Środki przekazu w Tunezji
Z Wikipedii
Środki przekazu w Tunezji, System prasowy Tunezji jest dobrze rozwinięty, większość dzienników i czasopism ukazuje się w Tunisie. Dzienniki: "Asz-Szuruk", nakład 70 tys. egzemplarzy, "As-Sabah" ("poranek"), założony w 1951, nakład 50 tys. egzemplarzy, "La Presse de Tunisie", wydawany w języku arabskim i francuskim, założony w 1936, nakład 40 tys. egzemplarzy. Czasopisma o największych nakładach: "Al-Anwar at-Tunisijja" ("światła Tunezji"), nakład 160 tys. egzemplarzy, "Al-Bajan" ("manifest"), założony w 1977, nakład 120 tys. egzemplarzy, "Irfane" ("dziecko"), założony w 1965, nakład 100 tys. egzemplarzy, "Al-Biladi" ("mój kraj"), założony w 1974, nakład 90 tys. egzemplarzy, "Al-Achbar" ("wiadomości"), założony w 1984, nakład 75 tys. egzemplarzy, "Tunis Hebdo", założony w 1973, nakład 35 tys. egzemplarzy., "Journal Officiel de la République Tunisienne", założony w 1860, nakład 20 tys. egzemplarzy (edycja francuska i arabska). Agencja prasowa: Tunis Afrique Press (TAP), założona w 1961. Radiofonia: radio nadaje program w językach: arabskim, francuskim, angielskim, włoskim i hiszpańskim, telewizja rozpoczęła działalność w roku 1966, od 1983 program nadawany jest na 2 kanałach. W 2008 zostanie wprowadzony 3 kanał telewizji tunezyjskiej, planowane jest także wprowadzenie kanałów tematycznych dla obcokrajowców, jednak wydaje się, że TCRT nie udzieli szybko koncesji na takie kanały.
