Sigmaplan
Van Wikipedia
Het Sigmaplan is de Vlaamse tegenhanger van de Nederlandse deltawerken. Aangezien sommige gebieden langs de Zeeschelde zeer gevoelig zijn voor overstromingen, is het bedoeling van het plan om de frequentie en de omvang van deze overstromingen te beperken. Alhoewel ook in België de watersnood van 1953 tot heel wat leed had geleid, duurde het toch tot na de overstroming van Ruisbroek in 1976 voor er iets gebeurde.
Oorspronkelijk was het plan op 3 pijlers gebaseerd:
- het verhogen van de dijken langsheen stukken van de Schelde, Durme, Nete, Zenne en Rupel tot op Sigmahoogte.
- het creëren van gecontroleerde overstromingsgebieden (GOG's), in totaal 13 met een totale oppervlakte van 1133 ha.
- de bouw van een waterkering op de Westerschelde ter hoogte van Oosterweel.
In de loop der jaren wordt het plan voor de waterkering echter steeds meer in de toekomst vooruit geschoven en de nadruk meer op de overstromingsgebieden gelegd. Onder meer in Kruibeke heeft dit tot veel lokaal protest geleid.
Reeds gerealiseerd:
- 80% van de dijkverhogingen
- 600 ha GOG (Bazel, Rupelmonde en Kruibeke zijn nog niet gerealiseerd)
Daar waar er naast een rivier een GOG wordt aangelegd wordt de dijk tussen de rivier en de GOG verlaagd tot +6.8m TAW en krijgt de ringdijk rond de GOG de sigmahoogte.
[bewerk] Sigmahoogte
Dit is de uiteindelijke hoogte die de dijken zouden moeten bereiken in het plan.
- +11m TAW op de Zeeschelde tussen de Nederlandse grens en Oosterweel
- +8.35m TAW op de Zeeschelde tussen Oosterweel en Temse
- +8m TAW op de Zeeschelde tussen Temse en Gentbrugge en op de andere rivieren
In totaal gaat het op 512 km dijken die verhoogd worden.
