Atletico Mineiro Belo Horizonte
Z Wikipedii
Atlético Mineiro Belo Horizonte | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełna nazwa | Clube Atlético Mineiro | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Przydomek | Galo (Kogut) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Data założenia | 25 marca 1908 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Stadion | Estádio Mineirão, Belo Horizonte, Brazylia |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba miejsc | 81987 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Prezes | Ricardo Annes Guimarães | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Levir Culpi | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Liga | Campeonato Brasileiro Série B | ||||||||||||||||||||||||||||||||
2005 | Campeonato Brasileiro Série A, 20 miejsce |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Clube Atlético Mineiro, zwykle znany jako Atlético Mineiro, jest brazylijskim klubem piłkarskim z siedzibą w mieście Belo Horizonte w stanie Minas Gerais.
Spis treści |
[edytuj] Osiągnięcia
[edytuj] Zwycięstwa krajowe
- Mistrzostwo Brazylii (Campeonato Brasileiro Série A): 1971
- "Campeão dos Campeões" (FBF, "Mistrz mistrzów", pierwszy oficjalny ogólnobrazylijski turniej z mistrzami lig São Paulo, Rio de Janeiro, Stanu Guanabara, Minas Gerais oraz Espírito Santo): 1937
- Campeão dos Campeões do Brasil (Mistrz mistrzów brazylijskiej ligi): 1978
- Wicemistrz Brazylii (3): 1977, 1980, 1999
- Mistrz stanu (Campeonato Mineiro, 38): 1915, 1926, 1927, 1931, 1932, 1936, 1938, 1939, 1941, 1942, 1946, 1947, 1949, 1950, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1958, 1960, 1963, 1970, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1988, 1989, 1991, 1995, 1999, 2000.
- Atlético ma najwięcej tytułów mistrza stanu Minas Gerais, ponadto był jeszcze 32 razy wicemistrzem stanu
- Copa Santiago de Futebol Juvenil: 2006
[edytuj] Zwycięstwa międzynarodowe
- Zdobycie Copa CONMEBOL: 1992, 1997
- Finał Copa CONMEBOL: 1995
[edytuj] Zwycięstwa w prestiżowych turniejach towarzyskich
- 1997 – Mistrz świata (Rywale:
Real Madryt,
A.C. Milan Mediolan,
Ajax Amsterdam oraz
Boca Juniors Buenos Aires)
- 1976 – Campeón del Torneo Conde de Fenosa (La Coruña, Hiszpania)
- 1977 – Trofeo Ciudad de Vigo (Hiszpania)
- 1980 – Campeón del Trofeo Costa do Sol (Málaga, Hiszpania)
- 1982 – Tournoi International de Paris
- 1982 – Campeón del Tropheo Villa de Bilbao (Hiszpania)
- 1983 – Philips Cup Tournament of Berna (Szwajcaria)
- 1984 – Amsterdam Toernooi (Holandia)
- 1990 – Champions of the Tournament of Cadiz (Hiszpania)
- 1990 – Trofeo Ramón de Carranza 1990
[edytuj] Historia
Klub założony został 25 marca 1908. Atlético Mineiro jest jednym z najsłynniejszych i najszacowniejszych klubów w Brazylii. Swój pierwszy oficjalny mecz klub rozegrał 21 marca 1909 przeciw zespołowi Sport Club Futebol. Drużyna występuje w koszulkach w pionowe czarno-białe paski, czarnych spodenkach i białych getrach.
Klub znany jest powszechnie w Brazylii po przydomkiem Galo z e względu na swoją maskotkę-koguta. Klub został pierwszym oficjalnym mistrzem Brazylii, jednak na swym koncie ma więcej tytułów wicemistrza kraju. Nie będąc mistrzem w najlepszej czwórce Brazylii klub znalazł się aż 17 razy.
Atlético Mineiro znany jest także z tego, że dwukrotnie w mistrzostwach Brazylii 1977 i 1980 spotkała go wielka niesprawiedliwość. W roku 1977 wygrał zdecydowanie ligę, jednak według ówczesnych skomplikowanych reguł musieli stoczyć finałowy mecz z São Paulo, które zgromadziło w dotychczasowych meczach o 10 punktów mniej. Ponieważ pomimo dogrywki nie padła żadna bramka, doszło do karnych, przegranych przez Atlético Mineiro 2:3. W ten sposób jedyny niepokonany zespół ligi brazylijskiej nie został mistrzem kraju. W 1980 klub przegrał z Flamengo decydujący mecz o tytuł, lecz kibice protestowali, oskarżając sędziego o stronniczość, szczególnie widoczną gdy najlepszy gracz Atlético – Reinaldo był bezpardonowo faulowany, a sędzia tego nie widział.
W roku 2003 klub zderzył się z poważnymi problemami finansowymi z powodu skandalu korpucyjnego z późnych lat 90. XX w., w który zamieszany był będący w tym czasie prezydentem klubu Paulo Cury. Symbolem tych problemów był park wodny, który klub zaczął budować, a którego nigdy nie ukończył. W sezonie 2005 skończył na 20 miejscu (na 22 drużyny) i spadł do drugiej ligi brazylijskiej (Campeonato Brasileiro Série B).
O obecne kłopoty finansowe klubu często obwiniana jest administracja Ricardo Guimarãesa, który jest prezesem klubu od roku 2001. Klub znalazł się obecnie w największym kryzysie w swoich dziejach.
[edytuj] Aktualny skład
dane z sierpnia 2006
- 1 bramkarz
Diego
- - bramkarz
Édson
- 2 obrońca
Lima
- 3 obrońca
Daniel Marques
- 4 obrońca
Marcos
- - obrońca
Thiago Feltri
- - obrońca
Leandro Castan
- - obrońca
Luiz Cláudio
- - obrońca
João Paulo
- - obrońca
Rodrigo Silva
- - pomocnik
Bilu
- - pomocnik
Zé Antônio
- 7 pomocnik
Rafael Miranda
- 6 pomocnik
André Santos
- 2 pomocnik
Márcio Araújo
- 5 pomocnik
Henrique
- - pomocnik
Tchô
- - pomocnik
Tony
- - pomocnik
Reginaldo Nascimento
- 10 pomocnik
Marcinho
- 8 napastnik
Danilinho
- 11 napastnik
Roni
- 9 napastnik
Marinho
- - napastnik
Galvão
- - napastnik
Rafael Lopes
- - napastnik
Éder Luís
[edytuj] Słynni gracze w historii klubu
- Reinaldo – 28 goli w 18 meczach, czyli średnio 1.55 bramek na mecz w 1977 (rekordowa średnia w historii ligi brazylijskiej). Najlepszy strzelec klubu w historii – łącznie 255 goli. Grał w mistrzostwach świata 1978 (1 gol przeciw Szwecji). Nosił przydomek król.
- Dario – zwany także "Dadá Maravilha". Mistrz świata z 1970 r.
- Cláudio Taffarel – mistrz świata z 1994.
- Gilberto Silva – mistrz świata z 2002 (obecnie
Arsenal Londyn)
- Cicinho – wychowanek Atlético, grał w klubie do roku 2003. Obecnie w
Real Madryt.
- Mancini – kolejny wychowanek klubu, w którego barwach występował w latach 1999-2003. Najlepszym rokiem był dla niego 2002, kiedy to zdobył w lidze brazylijskiej 15 goli. W roku 2003 sprzedany do
AS Roma.
- Toninho Cerezo – uczestnik mistrzostw świata 1982. Po mistrzostwach występował w klubach
AS Roma i
Sampdoria Genua.
- Eder – uczestnik mistrzostw świata 1982. Miał przydomek O Canhão ("działo"), gdyż uważano, że jego strzały są jednymi z najsilniejszych na świecie.
- Edivaldo – uczestnik mistrzostw świata z 1986. Zginął tragicznie w wieku 30 lat.
- Luisinho – uczestnik mistrzostw świata 1982.
- Lincoln – według magazynu Kicker najlepszy gracz Bundesligi w 2004. Obecnie gra w
Schalke 04 Gelsenkirchen
- Mazurkiewicz – bramkarz reprezentacji narodowej Urugwaju, uważany za jednego z najlepszych w dziejach światowego futbolu. Wraz ze swą reprezentacją zajął czwarte miejsce na mistrzostwach świata w 1970.
- Dedê – obecnie gra w
Borussia Dortmund.
- Cláudio Caçapa – obecnie gra w
Olympique Lyon.
- Juliano Belletti – obecnie gra w
Barcelonie.
- Arthur Friedenreich
- Dondinho – ojcies słynnego Pelé.
- Zé do Monte – pomocnik z lat 50. XX w.
- Paulo Isidoro
- Alfonso Alves - obecnie gra w w
SC Heerenveen
[edytuj] Najlepsi strzelcy w historii klubu
- Reinaldo – 255 goli
- Dario – 211 goli
- Mario de Castro – 195 goli
- Guará – 168 goli
- Lucas Miranda – 152 goli
- Said – 142 goli
- Guilherme – 139 goli
- Ubaldo – 135 goli
[edytuj] Trenerzy
- Telê Santana -->434 mecze
- Procópio Cardoso -->328 meczów
- Barbatana -->227 meczów
- Ricardo Díez -->168 meczów
- Levir Culpi (obecny trener) -->135 meczów
[edytuj] Kibice
Atlético znane jest w całej Brazylii jako klub mający jednych z najbardziej oddanych sobie kibiców. Kibice tego klubu zyskali sobie przydomek "Massa Atleticana", lub po prostu "Massa", który znany jest w całym kraju z powodu ogromnej popularności klubu w stanie Minas Gerais. Massa oznacza masy ludzi niższych klas. W stanie Minas Gerais Atlético jest klubem najpopularniejszym, pomimo faktu, że w latach 90. XX w. znacznie wzrosła liczba zwolenników wielkiego lokalnego rywala Cruzeiro, który w tej chwili pod względem popularności niemal zrówna się z przeżywającym trudne chwile rywalem.
Atlético zwykle ma największą widownię w kraju. Od kiedy rozpoczęły się oficjalne rozgrywki o mistrzostwo Brazylii Atlético było pierwszym klubem, który przyciągnął na swe mecze ponad 10 milionów widzów. Od roku 1971 mecze z udziałem Atlético obejrzało 11 743 767 widzów. Klub zajmuje trzecie miejsce w Brazylii pod względem wielkości średniej widowni w latach 1972-2005, która wynosi 23521 widzów na mecz. Lepsze są tylko Flamengo Rio de Janeiro (25898) i
Bahia Salvador (24218).
- Średnia frekwencja na meczach Atlético w mistrzostwach Brazylii Campeonato Brasileiro Série A
- 1972 20396 (11 miejsce w lidze)
- 1973 17813 (11 miejsce)
- 1974 12727 (7 miejsce)
- 1975 27087 (19 miejsce)
- 1976 46581 (3 miejsce)
- 1977 55664 (2 miejsce)
- 1978 14958 (34 miejsce)
- 1979 18965 (8 miejsce)
- 1980 48252 (2 miejsce)
- 1981 32786 (14 miejsce)
- 1982 26693 (19 miejsce)
- 1983 39249 (3 miejsce)
- 1984 21199 (19 miejsce)
- 1985 29668 (4 miejsce)
- 1986 36150 (3 miejsce)
- 1987 34879 (3 miejsce)
- 1988 8330 (10 miejsce)
- 1989 14136 (8 miejsce)
- 1990 26748 (5 miejsce)
- 1991 26763 (3 miejsce)
- 1992 17310 (13 miejsce)
- 1993 5650 (32 miejsce)
- 1994 22673 (4 miejsce)
- 1995 21072 (7 miejsce)
- 1996 25449 (3 miejsce)
- 1997 23342 (4 miejsce)
- 1998 19562 (9 miejsce)
- 1999 42322 (2 miejsce)
- 2000 13657 (24 miejsce)
- 2001 30679 (4 miejsce)
- 2002 22248 (8 miejsce)
- 2003 14034 (7 miejsce)
- 2004 10222 (19 miejsce)
- 2005 21889 (20 miejsce)
Według magazynu Placar w 2001 liczba kibiców klubu szacowana była na 8 milionów ludzi, najwięcej w stanie Minas Gerais,
Grupy kibiców klubu:
- Galoucura
- Galo Metal
- Uniformizada (TUA)
- Esquadrão Atleticano
- Netg@lo
- Galosampa/SP
- Candangalo/DF
- Gargalo
- Dragões da FAO
- Máfia Atleticana Organizada (MAO)
- Força Jovem Atleticana
- Galo Prates
- Galo Elite
- Galodum
- Super Força Viva
- Galos de Porão
- Medgalo
- Eficigalo
- Desempregalo
[edytuj] Derby
Atlético rozgrywa dwa rodzaje derby z dwoma lokalnymi przeciwnikami – América Mineiro Belo Horizonte oraz
Cruzeiro Belo Horizonte. Aż do lat 50. i wczesnych lat 60. XX w. największymi derbami w stanie Minas Gerais były pojedynki między zespołami Atlético i América. Ale począwszy od lat 60. to się zmieniło i teraz największymi derbami miasta są mecze z udziałem Atlético i Cruzeiro.
Atlético i Cruzeiro grały ze sobą 447 razy – 184 razy wygrało Atlético, 143 razy Cruzeiro, a 120 razy wynik był nierozstrzygnięty.
Atlético i América grały ze sobą 376 meczów – 186 razy wygrało Atlético, 100 razy América i 90 razy był remis.
[edytuj] Linki zewnętrzne
1992: Atlético Mineiro • 1993: Botafogo • 1994: São Paulo • 1995: Rosario Central • 1996: Lanús • 1997: Atlético Mineiro • 1998: Santos • 1999: Talleres
Série A
Atlético-PR • Botafogo • Corinthians • Cruzeiro • Figueirense • Flamengo • Fluminense • Fortaleza • Goiás • Grêmio • Internacional • Juventude • Palmeiras • Paraná • Ponte Preta • Santa Cruz • Santos • São Caetano • São Paulo • Vasco
Série B
América-RN • Atlético-MG • Avaí • Brasiliense • Ceará • Coritiba • CRB • Gama • Guarani • Ituano • Marília • Náutico • Paulista • Paysandu • Portuguesa • Remo • Santo André • São Raimundo • Sport • Vila Nova