7TP

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

7TP

Wersja jednowieżowa czołgu lekkiego 7TP
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Trakcja	gąsienicowa
Typ	czołg lekki
Załoga	3 osoby
Historia
Prototyp	sierpień 1934 r.
Lata produkcji	1935-39
Wyprodukowano	132 sztuki (z tego 24 w wariancie dwuwieżowym)
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny PZInż-235
Moc	110 KM
Wymiary
Długość maksymalna	4,65 m
Szerokość	2,43 m
Wysokość	2,12 m
Prześwit	38 cm
Masa
Masa bojowa	9 990 kg (9 400 kg wersja dwuwieżowa)
Pojemność zbiorników paliwa	130 litrów
Opancerzenie
Typ pancerza	nitowany, utwardzany powierzchniowo
Grubość pancerza	5 mm (góra tył)- 9,5 mm (dół)- 10 (góra przód, góra część środkowa)- 13 mm (boki, tył)- 17 mm (pionowe przednie płyty pancerne), wieża z wz. 37 Bofors L/45 15 mm (boki, tył) - 10 mm (góra)
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	35 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody z przygotowaniem	1 m
Rowy	1,8 m
Zasięg	po szosie 160 km, w terenie 130 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	armata wz. 37 Bofors L/45 kal. 37 mm z zapasem 80 naboi(wersja jednowieżowa)
Strzeleckie	2 x km wz. 30 kal. 7,92 mm z zapasem 6000 naboi (wersja dwuwieżowa) km wz. 30 kal. 7,92 mm z zapasem 3960 naboi (wersja jednowieżowa)
Użytkownicy
Polska; Niemcy

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
7TP

7TP – polski jednowieżowy czołg lekki z okresu przed II wojną światową. Jeden z najlepszych czołgów II Wojny Światowej.

[edytuj] Historia

Konstrukcja czołgu 7TP była rozwinięciem zakupionej licencji czołgu angielskiego Vickers E. Czołg został zatwierdzony do produkcji wiosną 1935 r. W porównaniu z czołgiem Vickers, 7TP miał nowy i mocniejszy silnik wysokoprężny. To nowatorskie rozwiązanie było znacznie bezpieczniejsze niż stosowane powszechnie w tamtym okresie silniki benzynowe, ze względu na mniejszą łatwopalność oleju napędowego. Zmiany układu napędowego pociągnęły za sobą zmianę sylwetki czołgu, wóz otrzymał też nieco grubszy pancerz. Pierwsze 24 czołgi wyprodukowano w przejściowym wariancie dwuwieżowym. Ostateczny wariant jednowieżowy miał bardzo dobrą armatę przeciwpancerną 37 mm Bofors. Wyprodukowano łącznie 139 sztuk, w tym w Ursusie 134 sztuki.

[edytuj] Służba

Czołgi 7TP w kampanii wrześniowej 1939 używane były w składzie 1 i 2 Batalionu Czołgów Lekkich oraz w 1 i 2 Kompanii Czołgów Lekkich Dowództwa Obrony Warszawy.

Czołgi 7TP były lepsze od niemieckich czołgów lekkich (Panzer I i II) z 1939 r. i mogły skutecznie zwalczać również ówczesne niemieckie czołgi średnie (Panzer III i IV).

W trakcie walk we wrześniu 1939 armia niemiecka zdobyła pewną ilość tych maszyn. Sformowano z nich 203 Batalion Pancerny. W 1940 r. większość jednostki przeniesiono do Norwegii, a jedna kompania trafiła do Francji.

Na podwoziu czołgu lekkiego 7TP opracowano również ciągnik artyleryjski C7P. W planach było również skonstruowanie na bazie czołgu 7TP cięższej wersji – 9TP (masa 10,6 – 11,2 tony, pancerz: max. 30-40mm).

[edytuj] Zachowane egzemplarze

W Polsce nie zachował się ani jeden kompletny wóz tego typu. W ekspozycji Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie są jedynie fragmenty podwozia i wieży.

Obecnie (2006 r.) trwa rekonstrukcja czołgu na podstawie zachowanych planów i części.

[edytuj] Plany i modele

Mały Modelarz – nr 5/1963, 1/1997 [1]

[edytuj] Linki zewnętrzne

Czołgi	Samochody pancerne
Polskie pojazdy wojskowe 1939
7TP \| TK-3 \| TKS	wz.28 \| wz. 34 \| wz. 29
Ciągniki artyleryjskie	Samochody osobowe i ciężarowe
C2P \| C4P \| C7P \| PZInż 302	PF 508 \| PF 518 \| PF 508/518 \| Ursus A \| PF 621 \| PF 618 \| wz. 34
Pociągi pancerne
nr 11 (Danuta) \| nr 12 (Poznańczyk) \| nr 13 (Gen. Sosnkowski) \| nr 14 (Paderewski) \| nr 15 (Śmierć) \| nr 51 (Pierwszy Marszałek) \| nr 52 (Piłsudczyk) \| nr 53 (Śmiały) \| nr 54 (Groźny) \| nr 55 (Bartosz Głowacki) \| Smok Kaszubski
Pojazdy prototypowe i doświadczalne
4TP \| TKW \| 10TP \| PZInż 130 \| PZInż 152 \| PZInż 202 \| PZInż 222 \| PZInż 303 \| PZInż 342 \| PZInż. 603 \| PZInż. 703 \| PZInż. 713 \| PZInż. 723 \| TKD \| TKS-D