Slade
Van Wikipedia
Slade is een Britse rockgroep, die in het midden van de jaren '70 van de vorige eeuw in Groot-Brittannië in populariteit nauwelijks geëvenaard kon worden: in de jaren '71 tot en met '73 hadden ze daar maar liefst zes nummer 1-hits, waarvan de laatste drie (Cum on feel the noize, Skweeze me pleeze me en Merry Xmas everybody) alle vanuit het niets op de toppositie belandden.
Inhoud |
[bewerk] Bezetting
De bezetting van Slade was:
- zanger en gitarist Sir Neville Holder, beter bekend als Noddy
- leadgitarist Dave Hill
- violist pianist gitarist en basgitarist Jim Lea
- drummer Don Powell
Allen zijn afkomstig uit het Midden-Engelse industriestadje Wolverhampton.
[bewerk] Geschiedenis
Slade begon als The 'N Betweens in 1966, een typische modband. Op aanraden van Chas Chandler, bassist bij The Animals en manager van Jimi Hendrix, ging de band vanaf 1969 verder als skaband Ambrose Slade, met millimeterkapsels. Het grote succes kwam er echter nog niet van.
Eind 1970 werd de band - vanaf dan Slade geheten - het zat en begon blues te spelen in een stijl die tegen hardrock aan zat. De band werd enorm populair in het clubcircuit en in de zomer van 1971 scoorden ze hun eerste hit: Get down and get with it, nummer 15 in de Britse hitlijsten, nummer 6 in Nederland, dankzij steun van zeezender Radio Noordzee, waar de single Treiterschijf was.
Jimmy Lea vond dat de band beter in kon haken op de glamrage die door T-Rex op gang was gekomen. Noddy en Dave vonden dat hun arbeidersklasse- en bluesachtergrond erin verweven moest worden, waarop de hit Coz I luv you gemaakt werd, dat in november 1971 een regelrechte Engelse nummer 1-hit werd. Samen met producer Chas Chandler was een sound uitgevonden die tot in 1974 gehandhaafd bleef: harde, makkelijk in het gehoor liggende muziek met alledaagse in streekaccent gezongen teksten, waarvan de titel bijna fonetisch geschreven werd. Een rij van tien top 10-hits volgde in Engeland, ook in Europa scorend, maar de Verenigde Staten raakte niet overtuigd, ook al werd Merry Xmas everybody in New York City opgenomen.
In de zomer van 1974, toen The bangin' man in de hitparades stond, besloot de groep een andere, ingewikkeldere sound te gebruiken, in de hoop op transatlantisch succes. Helaas scoorden Far far away en volgende hits nog steeds niet in de VS. Tegelijkertijd verliep het succes van de glamrock in het thuisland en Slade raakte uit de gratie.
[bewerk] Comeback
In 1980 was hardrock, inmiddels heavy metal genoemd, in navolging van de hardcore punk, opnieuw populair geworden in Groot-Brittannië. Hét heavy metal-festival bij uitstek, het Reading Festival, zocht invallers voor de plots verhinderde band van Ozzy Osbourne. Het om de hoek wonende Slade bood zich aan. Tot grote verbazing van de muziekpers was het publiek vanaf de opkomst van Slade op het podium reeds verkocht, niet alleen uit nostalgie, maar ook door de nieuwe nummers, waarvan We'll bring the house down een Engelse top tien-hit werd.
Vanaf Lock up your daughters in 1981 scoorde de groep ook weer hits in Europa. Zelfs Merry Xmas everybody werd in 1983 opnieuw een hit in Engeland, toen My oh my aldaar nummer 2 stond.
In de VS begon het succes onverwacht toen heavy metalgroep Quiet Riot met hun bewerking van Cum on feel the noize nummer 2 in de Billboard Hot 100 stond. Ook andere hardrockgroepen als het Finse Hanoi Rocks gingen Sladesongs in hun repertoire opnemen. Run runaway werd de eerste Amerikaanse hit voor Slade en behaalde in 1984 de top 20.
Na 1984 hield Noddy het toeren voor gezien, moe geworden van al het reizen. Hij begon voor ITV programma's te presenteren, maar maakte tot in 1991 nog wel enkele platen met Slade. De single Radio wall of sound (met een cameo-optreden van BBC Radio 1-discjockey Mike Read) werd in dat jaar nog een hit voor Slade. De week nadat Radio wall of sound uit de hitparade was verdwenen, kwam Merry Xmas everybody opnieuw binnen.
De rest van de band speelt en tourt nog steeds in het gouwe ouwe-circuit, m.n. in West-Europa, Scandinavië en Rusland.
Noddy werd in 1987 in de adelstand verheven.
[bewerk] Zangers
Noddy Holder - met zijn bijzonder karakteristieke stemgeluid - verliet de band in 1991 en werd opgevolgd door Steve Whalley [1], die op zijn beurt op 30 juni 2005 bekendmaakte [2] Slade te verlaten. Diens opvolger is Mal McNulty (die The Sweet versterkte van 1985 tot in 1992).
[bewerk] Hitoverzicht
[bewerk] Albums
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Coz I luv you | 1-4-1972 | 18 | 2 | ||
| Slayed | 23-12-1972 | 11 | 8 | ||
| Sladest | 13-10-1973 | 15 | 4 | ||
| Wall of hits | 7-12-1991 | 63 | 6 | ||
[bewerk] Singles
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Get down and get with it | 10-7-1971 | 6 | 8 | ||
| Coz I luv you | 4-12-1971 | 3 | 13 | Nr. 1 UK | |
| Look wot you dun | 19-2-1972 | 2 | 11 | Nr. 1 Noordzee Top 50 | |
| Take me bak 'ome | 3-6-1972 | 5 | 8 | Nr. 1 UK | |
| Mama weer all crazee now | 23-9-1972 | 9 | 8 | Nr. 1 UK | |
| Gudbuy t'Jane | 9-12-1972 | 4 | 11 | ||
| Cum on feel the noize | 10-3-1973 | 8 | 7 | Nr. 1 UK (in 1e week) | |
| Skweeze me, pleeze me | 14-7-1973 | 11 | 6 | Nr. 1 UK (in 1e week) | |
| My friend Stan | 27-10-1973 | 13 | 6 | ||
| Merry Xmas everybody | 22-12-1973 | 3 | 7 | Nr. 1 UK (in 1e week); ook UK-hit in 1974, '80, '81, '83, '84, '85, '91 |
|
| Everyday | 4-5-1974 | 4 | 9 | ||
| The bangin' man | 27-7-1974 | 22 | 6 | ||
| Far far away | 9-11-1974 | 15 | 8 | ||
| How does it feel | 22-2-1975 | tip | |||
| Thanks for the memory | 31-5-1975 | 24 | 4 | ||
| In for a penny | 6-12-1975 | tip | |||
| Let's call it quits | april 1976 | tip (NHP) | |||
| We'll bring the house down | april 1981 | Top 10 UK | |||
| Lock up your daughters | 24-10-1981 | 17 | 6 | ||
| My oh my | 17-12-1983 | 8 | 7 | ||
| Run runaway | juni 1984 | Top 20 USA | |||
| Radio wall of sound | 9-11-1991 | 14 | 6 | ||
| Merry Xmas everybody | 21-12-1991 | 26 | 3 | re-release | |
