Syldavië
Van Wikipedia
Syldavië is een fictief land in Oost-Europa, dat een rol speelt in De avonturen van Kuifje van de Belgische striptekenaar Hergé. Syldavië vormt het decor voor maar liefst vier Kuifje-albums, te weten: De scepter van Ottokar (1939), Raket naar de maan (1953), Mannen op de Maan (1954) en De zaak Zonnebloem (1956). Ook speelt zich er een deel af van de (niet door Hergé gemaakte of erkende) tekenfilm Kuifje en het Haaienmeer.
In het eerstgenoemde album is Syldavië een monarchie, die wordt geregeerd door koning Muskar XII en in haar bestaan wordt bedreigd door haar duidelijk op Nazi-Duitsland gemodelleerde buurstaat Bordurië in een actie die sterk doet denken aan de Anschluss. In latere albums lijkt het land meer gemoderniseerd te zijn, en herbergt het zelfs een geheim ruimteprogramma dat uiteindelijk zal resulteren in de eerste menselijke voetstappen op de Maan.
Syldavië is een klein land. Het totale inwonertal wordt gesteld op 642.000, waarvan 122.000 in de hoofdstad Klow. Andere steden zijn Sbrodj, Tesznik, Niedzdrow, Istow, Dbrnouk en Zlip. Het voornaamste exportproduct van de Syldaviërs is mineraalwater.
De exacte locatie van Syldavië is niet bekend. Sommigen associëren het met het vooroorlogse Tsjecho-Slowakije, anderen met het Albanië van koning Zog, het Roemenië van koning Carol II, of een plek ergens in Slovenië. Zowel het landschap, de geschiedenis (waarin de Turken een belangrijke rol spelen) als de vlag, die sterk lijkt op de Albanese, doen vermoeden dat Syldavië in ieder geval aan de zuidkant van het Balkan-schiereiland gelegen moet zijn. Voor buurstaat Bordurië geldt hetzelfde, al is deze duidelijk geënt op Nazi-Duitsland danwel het stalinisme.
De taal van Syldavië is het Syldavisch. In verschillende albums zijn voorbeelden hiervan te zien. Het is een typisch voorbeeld van een fictieve taal, dat wil zeggen een taal die voor een specifieke setting is ontwikkeld en vaak uit weinig meer bestaat dan enkele voorbeelden. De taal doet Slavisch aan, maar in feite is de taal vooral gebaseerd op het Vlaams, in het bijzonder het Brusselse stadsdialect, het Marols. Een goed voorbeeld is het nationale devies van Syldavië, Eih bennek eih blavek, dat weliswaar zoiets betekent als "Wie kaatst moet de bal verwachten" maar duidelijk associaties oproept met "Hier ben ik, hier blijf ik". Het Syldavisch wordt geschreven in het Cyrillische schrift, al is Hergé hierin niet altijd consequent.
[bewerk] Externe link
On the Syldavian language, door Mark Rosenfelder
