Verboden Stad
Van Wikipedia
De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. De in de Chinese hoofdstad Peking (Beijing) gelegen stad werd gebouwd en voltooid onder de Yongle-keizer, in 1422.
De Yongle keizer pakte de wederopbouw groots aan. Hij liet verschillende paleizen bouwen en zo verrees de Purperen Verboden Stad, zoals de volledige Chinese naam luidt.
In de volksmond wordt het paleiscomplex nu aangeduid als Gugong (keizerlijk Paleis). De meeste gebouwen die nu te zien zijn dateren uit de 18e eeuw.
De Verboden Stad (Zijin Cheng) werd gebouwd tussen 1406 en 1420, gevolgd door de Hemeltempel (1420) en verscheidene andere bouwwerken.
Tian'anmen (Poort van de Hemelse Vrede), wat het staatssymbool van de Volksrepubliek is, brandde tot twee keer toe af. De laatste keer werd het herbouwd in 1651.
Inhoud |
[bewerk] Architectuur
Het complex is 750 bij 960 meter groot en is ontworpen door een Vietnamese architect. Om het complex heen ligt een brede, diepe gracht en een muur van tien meter hoog.
Hedendaagse bezoekers komen door de zuidelijke en noordelijke poort binnen. Bij de zuidelijke ingang aan de kant van het Plein van de Hemelse Vrede inspecteerde de keizer de troepen als ze slag gingen leveren en verwelkomde hij ze bij terugkomst in geval van een overwinning.
Tussen de muren staan grootse gebouwen en pleinen. Ze waren aangelegd om bezoekers te imponeren. Opvallend is de symmetrie en de harmonie in bouwstijl en aanleg. In het zuidelijke gedeelte werden keizerlijke ceremonies gehouden en examens voor mandarijnen afgenomen.
[bewerk] Bewoners
De Verboden Stad werd bewoond door de keizer en zijn enorme hofhouding. Deze hofhouding bestond onder andere uit de concubines, de paleiswachten en de eunuchen. Bij elkaar woonden er enkele duizenden mensen in de Verboden Stad.
[bewerk] Keizerlijke stad
Om de stad heen lag de Keizerlijke Stad. Ook deze was verboden gebied voor buitenstaanders. In de Keizerlijke Stad bevonden zich onder meer de bakkerij, het naaiatelier, de wapenzaal, de stallen en een drukkerij. Op die manier was de keizer en zijn gevolg geheel zelfvoorzienend.
[bewerk] Buiten-Paleizen
De keizers van de Qing-dynastie lieten, omdat ze het vervelend vonden altijd maar in de Verboden Stad te verblijven, buiten Peking paleizen bouwen waar zij zich in de zomermaanden konden terugtrekken. Het Zomerpaleis, tien kilometer ten noord-westen van Peking bijvoorbeeld, of het Zomerpaleis in Chengde (Jehol).
[bewerk] The Last Emperor
De Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci kreeg als eerste toestemming om uitgebreid opnamen te maken in de Verboden Stad. Hij gebruikte die in zijn film L'Ultimo Imperatore (1987) (The Last Emperor).
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Forbidden City op Wikimedia Commons. |
