Wilhelm Külz
Van Wikipedia
Wilhelm Külz (Borna, 18 februari 1875 – Berlijn, 10 april 1948), was een Duits liberaal politicus. Külz was de zoon van een dominee. Van 1894 tot 1897 studeerde hij rechten aan de Universiteit van Leipzig. Van 1904 tot 1912 was hij burgemeester van Bückeburg en lid van de Landdag van Schaumburg-Lippe (en o.a. president van de Landdag).
Külz was van 1907 tot 1908 bijzonder commissaris van Duits Zuidwest Afrika (het huidige Namibië). Na zijn terugkeer in Duitsland was hij van 1912 tot 1923 burgemeester van Zittau. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij majoor bij de reserve troepen. In november 1918 sloot Külz zich aan bij de liberale Duitse Democratische Partij (DDP). In 1919 was hij afgevaardigde in de Duitse Nationale Vergadering te Weimar. Van 1920 tot 1932 was hij rijksdagafgevaardigde voor de DDP (later Duitse Staatspartij geheten). Van 1930 tot 1933 was hij burgemeester van Dresden.
Tijdens het Nazi-regime zat hij meerdere malen gevangen. In 1945 was Külz één der oprichters van de Liberal Demokratische Partei Deutschlands (LDPD) in de Sovjet-bezettingszone. Op 20 november 1945 volgde hij de afgetreden dr. Waldemar Koch op als voorzitter van de LDPD. Van 1947 tot 1948 was hij co-voorzitter van de Permanente Commissie van het Duitse Volkscongres (provisorisch parlement van de Sovjet-bezettingszone). Hij werkte daarnaast als staatsrechtgeleerde.
Zie ook: Waldemar Koch - LDPD - DDR
{{{afb_links}}} | Voorzitters van de LDPD | {{{afb_rechts}}} | |
---|---|---|---|
Waldemar Koch - Wilhelm Külz - Arthur Lieutenant - Karl Hamann - Hermann Kastner - Hans Loch - Max Suhrbier - Manfred Gerlach - Rainier Ortleb |