Gęstość Plancka
Z Wikipedii
Gęstość Plancka to pochodna jednostka gęstości w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako FP.
gdzie: mP - masa Plancka, lP - długość Plancka, G - stała grawitacji, c - prędkość światła w próżni.
Gęstość Plancka jest to gęstość jaką osiąga się przez ściśnięcie masy Plancka do sześcianu o krawędzi równej długości Plancka. Wartość ta jest nieosiągalna nawet w największych akceleratorach. Właśnie taką gęstość miał Wszechświat w chwili Wielkiego Wybuchu, a dziś występuje ona w czarnych dziurach. Jeżeli materia osiągnie gęstość Plancka, to zakrzywienie czasoprzestrzeni jest tak wielkie, że załamują się wszystkie uznane teorie fizyczne. W takich warunkach wszystkie oddziaływania ulegają unifikacji w jedną podstawową siłę, która kształtuje podstawowe własności naszego Wszechświata.
Jednostki naturalne (jednostki Plancka) |
Jednostki podstawowe:długość Plancka | czas Plancka | masa Plancka | ładunek Plancka | temperatura Plancka | Jednostki pochodne:energia Plancka | siła Plancka | moc Plancka | gęstość Plancka | pulsacja Plancka | ciśnienie Plancka | natężenie Plancka | napięcie Plancka | opór Plancka |
Pięć fundamentalnych stałych fizycznych |
prędkość światła w próżni | stała grawitacji | zredukowana stała Plancka | czynnik stały z prawa Coulomba | stała Boltzmanna |