Fort Władimira Cytadeli Warszawskiej

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Fort Władimira: działobitnia od strony Nowego Miasta. Widoczna sucha fosa i korytarz prowadzący do przeciwskarpy.


Umocnienia Warszawy i okolic
Twierdza Modlin Forty: I - II - III - IV - V - VI - VII - VIII IX - D-1 - D-2 - X - D-3 - XI - D-4 - XII - XIII - D-5 - D-6 - Grupa Fortowa "Goławice" (XIVb) - XIV - Grupa Fortowa "Carski Dar" (XV) - XVI - D-7 - D-8 - Grupa Fortowa "Janówek" (D-9, XVII) - D-10 - XVIII
Twierdza Warszawa Cytadela - Bateria Nadbrzeżna - Fort Siergieja - Fort Gieorgija - Fort Pawła - Fort Aleksieja - Fort Władimira - Fort Śliwickiego Forty: P (Bema) - W (Wola) - W-Tscha (Odolany) - Tscha (Szczęśliwice) - Tscha-M (Rakowiec) - M (Mokotów) - M-Tsche (Odyńca) - Tsche (Piłsudskiego) I - II - IIA - III - IV - V - VI - VII - VIIA - VIII - IX - X - XI - XIA - XII - XIIA - XIII - XIV - XIVA - Kawęczyn - Wawer
Twierdza Zegrze Umocnienie Duże - Umocnienie Małe
Fort Beniaminów - Fort Dębe - Fort Kawęczyn - Fort Łomianki - Fort Maciołki - Fort Pustelniki - Fort Wawer
Warszawski Rejon Forteczny

Współrzędne: 52° 15' 26" N, 21° 00' 25" E

Fort Władimira ("Legionów") - to jeden z fortów Cytadeli Aleksandrowskiej, stanowiącej trzon Twierdzy Warszawa.

Wzniesiona w ogólnym zrębie w latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku Cytadela spełniała głównie funkcje więzienne i policyjne, mając niewielkie możliwości rzeczywistej obrony miasta z w powodu swojego umiejscowienia i konstrukcji. Z tego powodu bardzo szybko przystąpiono do budowy kolejnych umocnień, wysuniętych przed narys Cytadeli.

Fort został wzniesiony w latach 1851-1852 jako duża ceglana działobitnia. Otaczała go sucha fosa broniona przez kaponiery. Wg niektórych źródeł fort łączyła z Cytadelą poterna (tunel), zniszczona w czasie budowy Mostu Gdańskiego.

W roku 1921 otrzymał imię Legionów (Piłsudskiego). Obecnie jest częścią terenów parkowych ciągnących się pomiędzy Nowym Miastem a Cytadelą. Mieści się w nim restauracja, zaś podziemny system tuneli kontrminowych i komunikacyjnych jest przedmiotem badań i konserwacji dokonywanej przez miłośników fortyfikacji. Inicjatorem i głównym wykonawcą prac jest Zbigniew Rekuć.