Royal Australian Air Force
Van Wikipedia
De Royal Australian Air Force (RAAF) is de luchtmachttak van de Australian Defence Force. De RAAF begon in maart 1914 als Australian Flying Corps en werd een volledig onafhankelijke luchtmacht in maart 1921. De RAAF heeft deelgenomen aan veel van de grote conflicten van de 20e eeuw, waaronder beide wereldoorlogen, de Koreaanse Oorlog en de Vietnamoorlog. Meer recentelijk deed de RAAF mee aan invasie van Irak in 2003. Het motto op het wapen van de RAAF is de Latijnse spreuk Per Ardua ad Astra, wat betekend Door tegenslag naar de sterren, en is hetzelfde als die van de Royal Air Force.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
[bewerk] Eerste Wereldoorlog
Kort na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 stuurde de Australian Flying Corps vliegtuigen naar het huidige Nieuw-Guinea om daar te helpen met het veroveren van de Duitse koloniën. Deze koloniën gaven zich echter al snel over, nog voordat de vliegtuigen uitgepakt waren. De eerste operationele vluchten begonnen pas op 27 mei 1915, toen de Mesopotamian Half Flight werd opgeroepen voor het helpen van de British Indian Army bij het verdedigen van de Britse oliebelangen in het huidige Irak. Het Corps kwam later nog in actie in Egypte, Palestina en langs het Westerse Front gedurende de hele oorlog. Aan het eind van de oorlog hadden vier squadrons actieve dienst gezien.
De azen van het AFC tijdens de Eerste Wereldoorlog waren onder andere:
- Robert Little (47 overwinningen)
- A.H."Harry" Cobby (29)
- Elwyn King (26)
- Alexander Pentland (23)
- Edgar McCloughry (21)
- Richard Minifie (21)
- Edgar Johnston (20)
- Andrew Cowper (19)
- Cedric Howell (19)
- Fred Holliday (17)
- Alan hepburn (16)
- Francis Ryan Smith (16)
- John Rutherford Gordon (15)
- Roy Cecil Philipps (15)
[bewerk] Tweede Wereldoorlog
In 1939, net na de start van de Tweede Wereldoorlog, ging Austrlië meedoen met de Empire Air Training Scheme, waaronder bemanningen basistraining kregen in Australië, voordat ze naar Canada gingen voor specialistische training. In totaal dienden 19 RAAF bommenwerper, jager, verkenning en andere squadrons in Groot-Brittannië, met de Desert Air Force, in Noord-Afrika en het Middellandse Zeegebied.
Doordat de Britse fabrieken werden gebombardeerd door de Luftwaffe, Creëerde de Australische regering de Department of Aircraft production (DAP) om de luchtmachten van de Commonwealth te voorzien van vliegtuigen en ook de RAAF werd uitgerust met lokaal gebouwde versies van Britse ontwerpen, zoals de DAP Beaufort torpedobommenwerper.
In het Europese theater van de Tweede Wereldoorlog was het RAAF personeel vooral vermeldenswaardig in RAF Bomber Command. Ze vertegenwoordigden 2 procent van al het RAAF personeel tijdens de oorlog, maar tekenden wel voor 23 procent van alle verliezen. Deze statistieken worden verder verduidelijkt door het feit dat No. 460 Squadron RAAF, welke vooral met Avro Lancasters vloog, bestond uit ongeveer 200 man luchtpersoneel, maar van diezelfde eenheid vonden 1.018 man de dood. Het squadron was dus gewoon vijf keer weggevaagd.
Bij het begin van de oorlog in de Pacific - en de snelle opmars van de Japanse troepen - bedreigde het Australische vasteland voor de eerste keer. De RAAF was niet goed voorbereid op de noodsituatie en hadden in eerste instantie een verwaarloosbare troepenmacht om in te zetten in de Pacific. Het vernietigende bombardement van Darwin op 14 februari 1942 maakte het punt duidelijk. Een aantal RAAF squadrons werden van het noordelijk halfrond teruggehaald al bleef een substantieel aantal er tot het einde van de oorlog. Tekorten aan jagers en grondaanvals vliegtuigen leidden tot de aanschaf van in de Verenigde Staten gebouwde Curtiss P-40 Kittyhawks en het snelle ontwerp en productie van de eerste Australische jager, de CAC Boomerang. RAAF Kittyhawks speelden een belangrijke rol in de campagnes in Nieuw-Guinea en de Solomon Eilanden, vooral in operaties als de Slag om Milne Bay.
Bij de Slag om de Bismarck Zee bleken de geïmporteerde Bristol Beaufighters effective grondaanvalstoestellen te zijn alsmede tegen schepen. Later werden er ook Beufighters gebouwd in Australië door de DAP. Hoewel het toestel veel groter was dan de Japanse jagers, kon de Beaufighter ze pakken op snelheid.
De eenheid met zware bommenwerpers omvatte 287 B-24 Liberators, welke Japanse doelen konden bombarderen, zo ver weg als Borneo en de Filipijnen vanaf vliegvelden in Australië en Nieuw-Guinea.
Tegen het einde van 1945 had de RAAF 500 P-51 Mustangs besteld of gekregen. De Commonwealth Aircraft Corporation assembleerde eerst alleen Mustangs uit Amerika, maar bouwde later de meeste van de gebruikte toestellen. De belangrijkste oprationele formatie van de RAAF was de First Tactical Air Force, bestaande uit meer dan 18.000 man personeel en 20 squadrons. Het heeft meegedaan in campagnes in de Filipijnen en Borneo en zou meedoen aan de invasie van Japan, Operation Downfall. Dit gold ook voor de RAAF bommenwerpersquadrons. Maar de oorlog kwam tot een plotseling einde door de inzet van de atoomwapens door de VS. Als gevolg van de Empire Air Training Scheme hebben ongeveer 20.000 Australiërs gedient in andere Commonwealth luchtmachten in Europa tijdens WO II. In totaal hebben 216.900 mannen en vrouwen in de RAAF gediend, waarvan er 11.061 sneuvelden.
[bewerk] Na de Oorlog
Tijdens de Koreaanse Oorlog waren de Mustangs van No. 77 Squadron, gestationeerd in Japan met de British Commonwealth Occupation Force, een van de eerste vliegtuigen van de Verenigde Naties die zich in de strijd mengden. Toen de VN-toestellen geconfronteerd werden met MiG-15 straaljagers, kreeg 77 Sqn Gloster Meteors, welke enkele succesjes boekten tegen de Sovjet piloten die vlogen voor Noord-Korea. Toch waren de MiGs superieur en werden de Metoers vooral ingezet voor grondsteun missies. De luchtmacht gebruikte ook transportvliegtuigen tijdens het conflict.
Tijdens de Vietnamoorlog deden vanuit de RAAF de Caribou STOL transporttoesellen (No. 35 Squadron), UH-1 Iroquois helicopters (No. 9 Squadron) en English Electric Canberra bommenwerpers (No. 2 Squadron) mee. De Canberra's voerden vele missies uit, en twee toestellen gingen verloren. Een verdween tijdens een missie en het toesel noch de bemanning is ooit teruggevonden. De ander werd neergeschoten door een grond-lucht raket, maar de beide bemmangsleden werden gered. De transporttoestellen steunden ook de anti-communistische grondtroepen. De UH-1 helikopters werden voor vele taken gebruikt, waaronder evacuatie en als gunship.
Militaire transporten werden ingezet in verscheidene gevallen in de afgelope decennia, zoals de vredesmissies in Oost-Timor in 1999. De Australische gevechtsvliegtuigen werden niet meer ingezet tot de Irakoorlog van 2003 toen F/A-18s van No. 75 Squadron escort en grondaanvalstaken uitvoerden.
[bewerk] Huidige Sterkte
In 2006 had de RAAF de volgende vliegtuigen:
- 71 F/A-18 Hornet gevechtsvliegtuigen, gebouwd in Australië onder licentie van McDonnell Douglas. De F/A-18 vloot heeft al vele upgrades ondergaan sinds het in dienst kwam in de jaren 1980, maar door slijtage zal het toestel waarschijnlijk niet de voorste linies kunnen bemannen tot zijn geplande pensioen in 2015, al wordt dit waarschijnlijk opgelost door een nieuw update programma.
- 26 General Dynamics F-111 bommenwerpers, een mix van de originele F-111C, RF-111C verkenningsvarianten en ex-USAF F-111A's (geupgrade tot de C specificaties en F-111G's. Deze toestellen staan gepland om de dienst te verlaten in 2010, maar dat kan verlengd worden tot 2014.
- 19 Lockheed P-3 Orion maritieme patrouille vliegtuigen, geupgrade tot AP-3C standaard.
- 20 Lockheed C-130H en C-130J Hercules transportvliegtuigen.
- 14 De Havviland Canada DHC-4 Caribou tactische transportvliegtuigen
- 33 BAe Systems Hawk jachttrainers
- 67 Pilatus PC-9 geavanceerde trainers
- 24 PAC CT/4 basis trainers, beter bekend als de "Plastic Parrot", eigendom van en bedient door BAe Systems
- 8 Beechcraft King Air Navigatietrainers
- 5 Boeing 707s, vier worden er gebruikt als tanker/transport, een puur voor transport. Deze toestellen zijn ook gebruikt voor VIP transport, maar die taak is overgenomen door geleasde Boeing 737s
- 3 Bombardier Challenger 604 VIP transport
- 2 Boeing Business Jets voor VIP transport
- 1 Boeing C-17 Globemaster III strategisch transporttoestel
[bewerk] Toekomstig materiëel
Deze lijst bevat vliegtuigen op order of waarvoor de behoefte is geuit.
- 24 Boeing F/A-18F. In december 2006 maakte Brendon Nelson, minister van Defensie, bekend dat hij het kabinet het voorstel had gedaan voor de aankoop van 24 F/A-18F toestellen, om het gat te vullen tussen het pensioen van de F-111, en de levering van de F-35. Deze aankoop is nog niet goedgekeurd.
- 100 F-35 Lightning II toestellen zouden afgeleverd moeten worden vanaf 2012, maar de knoop moet nog doorgehakt worden.
- 6 Boeing Project Wedgetail AEW toestellen, met de optie op nog een meer
- 5 Airbus KC-30B Multi-Role Tanker Transport om de verouderende 707s te vervangen.
- 4 Boeing C-17 Globemaster IIIs zijn besteld. Het eerste toestel is afgeleverd eind 2006, en de vierde moet Februari 2008 geleverd zijn
- Een vervanger voor de AP-3C Orions. De RAAF overweegt meerdere opties, waaronder een mix van zowel de Boeing P-8 Poseidon en de RQ-4 Global Hawk van Northrop Grumman.
