Śmierć prezydenta

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Śmierć prezydenta
Gatunek filmu	biograficzny, historyczny, polityczny
Kraj	Polska
Data premiery	10 października 1977
Czas trwania	137 min.
Reżyseria	Jerzy Kawalerowicz
Scenariusz	Jerzy Kawalerowicz, Bolesław Michałek
Muzyka	Adam Walaciński
Zdjęcia	Witold Sobociński
Scenografia	Wojciech Krysztofiak, Adam Nowakowski
Kostiumy	Alicja Waltoś, Bogdan Wiśniewski
Montaż	Wiesława Otocka
Język	polski
Strona IMDb

Śmierć prezydenta - film fabularny w reżyserii Jerzego Kawalerowicza przedstawiający zamach z dnia 16 grudnia 1922 na pierwszego prezydenta Polski w okresie międzywojennym i zarazem w historii Polski Gabriela Narutowicza.

Akcja filmu dzieje się pod koniec 1922 r. Pełniący funkcję ministra spraw zagranicznych Gabriel Narutowicz nieoczekiwanie dla siebie otrzymuje od prezesa PSL Wyzwolenie Stanisława Thugutta propozycję kandydowania na urząd prezydenta. Jego zwycięstwo nad kandydatem Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej Maurycym Zamoyskim odniesione dzięki poparciu udzielonemu przez lewicę i mniejszości narodowe spotyka się z ostrym sprzeciwem prawicy narodowej. Trwają protesty organizowane przez działaczy ChZJN. 16 grudnia 1922 Narutowicz ginie z ręki malarza Eligiusza Niewiadomskiego w trakcie zwiedzania wystawy w Zachęcie.

Film przedstawia nie tylko ostatnie dni życia Narutowicza, ale także panoramę społeczną Polski tuż po I wojnie światowej. Wiele miejsca poświęca wydarzeniom towarzyszącym wyborowi i pierwszym dniom prezydentury Narutowicza, podejmuje próbę oddania atmosfery tamtych czasów.

W interpretacji Zdzisława Mrożewskiego Gabriel Narutowicz przedstawiony jest jako mąż stanu, człowiek kompromisu i dialogu, który mimo wcześniejszych wątpliwości godnie bierze na siebie ciężar sprawowanej władzy. Odgrywany przez Marka Walczewskiego Eligiusz Niewiadomski jest zaś fanatykiem, całkowicie owładniętym przez swoją szaleńczą wizję.

Autorami scenariusza byli Jerzy Kawalerowicz i Bolesław Michałek, autorami zdjęć Witold Sobociński i Jerzy Łukaszewicz, a kompozytorem muzyki Adam Walaciński. Premiera filmu odbyła się 10 października 1977.