Belecthor II
Z Wikipedii
Belecthor II – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni oraz w XII tomie Historii Śródziemia.
Postać ta nie występuje się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z inną – Belecthorem I, wcześniejszym namiestnikiem Gondoru.
- W angielskim oryginale – Belecthor II
- Przekład Marii Skibniewskiej – Belecthor II (Belekthor)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Belektor II
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Belecthor II
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Belecthor II (ur. 2752 rok Trzeciej Ery – zm. 2872 rok Trzeciej Ery)[2] – Dúnadan, dwudziesty pierwszy namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Beregonda. Urząd objął w 2811 roku. Sprawował go do końca swego życia, przez 61 lat. Za jego czasów Gondorczycy toczyli (do 2864 roku) ostatecznie zwycięskie walki z orkami w Ered Nimrais. Po śmierci Belecthora uschło w Minas Tirith Białe Drzewo. Jego następcą był Thorondir.
Imię Belecthor pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Wielki orzeł.
| Poprzednik Beregond |
Namiestnicy rządzący Gondorem | Następca Thorondir |
