CANT Z.506

Z Wikipedii

CANT Z-506 – włoski wodnosamolot pasażerski, bombowy i rozpoznawczy. Zaprojektowany i zbudowany w wydziale lotniczym stoczni Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA) w Monfalcone koło Triestu.

Spis treści 1 Historia 2 Użycie w lotnictwie 3 Użycie w lotnictwie polskim 4 Opis konstrukcji 5 Dane lotno-taktyczne CANT Z-506B (wersja dla lotnictwa polskiego)

[edytuj] Historia

W 1935 roku w wydziale lotniczym stoczni CRDA inż. Filippo Zapatta opracował nowy wodnosamolot, początkowo w wersji szybkiego samolotu pasażerskiego, który oznaczono jako CANT Z-506A. Samolot ten został oblatany w dniu 19 sierpnia 1935 roku. Ponieważ spełniał on założone osiągi, podjęto ich produkcję.

W 1936 roku dowództwo włoskiej marynarki wojennej zwróciło się o zbudowanie wersji wojskowej wodnosamolotu CANT Z-506, podjęto wtedy pracę nad taką konstrukcją, którą oznaczono jako CANT Z-506B. Oblot tego samolotu nastąpił w lipcu 1936 roku i po wykonaniu niezbędnych badań rozpoczęto ich produkcję.

W późniejszym okresie opracowano jeszcze wersje Z-506Bs i Z-506S

Wersje samolotu CANT Z-506:

• Z-506A – wersja pasażerska, wyprodukowano 38 egzemplarzy
• Z-506B Airone (pol. Czapla) – wersja wojskowa, samolot bombowy i torpedowy, wyprodukowano 324 egzemplarze
• Z-506Bs – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, do osłony konwojów i ratowniczy, wyprodukowano 23 egzemplarze
• Z-506S – wersja specjalna dla ratownictwa morskiego, wyprodukowano 5 egzemplarzy

[edytuj] Użycie w lotnictwie

Samoloty CANT Z-506B zostały użyte przez lotnictwo włoskie w 1938 roku biorąc udział w walkach w czasie hiszpańskiej wojny domowej po stronie frankistów.

Po wybuchu II wojny światowej samoloty brały udział w walkach na Morzu Śródziemnym. Po zakończeniu wojny ocalałe egzemplarze był używane w lotnictwie włoskim do 1959 roku

[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim

W listopadzie 1937 roku przebywająca we Włoszech delegacja Kierownictwa Marynarki Wojennej podjęła rozmowy w wytwórni CRDA na temat zakupu samolotu dla Morskiego Dywizjonu Lotniczego. Strona włoska przyjęła warunki i wyraziła zgodę na wprowadzenia części wyposażenia produkcji polskiej.

W dniu 30 lipca 1938 roku podpisano umowę na dostarczenie do Polski 6 samolotów CANT Z-506B, przy czym dostawy miały się odbywać w trzech terminach po 2 samoloty od 26 czerwca 1939 roku do 26 lipca 1939 roku.

Do Polski dotarł tylko jeden z tych samolotów, który przyleciał w dniu 27 sierpnia 1939 roku z Włoch do Pucka, przez Jugosławię, Węgry i Słowację. Samolot był uzbrojony, lecz zgodnie z przepisami międzynarodowymi podczas przelotu nad państwami obcymi nie miał na pokładzie amunicji.

W dniu 1 września 1939 roku po zbombardowaniu bazy Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku, postanowiono ewakuować samolot w głąb kraju. Wystartował on w dniu 2 września 1939 roku, udając się początkowo do Modlina, lecz zmuszony był wodować na Wiśle koło Kozienic. Następnie w dniu 4 września został przebazowany na jezioro Siemień koło Parczewa, gdzie w dniu 9 września 1939 roku został zniszczony w czasie nalotu samolotów niemieckich.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot CANT Z-506B był trójsilnikowym dolnopłatem wolnonośnym, wodnosamolotem pływakowym o konstrukcji drewnianej. Skrzydła półskorupowe pokryte grubą sklejką. Kadłub skorupowy o pokryciu z listewek oklejonych płótnem. Kabina załogi zakryta. Usterzenie drewniane pokryte częściowo sklejką, częściowo płótnem. Podwozie pływakowe z pływakami wykonanymi z duraluminium, wsparte zestrzałami o skrzydła i kadłub. Napęd: trzy silniki gwiazdowe. Śmigła trójłopatowe metalowe o zmiennym w locie skoku.

[edytuj] Dane lotno-taktyczne CANT Z-506B (wersja dla lotnictwa polskiego)

• Masa
  • własna: 8120 kg
  • całkowita: 12120 kg
• Wymiary
  • rozpiętość: 26,50 m
  • długość: 19,24 m
  • wysokość: 7,45 m
  • powierzchnia nośna: 87,00 m²
• Napęd: 3 silniki gwiazdowe Alfa-Romeo 128 RC.20 o mocy 850 KM (625 kW) każdy
• Uzbrojenie:
  • 3 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm (1 stały pilota, 1 w grzbietowej wieży obrotowej typu Breda M-1, 1 na ruchomej podstawie strzelający do tyłu pod kadłub)
  • 900 kg bomb lub 1 torpeda lotnicza o wadze 850 kg
• Osiągi:
  • prędkość:
    • maksymalna: 370 km/h
    • przelotowa: 325 km/h
    • wznoszenia: 4,8 m/s
  • pułap: 8000 m
  • zasięg:
    • normalny: 1500 – 2000 km
    • maksymalny: 2950 km
• Załoga: 5 (2 pilotów, nawigator-bombardier, 2 strzelców pokładowych)