Tetracykliny
Z Wikipedii
Tetracykliny, grupa antybiotyków o szerokim spektrum działania, pierwotnie otrzymywana ze szczepów pleśni Streptomyces aureofaciens. Ich mechanizm działania polega na hamowaniu biosyntezy białka (poprzez blokowanie podjednostki S30 rybosomów bakteryjnych) i zaburzaniu procesów energetycznych w komórkach bakteryjnych.
Są podawane drogą doustną, niektóre dożylnie; dobrze penetrują do narządów i tkanek (tkanka płucna, płyn otrzewnowy), mają dobrą penetrację do ośrodkowego układu nerwowego po podaniu drogą doustną, co ma istotne znaczenie w leczeniu zakażeń Borrelia burgdorferi (borelioza).
Spis treści |
[edytuj] Podział tetracyklin
Tetracykliny dzieli się na:
- naturalne
- półsyntetyczne
- doksycyklina
- minocyklina
Tetracykliny dzielą się na związki o krótkim, wydłużonym i umiarkowanym okresie biologicznego półtrwania.
[edytuj] Spektrum działania
Tetracykliny charakteryzują się szerokim spektrum obejmującym bakterie Gram+ i Gram-, chlamydie (np. Chlamydophila pneumoniae), riketsje i krętki.
[edytuj] Zastosowanie
Jednym z powszechnych zastosowań jest leczenie trądziku.
Tetracykliny stosuje się między innymi w: leczeniu nieswoistego zapalenia cewki moczowej, boreliozy, dżumy, brucelozy, nieswoistych zakażeń dróg oddechowych, zapaleń w obrębie miednicy mniejszej, trądziku młodzieńczym i promienicy.
[edytuj] Przeciwskazania
Tetracyklin nie należy stosować u dzieci poniżej 8 roku życia oraz kobiet ciężarnych i karmiących. Mają one niekorzystny wpływ na tworzenie zawiązków kostnych i wzrost kości oraz przebarwienie zębów.
[edytuj] Oporność na tetracykliny
Oporność bakterii na tetracykliny polega na:
- wydalaniu ich z komórki zaraz po wniknięciu (efflux)
- modyfikacji rybosomów
