Zaparcie
Z Wikipedii
 |
Zaparcie |
| ICD-10: |
K59.0
|
|
K59.0.0 {{{X.0}}} |
|
| K59.0.1 {{{X.1}}} | |
| K59.0.2 {{{X.2}}} | |
| K59.0.3 {{{X.3}}} | |
| K59.0.4 {{{X.4}}} | |
| K59.0.5 {{{X.5}}} | |
| K59.0.6 {{{X.6}}} | |
| K59.0.7 {{{X.7}}} | |
| K59.0.8 {{{X.8}}} | |
| K59.0.9 {{{X.9}}} | |
Zaparcie (nazwy potoczne: zatwardzenie, obstrukcja) - utrudnione lub zbyt rzadkie oddawanie stolca.
Osoby zdrowe oddają zazwyczaj 1-2 dobrze uformowane stolce dziennie, czasem stolec co drugi dzień. Zaparcie jest jedną z najczęstszych dolegliwości. Występuje czasem u osób zdrowych spożywających pokarmy z małą zawartością płynów i błonnika, prowadzących siedzący tryb życia, u osób w podeszłym wieku i noworodków oraz u kobiet w zaawansowanej ciąży.
Często towarzyszy zaburzeniom czynnościowym jelita grubego, zwłaszcza u kobiet, jako tzw. zaparcie nawykowe. W zaparciach kał jest zazwyczaj twardy i suchy, oddawany z wysiłkiem. Zaparcie może być również wywołane przyczynami:
- mechanicznymi np.:
- zwężenie jelit przez naciek nowotworowy lub zapalny
- blizny
- ucisk z zewnątrz
- niedrożność jelit,
- toksycznymi np.:
- czynnościowymi np.:
- zaparcia atoniczne u starców i obłożnie chorych
- choroby gorączkowe
- charłactwo
- zaparcie spastyczne.
Jedną z częstszych przyczyn zaparcia jest lekceważenie uczucia parcia na stolec, co prowadzi do zaburzenia odruchu defekacyjnego. Leczenie zależy od przyczyny wywołującej. W leczeniu objawowym stosuje się środki przeczyszczające.
