Chlorek żelaza(II)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Chlorek żelaza(II)
Ogólne informacje
Nazwa systematyczna	chlorek żelaza(II)
Wzór chemiczny	FeCl₂
Masa molowa	126,75 g/mol
Wygląd	szarawo ciemnożółte kryształy
Numer CAS	7758-94-3
Właściwości
Gęstość i stan skupienia	3,16 g/cm³ (3 160 kg/m³), ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie	64,4 g/100 cm³ (10°C)
Temperatura topnienia	677°C (950 K)
Temperatura wrzenia	1 012°C (1 285 K)
Budowa
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Niebezpieczeństwa

Klasyfikacja UE	C - żrący Xn - szkodliwy
Numer RTECS	NO5400000
Podobne związki
Inne aniony	chlorek kobaltu(II) chlorek magnezu chlorek miedzi(II)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa)

Chlorek żelaza (II) - (dawniej chlorek żelazawy, FeCl₂) nieorganiczny związek chemiczny, sól żelaza (II) i chlorowodoru.

Bezwodny chlorek żelaza jest białą substancją krystaliczną topiącą się w temperaturze 677°C. Pod wpływem wilgoci szybko przechodzi w formę uwodnioną FeCl₂x4H₂O, która ma intensywnie żółty kolor.

Chlorek żelaza (II) otrzymuje się w wyniku działania na metaliczne żelazo gazowym chlorowodorem:

Fe + 2 HCl → FeCl₂ + H₂

W warunkach laboratoryjnych, aby uzyskać bezwodny chlorek żelaza (II) reakcję tę prowadzi się w metanolu z użyciem stężonego kwasu solnego, w wyniku czego powstaje [Fe(MeOH)₆]Cl₂, który w temperaturze 160°C rozkłada się do FeCl₂.

Roztwór wodny chlorku żelaza (II) jest kwaśny i żrący. Stosuje się go do trawienia płytek drukowanych w elektronice. W chemii metaloorganicznej, związek ten jest głównym źródłem żelaza (II). Stosuje się go np. do otrzymywania ferrocenu.

[edytuj] Zastosowanie medyczne

Chlorek żelaza (II) - (nazwa międzynarodowa Ferrous chloride) (ATC: B 03 AA 050) jest lekiem stosowanym w celu uzupełnienia niedoboru żelaza. Hydrolizujące sole, zawierające jony żelaza Fe²⁺ wchłaniane są łatwo z przewodu pokarmowego i stają się substratem do produkcji hemoglobiny i mioglobiny.

[edytuj] Wskazania

leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza
zapobieganie niedoborom żelaza u wcześniaków, noworodków z ciąż mnogich oraz u dzieci, których matki w okresie ciąży chorowały na niedokrwistość z niedoboru żelaza.

[edytuj] Przeciwwskazania i działania niepożądane

Przeciwskazania:

nadwrażliwość na lek lub składniki preparatu
hemochromatoza
hemosyderoza
niedokrwistość hemolityczna
niedokrwistość aplastyczna
niedokrwistość syderoachrestyczna
marskość wątroby
talasemia
stany zapalne błony śluzowej przewodu pokarmowego
nie stosować łącznie z poniższymi lekami:
- tetracykliny
- fluorochinolony
- lewodopa
- tyroksyna
- metyldopa
- sulfasalazyna
- neomycyna
- kolestipol
- cholestyramina
- allopurinol
nie stosować łącznie z poniższymi pokarmami:
- mleko i jego przetwory
- jajka

Działanie niepożądane

bóle brzucha
biegunka
zaparcie
nudności
brak łaknienia

[edytuj] Dawkowanie

Ściśle według wskazań lekarza!

Lek występuje w kroplach, podaje się go więc zmieszany z sokiem lub wodą, ewentualnie z posiłkiem (przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych), aczkolwiek przyjmowanie na czczo zwiększa wchłanianie żelaza (podobnie działa witamina C). Najlepiej pić przez słomkę, aby uniknąć przebarwienia zębów. Lek stosuje się przez 2-3 miesiące, aby uzupełnić tkankowe niedobory żelaza.
W trakcie leczenia występuje czarne zabarwienie stolca.