Fort P Twierdzy Warszawa

Z Wikipedii

Umocnienia Warszawy i okolic

Twierdza Modlin Forty: I - II - III - IV - V - VI - VII - VIII IX - D-1 - D-2 - X - D-3 - XI - D-4 - XII - XIII - D-5 - D-6 - Grupa Fortowa "Goławice" (XIVb) - XIV - Grupa Fortowa "Carski Dar" (XV) - XVI - D-7 - D-8 - Grupa Fortowa "Janówek" (D-9, XVII) - D-10 - XVIII

Twierdza Warszawa Cytadela - Bateria Nadbrzeżna - Fort Siergieja - Fort Gieorgija - Fort Pawła - Fort Aleksieja - Fort Władimira - Fort Śliwickiego Forty: P (Bema) - W (Wola) - W-Tscha (Odolany) - Tscha (Szczęśliwice) - Tscha-M (Rakowiec) - M (Mokotów) - M-Tsche (Odyńca) - Tsche (Piłsudskiego) I - II - IIA - III - IV - V - VI - VII - VIIA - VIII - IX - X - XI - XIA - XII - XIIA - XIII - XIV - XIVA - Kawęczyn - Wawer

Twierdza Zegrze Umocnienie Duże - Umocnienie Małe

Fort Beniaminów - Fort Dębe - Fort Kawęczyn - Fort Łomianki - Fort Maciołki - Fort Pustelniki - Fort Wawer

Warszawski Rejon Forteczny

Współrzędne: 52° 15' 23" N, 20° 56' 20" E

Fort P ("П", "Bema", "Parysów", "Powązki") - to fort pierścienia wewnętrznego Twierdzy Warszawa, wybudowany w latach osiemdziesiątych XIX wieku.

Fort został wzniesiony jako obiekt dwuwałowy, otoczony fosą mokrą. Posiada charakterystyczny narys, który określić można jako połączenie regularnego pięciokąta o dwóch czołach w części czołowej oraz trapezu w części szyjowej, magazynowej. Pierwszy wał fortu przeznaczony był dla piechoty, drugi natomiast dla artylerii. Pod wałami ukryto rozległy, ceglany schron - podwalnię, z którego wyprowadzono poterny (tunele), prowadzące na wały. Wyjścia takie wyprowadzono również ze znajdujących się na stykach czół i barków schronów. Fort prawdopodobnie nie posiadał kaponier, co jest typowe dla obiektów o mokrej fosie. W części szyjowej wzniesiono cztery potężne schrony magazynowe (istnieją trzy z nich). Skrzydła umocnienia osłaniały odcinki wałów fortecznych.

Do wnętrza umocnienia prowadził zachowany do dziś stalowy most forteczny.

Po 1909 roku, w ramach likwidacji twierdzy wysadzono część potern i jeden ze schronów magazynowych. W okresie międzywojennym mieściła się w nim Wytwórnia Amunicji nr 1, produkująca około 2,3 miliona sztuk amunicji miesięcznie. W 1939 roku fortu bronił 1 batalion 144 pułku piechoty, którego dowódcą był major Bronisław Wadas. Fort, mimo licznych ataków niemieckich, został utrzymany aż do kapitulacji Warszawy. W czasie okupacji mieściły się tu liczne magazyny, które były celem ataków polskiego ruchu oporu. Po wojnie, do lat osiemdziesiątych, znajdowały się tutaj magazyny wojskowe.

Fort P jest prawdopodobnie najlepiej zachowanym i najciekawszym pod względem zabytkowym i krajoznawczym fortem Twierdzy Warszawa. Od kilku lat trwają z różną efektywnością prace nad uporządkowaniem terenu i udostępnieniem go jako miejsca rekreacji.

[edytuj] Bibliografia

Lech Królikowski, "Twierdza Warszawa", Warszawa 2002.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zdjęcie satelitarne na Google Maps. Widoczny zarys fortu, wały i schrony magazynowe.

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z Warszawą  i fortyfikacjami. Jeśli możesz, rozbuduj go.