Dei synoptiske evangelia
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Dei synoptiske evangelia i Det nye testamentet er evangelia etter Matteus, Markus og Lukas. Desse tre evangelia har ei felles ramme om framstillinga av Jesu liv og virke. Dei startar med ein omtale av Johannes døyparen, sidan fortel dei om Jesu forkynning og virke i og omkring Gallilea, og til sist fortel dei om inntoget i Jerusalem og Jesu liding, død og oppstode.
Evangelia har òg mykje fellesstoff: Vi kan finne att nesten heile innhaldet i Markus-evangeliet i evangelia etter Matteus og Lukas. Dessutan har både Matteus og Lukas mykje stoff felles som ikkje er å finne att i hos Markus.
Det er òg skilnader melom dei synoptiske evangelia: Markus-evangeliet er stuttare enn dei andre. Hos Lukas er nær halvparten og hos Matteus er om lag tredjeparten særstoff dei er aleine om. Framstillinga kan elles variere mellom evangelistane.
For å få fram skilnader og fellestrekk kan dei tre evangelia setjast opp i spaltar ved sidan av kvarandre i ein synopse av gresk synopsis = samsyn. Tilsvarande kallast dei tre evangelistane synoptikarane.
[endre] Evangelie-synopse
Ei synoptisk framstilling av likninga om saltet vil sjå slik ut:
|
|
|
[endre] Kjelder
- Det norske Bibelselskap, 1993 (1998): Evanglie-synopse
- Det norske Bibelselskap, Bibelen, omsetjing 1978
