8½
Z Wikipedii
| 8½ - Osiem i pół | |
| Plakat z filmu | |
| Oryginalny tytuł | 8½ - wł. Otto e mezzo |
| Gatunek filmu | dramat |
| Kraj | Francja, Włochy |
| Data premiery | 14 stycznia 1963 |
| Czas trwania | 130 min. |
| Reżyseria | Federico Fellini |
| Scenariusz | Tullio Pinelli, Brunello Rondi, Federico Fellini, Ennio Flaiano. |
| Główne role | Marcello Mastroianni Anouk Aimée Sandra Milo Claudia Cardinale |
| Muzyka | Nino Rota |
| Zdjęcia | Gianni di Venanzo |
| Scenografia | Vito Anzalone |
| Kostiumy | Piero Gherardi |
| Montaż | Leo Cattozzo |
| Produkcja | Angelo Rizzoli |
| Język | włoski, angielski, francuski, niemiecki |
| Nagrody | 2 Oskary w roku 1963 |
| Strona IMDb | |
8½ (wł. Otto e mezzo, ang. Eight and a Half) - dramat filmowy produkcji francusko-włoskiej z 1963 r. w reżyserii Federico Felliniego.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Marcello Mastroianni - Guido Anselmi
- Anouk Aimée - Luisa Anselmi
- Sandra Milo - Carla
- Claudia Cardinale - Claudia
- Rosella Falk - Rossella
- Barbara Steele - Gloria Morin
- Guido Alberti - Producent
[edytuj] Ekipa
- Reżyseria - Federico Fellini
- Scenariusz - Tullio Pinelli, Brunello Rondi, Federico Fellini, Ennio Flaiano
- Zdjęcia - Gianni di Venanzo
- Muzyka - Nino Rota
- Scenografia - Vito Anzalone, Piero Gherardi,
- Producent - Angelo Rizzoli
- Montaż - Leo Cattozzo
- Kostiumy - Piero Gherardi, Leonor Fini
[edytuj] Nagrody
- 1964 - Federico Fellini, Oscar najlepszy film obcojęzyczny
- 1964 - Piero Gherardi, Oscar najlepsze kostiumy
- 1964 - Federico Fellini, (nominacja) Oscar najlepszy reżyser
- 1964 - Federico Fellini, (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz
- 1964 - Ennio Flaiano, (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny
- 1964 - Piero Gherardi, (nominacja) Oscar najlepsza scenografia
- 1964 - Tullio Pinelli, (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny
- 1964 - Brunello Rondi, (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny
- 1964 - (nominacja) BAFTA najlepszy film obcojęzyczny BAFTA
[edytuj] Opis fabuły
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Najbardziej autobiograficzny z filmów Federico Felliniego. Reżyser Guido musi nakręcić dziewiąty film w swojej karierze. Brakuje mu pomysłów, analizuje swoje życie, dzieciństwo, kobiety. Chciałby powiedzieć wszystko, a nie ma już nic do powiedzenia. A kiedy artysta nie ma nic do powiedzenia, może jeszcze zawsze opowiedzieć, dlaczego nie ma nic do powiedzenia.
Film rozpoczyna się sceną symboliczną. Reżyser Guido jest uwięziony we własnym samochodzie, który stoi w ulicznym korku. Nie może otworzyć drzwi, ani uchylić szyby. Jego położenie staje się coraz bardziej krytyczne - dusi się na oczach otaczających go, lecz absolutnie obojętnych ludzi z innych samochodów. W ostatniej chwili przebija dach swego wozu, ucieka, wznosi się ponad wszystko, ulatuje w dal. Fabuły właściwie nie ma. Bohater zobowiązał się nakręcić kolejny film. Producenci czekają, puszczono już w ruch ogromną machinę wytwórni, zbudowano gigantyczną dekorację, zaangażowano aktorów, ustalono ostateczny termin rozpoczęcia zdjęć, wszyscy czekają. Tymczasem reżyser nie ma jeszcze nawet cienia pomysłu. Rzeczywistość przeplata się tu z marzeniami, ze wspomnieniami z dzieciństwa, z wizjami fragmentów przyszłego filmu.
[edytuj] Ciekawostki
- Fellini umieścił sobie przy okularze kamery napis "Pamiętaj, że to komedia".
- Historia opowiedziana w "Osiem i pół" była inspiracją dla wystawianego na Broadwayu musicalu "Dziewięć", który w 1982 roku zdobył prestiżową Nagrodę Tony.
- Tytuł odnosi się do liczby filmów nakręconych przez Felliniego do czasu powstanie "8 1/2", czyli sześć pełnometrażowych i trzech krótkometrażowych (1 1/2), więc ten będzie 8 1/2 z kolei.
- Roboczy tytuł filmu brzmiał "La Bella Confusione", co dosłownie można przetłumaczyć jako "Piękne zakłopotanie"
