |||
| Tonight's the night | 19-6-1976 | 1 | 7 | ||
| The killing of Georgie | 13-11-1976 | 24 | 2 | ||
| I don't want to talk about it | 18-6-1977 | 3 | 10 | ||
| You're in my heart | 22-10-1977 | 1 | 13 | ||
| Hot legs | 18-2-1978 | 14 | 7 | ||
| Da ya think I'm sexy | 2-12-1978 | 1 | 11 | ||
| Ain't love a bitch | 10-3-1979 | 27 | 4 | ||
| Passion | 22-11-1980 | 2 | 9 | ||
| My girl | 28-2-1981 | 30 | 3 | ||
| Tonight I'm yours | 31-10-1981 | 13 | 8 | ||
| Young Turks | 16-1-1982 | 9 | 7 | ||
| Just like a woman | 27-3-1982 | tip | |||
| Baby Jane | 4-6-1983 | 6 | 9 | ||
| What am I gonna do | 24-9-1983 | 26 | 5 | ||
| Infatuation | 16-6-1984 | 26 | 4 | ||
| Some guys have all the luck | 28-7-1984 | tip | |||
| Love touch | 7-6-1986 | tip | |||
| Every beat of my heart | 16-8-1986 | 8 | 9 | ||
| Lost in you | 4-6-1988 | tip | |||
| Crazy about her | 9-9-1989 | 7 | 8 | ||
| This old heart of mine | 9-12-1989 | tip | met Ronald Isley | ||
| Downtown train | 27-1-1990 | tip | |||
| It takes two | 24-11-1990 | 3 | 8 | met Tina Turner | |
| Rhythm of my heart | 6-4-1991 | 18 | 7 | ||
| Your song | 18-4-1992 | tip | |||
| Tom Traubert's blues (Waltzing Mathilda) | 19-12-1992 | 3 | 11 | ||
| Ruby Tuesday | 6-3-1993 | 26 | 4 | ||
| All for love | 15-1-1994 | 3 | 13 | met Bryan Adams en Sting | |
| You're the star | 13-5-1995 | tip | |||
