Bezsenność

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy objawu chorobowego. Zobacz też: Bezsenność Stanisława Lema.

ICD-10

Bezsenność nieorganiczna (insomnia inorganica)

Kod ICD-10

F51.0

F51.0.0 {{{X.0}}}

F51.0.1 {{{X.1}}}

F51.0.2 {{{X.2}}}

F51.0.3 {{{X.3}}}

F51.0.4 {{{X.4}}}

F51.0.5 {{{X.5}}}

F51.0.6 {{{X.6}}}

F51.0.7 {{{X.7}}}

F51.0.8 {{{X.8}}}

F51.0.9 {{{X.9}}}

DSM IV

Bezsenność

Kod DSM IV

307.42

307.42.0 {{{XX.0}}}

307.421 {{{XX.1}}}

307.422 {{{XX.2}}}

307.423 {{{XX.3}}}

307.424 {{{XX.4}}}

307.425 {{{XX.5}}}

307.426 {{{XX.6}}}

307.427 {{{XX.7}}}

307.428 {{{XX.8}}}

307.429 {{{XX.9}}}

{{{kodDSM1}}} {{{XXX.0}}}

{{{kodDSM2}}} {{{XXX.1}}}

{{{kodDSM3}}} {{{XXX.2}}}

{{{kodDSM4}}} {{{XXX.3}}}

{{{kodDSM5}}} {{{XXX.4}}}

{{{kodDSM6}}} {{{XXX.5}}}

{{{kodDSM7}}} {{{XXX.6}}}

{{{kodDSM8}}} {{{XXX.7}}}

{{{kodDSM9}}} {{{XXX.8}}}

{{{kodDSM10}}} {{{XXX.9}}}

Bezsenność (łac. Insomnia) - subiektywne zaburzenia związane z trudnościami w zasypianiu, kontynuowaniu snu, wczesnym budzeniem się, snem przerywanym lub snem nieregenerującym. Kryterium diagnostycznym bezsenności jest skrócenie fazy snu połączone z obiektywną sennością lub subiektywnym poczuciem zmęczenia występującymi w ciągu dnia. Brak zmian samopoczucia w ciągu dnia wskazuje na zmniejszone zapotrzebowanie na sen.

Bezsenność jest jedną z najczęściej zgłaszanych dolegliwości - ok. 10-20 % osób dorosłych zgłasza bezsenność w stopniu umiarkowanym i ciężkim. Przeważają kobiety, a częstość występowania bezsenności wzrasta z wiekiem.

Najczęstszymi przyczynami psychicznymi są zaburzenia lękowe i depresja. Przyczynami zaburzenia zasypiania i kontynuowania snu mogą być też np. alkohol oraz napoje zawierające kofeinę, a także niewłaściwa higiena snu. Do pozostałych głównych przyczyn bezsenności należy zmniejszenie się w czasie starzenia się ilości produkowanej i uwalnianej melatoniny. Bezsenność o takim podłożu leczy się stosując syntetyczny hormon (melatoninę).

Następstwa bezsenności:

utrzymujące się uczucie zmęczenia
chwiejność i upośledzenie nastroju
trudności w koncentracji
zaburzenia pamięci
senność w ciągu dnia

Bezsenność może także powodować nawet 4-krotne zwiększenie ryzyka choroby niedokrwiennej serca^[1], zwiększenie ryzyka wystąpienia chorób psychosomatycznych, upośledzenia układu odpornościowego, wystąpienia wypadków i liczby hospitalizacji.

Jeśli bezsenność nie jest uwarunkowana stanem zdrowia, diagnozuje się bezsenność pierwotną.

Podział bezsenności:

przygodna (kilka dni)
krótkotrwała (do 3 tygodni)
przewlekła (dłużej niż 3 tygodnie)

	Zaburzenia w rozpoczęciu i trwaniu snu [insomnia]
(insomnia organica)
ICD-10:	G47.0
G47.0.0 {{{X.0}}}
G47.0.1 {{{X.1}}}
G47.0.2 {{{X.2}}}
G47.0.3 {{{X.3}}}
G47.0.4 {{{X.4}}}
G47.0.5 {{{X.5}}}
G47.0.6 {{{X.6}}}
G47.0.7 {{{X.7}}}
G47.0.8 {{{X.8}}}
G47.0.9 {{{X.9}}}

Spis treści

1 Leczenie bezsenności
- 1.1 Leczenie objawowe
  - 1.1.1 Leczenie farmakologiczne
2 Linki zewnętrzne
3 Piśmiennictwo

[edytuj] Leczenie bezsenności

Ponieważ bezsenność może być objawem szeregu chorób somatycznych i psychicznych, a także spowodowana czynnikami środowiskowymi najwłaściwszym jest przede wszystkim skoncentrowanie się na identyfikacji i usunięciu (leczeniu) możliwych przyczyn wywołujących bezsenność.

Leczenie przyczynowe polega na:

usunięciu przyczyny
leczeniu wywołujących schorzeń somatycznych
leczeniu wywołujących schorzeń psychicznych

[edytuj] Leczenie objawowe

właściwa higiena snu
- niespanie w ciągu dnia
- budzenie się zawsze o tej samej porze niezależnie od ilości snu
- niepozostawanie w łóżku i sypialni jeśli sen nie przychodzi w ciągu 10-15 min
- łóżko ma służyć tylko do spania
- kładzenie się do łóżka tylko wtedy kiedy przychodzi senność
stosowanie metod niefarmakologicznych
- metody relaksacyjne
- metody behawioralne
- trening autogenny

[edytuj] Leczenie farmakologiczne

Mimo poprawy bezpieczeństwa współcześnie stosowanych leków w leczeniu bezsenności zaleca się aby czas ich stosowania ograniczyć (do ok. 2-4 tygodni).

Wybór rodzaju leku, jego dawki oraz czasu leczenia powinien być zindywidualizowany.

selektywni agoniści receptora benzodiazepinowego
- zopiklon
- zolpidem
- zaleplon
benzodiazepiny o działaniu ułatwiającym zasypianie
- estazolam
- nitrazepam
- temazepam
leki przeciwdepresyjne o działaniu nasennym
melatonina