Antyaliasing

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Antyaliasing (ang. anti-aliasing) - zespół technik w informatyce służących zmniejszeniu, bądź całkowitej eliminacji aliasingu, bądź artefaktów powstających przy zmniejszaniu rozdzielczości (bądź częstotliwości) obrazu lub innego sygnału.

W grafice komputerowej, rezultatem antyaliasingu jest wygładzenie krawędzi obiektów wyświetlanych na ekranie komputera.

[edytuj] Wygładzanie krzywych

Problem antyaliasingu dotyczy prawie wszystkich krzywych. Wyjątkiem są jedynie pionowo oraz poziomo ułożone linie proste, których grubość jest równa wielkrotności pojedynczego piksela. Dla przykładu wyświetlana bez użycia antyaliasingu czarna, skośna linia prosta na białym tle, będzie się składać z czarnych pikseli na białym tle i przy większości współcześnie używanych rozdzielczości ekranu, będzie w widoczny sposób nierówna ("schodkowana").

Antyaliasing w tym przypadku może polegać na wypełnieniu poszczególnych pikseli proporcjonalnie do odległości ich środków od idealnej prostej. W takim rozwiązaniu piksel, przez którego środek przechodzi linia będzie czarny, a piksel dalszy od niej w odpowiednim stopniu szary, bądź całkiem biały (w wypadku pikseli których linii nie przecinała). Taka linia, będzie wydawać się dużo gładsza, ale nieco rozmazana.

Ze względu na konieczność uzyskania rozsądnego kompromisu między gładkością, a rozmyciem, stosuje się różne techniki zaniku jasności, opartych np. na różnych miarach odległości. Ze względu na brak obiektywnych metod porównywania efektów zastosowania tych technik, najczęściej właściwy efekt otrzymuje się poprzez eksperymenty, biorąc pod uwagę również.

[edytuj] Supersampling

Innym rodzajem antyaliasingu jest supersampling (nadpróbkowanie). Jest to rozwiązanie polegające na użyciu tzw. brute force do rozwiązania problemu aliasingu. W tej technice, obraz jest renderowany w rozdzielczości odpowiadającej wielokrotności rozdzielczości docelowej i uzyskany, dużo większy obraz jest uśredniany do właściwej, niższej rozdzielczości. W używanych współcześnie układach graficznych technika ta nosi nazwę antyaliasingu pełnoekranowego (FSAA - ang. Full-Screen Anti-Aliasing), obsługiwanego przez niektóre nowoczesne karty graficzne.

[edytuj] Czcionki

W większości nowych środowiskach graficznych antyaliasing jest stosowany do wygładzania krawędzi czcionek ekranowych. Jest to problem znacznie bardziej złożony, niż dla zwykłych linii, ponieważ rozmycia linii, które tworzą czcionki, mogą powodować nakładania się i zlewanie blisko leżących linii, co może znacząco utrudniać odczytanie tekstu. Nie możliwe jest też często stosowanie zaawansowanych technik, ze względu na rosnący czas przetwarzania i dużą ilość tekstu.

Miedzy innymi z powodu trudności w zastosowaniu antyaliasingu dla czcionek nie zaleca się stosowania kursywy w kroju czcionek przeznaczonych do wyświetlania na ekranie.