Droga Neokatechumenalna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Rysunek symbolizujący Drogę Neokatechumenalną, umieszczony na stronie tytułowej jej statutu

Droga Neokatechumenalna lub Neokatechumenat jest to służba w Kościele katolickim poświęcona formacji w wierze osób dorosłych. Została założona przez hiszpańskiego artystę Kiko Argüello w 1964, w czasach rządów gen. Franco. Powstała jako odpowiedź na Sobór Watykański II, w przeświadczeniu, że Kościół musi odpowiedzieć na zmiany społeczne XIX i XX wieku, w szczególności na sekularyzację, ze szczególną troską tworząc wspólnotę i wracając do nauczania wczesnego chrześcijaństwa. W 1990 roku Droga została uznana przez papieża Jana Pawła II jako itinerarium formacji katolickiej ważnej dla społeczeństwa i czasów dzisiejszych. Dzisiaj Droga jest jedną z najszybciej rozwijających się służb w Kościele katolickim.

Drogę rozpoczynają katechezy początkowe. Następnie zawiązuje się wspólnota, która przez kolejne lata realizuje itinerarium neokatechumenalne, rozwinięte według trzech faz wtajemniczenia chrześcijańskiego: prekatechumenat, katechumenat i wybranie, podzielone z kolei na etapy odmierzane "przejściami" z odpowiednimi celebracjami. Katechezy początkowe oraz itinerarium neokatechumenalne opierają się na trzech podstawowych elementach życia chrześcijańskiego uwydatnionych przez Sobór Watykański II: Słowie Bożym, Liturgii i Wspólnocie.

Ponieważ we wspólnotach neokatechumenalnych rodzi się wiele powołań do stanu kapłańskiego papież Jan Paweł II zapytał inicjatora Drogi Neokatechumenalnej o stworzenie seminarium misyjnego specjalnie da powołań ze wspólnot, pierwsze takie seminarium powstało w 1988 roku w Rzymie. Również Jan Paweł II zasugerował nazwę dla tego seminarium: Redemptoris Mater, co po łacinie oznacza Matka Zbawiciela. Dziś na całym świecie, od Japonii po Polskę, istnieje 64 seminariów Redemptoris Mater, w których do kapłaństwa przygotowuje się około 3000 alumnów.

[edytuj] Droga Neokatechumenalna dzisiaj

Po ponad czterdziestu latach istnienia Droga Neokatechumenalna dotarła do 105 krajów. W 2001 roku w 5,000 parafiach, w 880 diecezjach istniało 25,700 wspólnot, z czego 18,000 w Europie, 7300 w obu Amerykach, około 900 w Azji i Australii, oraz 600 w Afryce.

Do Polski Droga dotarła dzięki jezuicie o. Alfredowi Cholewińskiemu, który studiując w Rzymie wziął udział w katechezach inicjujących. W 1975 roku powstała pierwsza wspólnota neokatechumenalna w Polsce, przy kościele rektoralnym Ojców Jezuitów na ul. Królewskiej w Lublinie. Obecnie istnieje 790 wspólnot w 350 parafiach, znajdujących w 35 diecezjach. Zobacz Notę historyczną.

[edytuj] Krytyka

Mimo że Droga miała poparcie trzech kolejnych papieży (Pawła VI, Jana Pawła II i Benedykta XVI), wywoływała dużo kontrowersji. Jej praktyki były i wciąż są krytykowane wewnątrz i na zewnątrz Kościoła katolickiego. Zarzuca się jej przede wszystkim tajność rytów i praktyk - członkowie wspólnot nie wiedzą, co będą przeżywać na kolejnych etapach Drogi; nie mogą brać udziału w pewnych liturgiach wspólnot, które dotarły do któregoś z późniejszych etapów. Według niektórych jest to sprzeczne z powszechnością Kościoła.

[edytuj] Ostatnie wydarzenia

Oto ostatnie fakty dotyczące Drogi Neokatechumenalnej i jej zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską:

29 czerwca 2002 roku, w uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, Stolica Apostolska zatwierdziła ad experimentum na pięć lat (praktyka zazwyczaj stosowana przez Kościół katolicki w takich przypadkach - przed zatwierdzeniem ostatecznym), tzn. na okres od 29 czerwca 2002 do 29 czerwca 2007, opracowywany przez wiele lat Statut Drogi Neokatechumenalnej, który jest oficjalnym dokumentem Kościoła katolickiego uznającym Neokatechumenat za "sposób diecezjalnej realizacji wtajemniczenia chrześcijańskiego i stałego wychowania wiary".

1 grudnia 2005 roku kardynał Francis Arinze, Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów skierował oficjalny list do inicjatorów Drogi Neokatechumenalnej. Nawiązuje w nim do ich spotkania z papieżem Benedyktem XVI, które odbyło się 11 listopada 2005 roku w Watykanie. Oto nieautoryzowane tłumaczenie dokumentu.

4 stycznia 2006 roku po publikacji listu agencja ZENIT przeprowadziła na jego temat wywiad z Giuseppe Gennarinim - odpowiedzialnym za Drogę Neokatechumenalną w Stanach Zjednoczonych. W wywiadzie tym Giuseppe Gennarini wyjaśnia znaczenie tego dokumentu dla Drogi Neokatechumenalnej. Zobacz pełny tekst wywiadu.

Linki zewnętrzne:

Oficjalne strony:

Inne strony odnoszące się lub nawiązujące do Drogi Neokatechumenalnej: