Berneński pies pasterski

Z Wikipedii

Berneński pies pasterski
Berneński pies pasterski
Inne nazwy	Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog
Kraj patronacki	Szwajcaria
Wymiary
Wysokość	(psy) 63,5-70 cm, (suki) 58-66 cm
Waga	ok. 55 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa II, Sekcja 3, numer wzorca 45
AKC	Working
ANKC	Grupa 6 - (Utility)
CKC	Grupa 3 - (Working)
KC(UK)	Working
NZKC	Utility
UKC	Grupa 1 - Guardian Dog
Wzorce rasy
FCI • AKC • ANKC • CKC KC(UK) • NZKC • UKC
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Berneński pies pasterski - jedna z ras psów, należąca do sekcji szwajcarskich psów pasterskich.

Spis treści 1 Rys historyczny 2 Wygląd 2.1 Budowa 2.2 Szata i umaszczenie 3 Zachowanie i charakter 4 Użytkowość 5 Zdrowie i pielęgnacja 6 Popularność 6.1 W Polsce 7 Przypisy 8 Bibliografia

[edytuj] Rys historyczny

Niegdyś sądzono, że przodkowie dzisiejszych Berneńskich psów pasterskich dotarli na tereny Szwajcarii wraz z legionami rzymskimi. W latach 20. XX wieku odkryto czaszkę psa sprzed około 4000 roku p.n.e. Znaleziono także pozostałości czaszek potwierdzające obecność psów w typie współczesnego berneńskiego psa pasterskiego, pomiędzy 1000 – 600 p.n.e. nad Jeziorem Zurychskim. ^[1] Pozwala to sądzić, że tego typu psy żyły ta terenach szwajcarskich przed przybyciem Rzymian.

Odkryto tę rasę na przełomie XIX i XX wieku, na terenach Prealp w okolicach Schwarzenburga. Psy te występowały także w dolinie Emmental, niedaleko Berna i Burgdorfu jako psy stróżujące obejścia oraz zwierząt hodowlanych, a także jako psy zaganiające. W momencie gdy na terenach nizinnych Szwajcarii zaczęły powstawać w dużej liczbie serownie dodatkowo berneńczyki wykorzystywano jako psy transportujące, zaprzęgane do wózków z nabiałem. Opisywano je wówczas jako duże, masywne zwierzęta z głową o mocnej budowie i najczęściej czarnym umaszczeniu (wierzono, że czarne psy odpędzają złe duchy, dlatego preferowano taką maść).

Pod koniec XIX w, w małej miejscowości Durrbach, za sprawą tamtejszego oberżysty, który hodował i sprzedawał gościom trójkolorowe psy, rasa zyskała pierwszą oficjalną nazwę; brzmiała ona Durrbachler. W 1899 roku powstał Związek Kynologiczny „Berna” zrzeszający hodowców psów rasowych z kantonu berneńskiego. Pierwszym inicjatorem powstania czystej hodowli berneńskiego psa pasterskiego był, żyjący w latach 1867 – 1945, Fritz Probst. Po międzynarodowej wystawie w Bernie w 1904 roku, psy tej rasy zostały zauważone i docenione przez środowisko kynologów. Od tamtej pory zaczęło wzrastać także zainteresowanie tą rasą osób o wyższym statusie materialnym, takich jak handlowcy, czy fabrykanci.

Jednak panująca wówczas moda na bernardyny, sprawiła że Berneńczyk był mniej popularny. Na początku XX w profesor Albert Heim i Franz Schertenleib odnaleźli kilka psów na terenie szwajcarskich farm i rozpoczęto ratowanie rasy.

W 1907 roku założono Schwizeriche Durrach Klub i opublikowano pierwszy wzorzec. Nazwę Durrbachler zmieniono na Berner Sennenhund – Berneński Pies Pasterki. W 1913 roku rasa została uznana przez „Szwajcarski Związek Kynologiczny”.

[edytuj] Wygląd

[edytuj] Budowa

Berneński pies pasterski jest mocny, duży, lecz nie ociężały. Długi ogon, bujnie owłosiony, trzymany jest nisko podczas spoczynku, uniesiony nie powinien sięgać powyżej linii grzbietu. Ciemnobrązowe oczy są owalne. Uszy osadzone wysoko swobodnie opadają wzdłuż policzków.

[edytuj] Szata i umaszczenie

Berneńczyk jest psem trójkolorowym, wyłącznie czarno-rudo-białym. Barwy te są umieszczone u każdego osobnika tak samo: czarny płaszcz z brązowo-rudymi plamami na kończynach, klatce piersiowej, policzkach i nad oczami. Białe znaczenia znajdują się w ściśle określonych miejscach: duża plama na klatce piersiowej (najbardziej pożądana w kształcie krzyża), strzałka na głowie, koniec ogona i łap. Takie umaszczenie jest charakterystyczne dla szwajcarskich psów pasterskich. Sierść jest gęsta, jedwabista, długa i lekko falowana, bez loków.

[edytuj] Zachowanie i charakter

Psy tej rasy są łagodne i przyjazne w stosunku do ludzi. Tolerują dzieci i są wobec nich ostrożne, cierpliwe i opiekuńcze. Nie są agresywne w stosunku do gości, przechodniów czy innych zwierząt. Mimo to posiadają instynkt stróża – zaniepokojone alarmują .

Są psami radosnymi i wymagającymi kontaktu z człowiekiem, a pozbawione otoczenia ludzi stają się lękliwe, nieposłuszne i nabywają skłonności do ucieczek. Potrzebuje sporo ruchu, lubi się uczyć.

W wieku szczenięcym wymaga konsekwencji i stanowczości w podejściu.

[edytuj] Użytkowość

Obecnie najczęściej hodowany jako pies rodzinny, pełni też rolę stróża. Sprawdza się w dogoterapii, pracuje z osobami niepełnosprawnymi. Nadaje się do szkolenia na psa towarzyszącego, obronnego, tropiącego i ratowniczego - lawinowego oraz gruzowego. Ze względu na swoją wagę rzadko startuje w konkursach na sprawność i zwinność (agility), ale z powodzeniem może brać udział w konkursach posłuszeństwa (obedience).

[edytuj] Zdrowie i pielęgnacja

Berneńskie Psy Pasterskie żyją około 12 lat. Nie są psami chorowitymi, lecz istnieje kilka dolegliwości, na które Berneńczyki są szczególnie narażone. Są to:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych;
• skręt żołądka;
• nowotwory (szczególnie histiocytoza);
• entropium;
• ektropium;

Rasa ta jest wrażliwa na wysokie temperatury, dlatego że wywodzi się z terenów wysokogórskich. Ma skłonności do nadwagi.

Szata berneńczyka wymaga regularnego szczotkowania, zwłaszcza w okresie wymiany włosa. Sierść nie ma skłonności do kołtunienia się.

[edytuj] Popularność

Berneński pies pasterski jest psem znanym na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych istnieje Klub Berneńskiego Psa Pasterskiego, istnieją także hodowle tej rasy na kontynencie Ameryki Południowej i w Japonii.

[edytuj] W Polsce

Berneńczyki przybyły do Polski z Czech pod koniec lat siedemdziesiątych. Pierwszy polski miot przyszedł na świat w 1981 roku. W ostatnich latach w odnotowuje się wzrost zainteresowania tą rasą.

[edytuj] Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
• Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999