Bournonit
Z Wikipedii
Bournonit – minerał z gromady siarkosoli. Minerał rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych regionach Ziemi.
Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mineraloga J.L Bournona, który jako pierwszy zidentyfikował ten minerał.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Skład chemiczny - PbCuSbS3
- antymonowa siarkosól ołowiu i miedzi - Układ krystalograficzny: rombowy
- Twardość w skali Mohsa: 2,5 -3
- Gęstość: 5,7-5,9 g/cm3
- Barwa - stalowy do ołowianoszarego, lekki zielonkawy odcień
- Rysa: stalowoszara
- Przełam: muszlowy
- Połysk: metaliczny
- Łupliwość: niewyraźna
Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupowe, często występują zbliźniaczenia; jego wielokrotne zbliźniaczenia przypominają czasami „koła zębate”. Występuje w skupieniach zbitych i ziarnistych. Jest kruchy, nieprzezroczysty, często zawiera domieszki takie jak: srebro rodzime, cynk, żelazo, arsen, mangan, nikiel.
[edytuj] Występowanie
Stanowi składnik średniotemperaturowych utworów hydrotermalnych. Współwystępuje z tetraedrytem, tenantytem, anytmonitem, cynkiem, sfalerytem, pirytem, antymonitem, chalkopirytem.
Miejsca występowania:
- Niemcy - Kopalnia Georg, Horhausen/Westerwald, Clausthal-Zellerfeld, St. Andreasberg/Oberharz, Neudorf/Unterharz
- Wielka Brytania - Kornwalia
- Francja - Puy de Dôme
- Czechy - Příbram
- Austria - Hüttenberg/Karyntia
- Peru, Boliwia, USA – Utah, Włochy, Ukraina.
W Polsce – znany z Sudetów (kopalnia w Jabłowie k. Boguszowa), znaleziony w Radzimowicach, Grudnie, okolicach Świeradowa Zdroju i Złotego Stoku.
[edytuj] Zastosowanie:
- ważna ruda ołowiu –42,5% Pb, miedzi – 13%Cu i antymonu –24,8% Sb.
- minerał poszukiwany przez kolekcjonerów
[edytuj] Bibliografia
- Rainer Bode, Minerały, Multico, Warszawa 1997 str. 32, ISBN: 83-7073-118-x
