Taxi-meter (Bangkok)
Van Wikipedia
De Taxi-meter is een systeem van taxi's in Bangkok. Het is in 1992 geïntroduceerd om een eind te maken aan oplichting van taxipassagiers.
De voertuigen zijn over het algemeen van het merk Toyota. Ze zijn beschilderd in verschillende kleuren of combinaties, zoals geel-groen, wit-rood etc. Een taxi-meter kan worden herkend aan het woordje 'meter' na 'taxi' op het dak. Alle taxi-meters hebben een rood lampje links achter de voorruit. Als het brandt is de taxi vrij.
De taxi's hebben een individueel registratienummer, en er is een centraal punt om klachten in te dienen. Veel van de taxi-meters zijn verbonden aan een centrale. Deze kan men herkennen aan de mobilofoon die naast het woord taxi-meter op het dak staat afgebeeld. Desgevraagd kan men van de bestuurder vaak een visitekaartje van de centrale krijgen of een kaartje van de chauffeur zelf, met daarop een telefoonnummer om de taxi te kunnen bestellen.
Inhoud |
[bewerk] Tarief
Een rit met de taxi-meter begint bij 35 baht voor de eerste twee kilometer. Daarna wordt per halve kilometer 2 baht gerekend, en bij stilstand 1 baht per minuut. Als de route over een verhoogde snelweg voert dient de tol door de passagier te worden betaald.
Taxi-meters zijn verplicht om hun meter aan te zetten, tenzij het een rit naar buiten Bangkok en de omliggende provincies is. De prijzen voor langere ritten zijn onderhandelbaar. Een bestemming als Pattaya, meer dan 100 kilometer, is ongeveer 1200 baht. Het oproepen van een taxi via de centrale kost 20 baht; op de luchthaven Don Muang geldt een toeslag van 50 baht op de meterprijs. Bij veel winkelcentra, hotels en de grote busstations is een taxistandplaats; wie hier een taxi-meter neemt betaalt geen toeslag.
[bewerk] Ontstaan
De Taxi-meter is door de regering ingesteld om een einde te maken aan het oplichten van passagiers door taxichauffeurs die zelf konden onderhandelen over de prijs. Vooral mensen van buiten de stad, zowel Thais als buitenlanders, waren hiervan vaak de dupe omdat hoge bedragen werden gevraagd voor naar soms later bleek korte ritten. Op 31 januari 2005 waren er 81.983 taxi's geregistreerd in Bangkok. Hiervan zijn 38.482 eigendom van de bestuurders zelf en worden er 43.501 door bedrijven en coöperaties beheerd.
[bewerk] Kleurschema's en betekenis
Het kleurenschema voor de taxi's wordt vastgesteld door het land transportation department. Taxi's die eigendom zijn van de bestuurders zelf zijn donkergroen-geel, en taxi's die eigendom zijn van coöperaties, en die bestuurd worden door privébestuurders zijn lichtblauw-rood. De kleurenschema's van bedrijven met meer dan 1000 taxi's staan hieronder:
- blauw met een wit logo: Thai taxi Cooperative Co. Ltd.
- oranje met een wit logo: Boworn taxi Co. Ltd.
- paars met een wit logo: Laemthong Taxi Cooperative Co. Ltd.
- lichtgroen met wit logo: Suvannabhum Taxi Cooperative / Howa Taxi
- geel met groen logo: Samaggitham Taxi Cooperative
- lichtblauw met wit logo: Thai H Leasing Co Ltd
(Bron, zie externe links.)
[bewerk] Bestuurders
Het grootste gedeelte van de bestuurders is man. Het merendeel is afkomstig uit Isaan en uit andere arme provincies. Velen van hen hebben in hun eigen dorp nog een rijstveld en keren periodiek naar huis terug. Daardoor kan het voorkomen dat tijdens de oogst- en zaaiperiodes op de wegen van Bangkok minder taxi's rijden dan normaal. Veel bestuurders spreken slechts in beperkte mate Engels. De toerismeorganisatie TAT is echter begonnen met het geven van Engelse les voor bestuurders. Bestuurders die de lessen succesvol hebben afgerond krijgen een sticker die ze op hun ruit kunnen plakken, en een certificaat.
In het algemeen kan men de bestuurders in drie groepen verdelen:
- zij die werken voor de centrale en een salaris krijgen (minderheid).
- zij die een taxi voor een halve dag huren van de centrale.
- privé-eigenaren die óf aan een centrale zijn verbonden, óf zelfstandig rijden.
De bestuurders die een taxi huren, betalen hiervoor circa 500 baht per dag; voor een nieuwer model wat meer, en voor een ouder model wat minder. Privé-eigenaren rijden dikwijls in modellen die wat ouder zijn omdat zij vaak jaren moeten sparen voor de vervanging van hun voertuig.
[bewerk] Problematiek
Hoewel het tarief eerlijk is bepaald, denken toeristen soms dat ze worden afgezet worden. Ze proberen dan over de prijs te onderhandelen of ze laten zich overhalen om de meter uit te laten. Hiermee negeren ze de reden waarom het systeem in de eerste plaats geïntroduceerd is.
Soms weigert de bestuurder de meter aan te zetten of klaagt hij dat de meter kapot is of dat hij niet genoeg geld verdiend heeft die dag. Onderhandelen heeft dan meestal geen zin en uitstappen en een andere taxi nemen is veelal de beste oplossing. Overigens mag een taxi-meter geen passagiers meenemen zonder de meter aan te zetten.
Op sommige momenten van de dag moeten de bestuurders hun voertuig inleveren. Omdat de bestuurder bij te laat inleveren een boete moet betalen kan het dan soms moeilijk zijn om een taxi naar de bestemming te vinden. Overdag worden de taxi's vaak ingeruild tussen twee en vier uur 's middags; 's-nachts eveneens tussen twee en vier uur.
De bestuurders huren de taxi-meters doorgaans voor twaalf uur per dag. Ze maken dus lange werkdagen en leiden soms aan slaaptekort. Sommige bestuurders huren zelfs voor een hele dag. Om het slaaptekort tegen te gaan gebruiken veel taxibestuurders pepdrankjes met veel cafeïne, zoals Red Bull (in Thailand: Krating deang), M-150. Ook gebruiken sommige bestuurders drugs gebruiken om wakker te blijven.
Sommige bestuurders voeren de meter op waardoor de ritprijs op lange ritten 10 tot 20 baht hoger kan uitvallen.
Door de vele files weigeren bestuurders soms, vooral tijdens het spitsuur, om naar sommige bestemmingen te rijden, zoals Silom.
Sommige bestuurders hebben brochures van hotels, winkels, winkelcentra, massagehuizen, bars en restaurants in hun auto. Vaak krijgen ze commissie voor het aanbrengen van een klant. De commissie varieert van 100 tot 1000 baht en wordt op de rekening van de gast toegevoegd. Sommige bestuurders zullen daarom proberen de klant naar een plaats te brengen waar zij commissie krijgen, bijvoorbeeld door als smoes te gebruiken dat de plaats waar de klant naar toe wil gaan gesloten is, of vol is. In zo'n geval staat de bestuurder er vaak op om even mee naar binnen te gaan.
[bewerk] Andere aanbieders
Men kan ook een auto met bestuurder of luxe taxi huren. Telefoonnummers hiervan kan men vinden in de krant, in toeristische publicaties, of in het hotel waar men verblijft. De prijzen voor deze services liggen binnen Bangkok in de meeste gevallen vaak hoger dan die voor taxi-meters. Ook zijn dit vaak privé-aanbieders waar geen verhaal op gehaald kan worden. Ook taxi-meter aanbieders proberen hun taxi op deze manier aan te bieden aan mensen die niet bekend zijn met de werking van het systeem. Hiernaast zijn er ook nog een aantal auto's die rondrijden met een bordje 'taxi' op het dak; deze hebben geen meter. Meestal wachten deze bij busstations of hotels om argeloze bezoekers aan de stad op te pikken.
[bewerk] Zie ook
- Vervoer in Bangkok
- Vervoer in Thailand
