Aleksander Nowacki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Aleksander Nowacki z synem Markiem

Aleksander Nowacki (ur. 21 sierpnia 1944 roku we Lwowie) - polski piosenkarz, muzyk, kompozytor i aranżer.

Spis treści

1 Życiorys
2 Ciekawostki
3 Dyskografia
4 Zobacz też
5 Bibliografia
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Zespół "Nastolatki"

Jego ojciec był śpiewakim operowym solistą, a matka śpiewaczką operetkową. W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie. Później samodzielnie nauczył się grać na gitarze, banjo i gitarze hawajskiej.

Zadebiutował w 1960 roku w konkursie Szukamy Młodych Talentów, w którym zajął drugie miejsce. Konkurs ten był organizowany przez Rozgłośnię Polskiego Radia w Gdańsku i zespół Czerwono-Czarni, z którymi Nowacki występował potem przez jakiś czas.

W 1962 roku jako wokalista doszedł do finału I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i założył własny zespół Nastolatki, z którym zajął II miejsce na II FMT w Szczecinie w 1963 roku i później również II miejsce na Wiosennym Festiwalu Muzyki Nastolatków w Gdańsku w 1966 roku.

W czasie służby wojskowej śpiewał w zespole reprezentacyjnym Śląskiego Okręgu Wojskowego i prowadził własny kabaret. W latach 1969–1970 współpracował jako wokalista z grupą gwiazd Quorum, następnie jako solista, konferansjer i kompozytor z zespołem Alibabki.

Homo Homini

W 1972 roku założył zespół Homo Homini, z którym koncertował i nagrywał do 1982 roku. W latach 1982–1992 przebywał w Austrii, Szwajcarii i RFN, gdzie występował w grupie Tony’s Jetmen Selection i Music Service Band, a także pracował jako niezależny kompozytor i aranżer.

Jest kompozytorem piosenek nagradzanych na festiwalach Berlinie (1973), Rostocku (1974), Lipsku i w Opolu (1973, 1975). Komponuje muzykę filmową (Zoobajeczki) i teatralną (Małpet cyrk). Również w okresach współpracy z różnymi zespołami nagrywał dla Polskiego Radia jako solista własne kompozycje, z których kilka stało się przebojami: Znowu mija dzień, Za dalą dal (duet z Tadeuszem Woźniakiem), Ja to nie ja (pierwsze w Polsce nagranie muzyki pop z wykorzystaniem syntezatora), Z godziny na godzinę, On albo ja, Mały i zły, Koncert na 15 świec, Moje prawo do słońca (przebój Lata z Radiem w 1984 roku), Szukam drogi do szczęśliwych wysp (4 tygodnie na pierwszym miejscu, 11 tygodni na liście przebojów Polskiego Radia). Kompozycje Nowackiego Tobie Karolino, W tym domu straszy, Mam skłonności do przesady, Za górą za dniem stały się wielkimi przebojami grupy Homo Homini.

Aleksander Nowacki w swoim studiu nagrań

Jako pierwszy w Polsce artysta dokonał nagrań piosenek na prywatnej sesji. W 1984 roku wynajął za własne pieniądze studio Polskiego Radia w Szczecinie i nagrał materiał, który rok później wydały na licencji Polskie Nagrania w postaci kasety magnetofonowej (z uwagi na ówczesne problemy z masą winylową do tłoczenia płyt). Album ten nosi tytuł Własność prywatna, zawierała 8 utworów, z których 4 dotarły do pierwszych miejsc listy przebojów Pierwszego Programu Polskiego Radia. Również następny materiał Czas przypływu Nowacki nagrał prywatnie w Szczecinie (te piosenki jednak nie znalazły się na antenie).

W 1992 roku Aleksander Nowacki wrócił do kraju. W 1993 roku założył i prowadzi firmę studio nowacki specjalizującą się w różnych formach muzycznych (piosenki, muzyka instrumentalna) i reklamie radiowej i telewizyjnej. Jest czynnym i wziętym kompozytorem i aranżerem, a także producentem płyt innych wykonawców (m.in. Iwona Niedzielska, Jerzy Rybiński, Waldemar Kocoń), ostatnio również wydawcą.

[edytuj] Ciekawostki

Był jednym z pierwszych wykonawców polskich grających na gitarze hawajskiej (lata 70. XX wieku).
Jego zespół Nastolatki początkowo nazywał się Teenagers i w ówczesnym czasie nie było słowa w języku polskim oddającego to znaczenie. Konferansjer Stanisław Stolarczyk wymyślił zbitkę słowną nastolatki (z ang. teen - naście i age - wiek). Nazwa ta była początkowo wyśmiewana przez prasę i telewizję, ale w końcu przyjęła się w języku polskim.^[1]
Jako pierwszy w Polsce nagrał piosenkę z wykorzystaniem syntezatora - Ja to nie ja weszła na listę przebojów Trójki w roku 1972.