Siła Plancka
Z Wikipedii
Siła Plancka to pochodna jednostka siły, w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako FP.
1,21027 × 1044 N
gdzie: G stała grawitacyjna, c prędkość światła w próżni.
Siła Plancka jest to siła, która jest potrzebna, aby masę Plancka rozpędzić do prędkości pozwalającej jej pokonać odległość Plancka w czasie Plancka. Siła Plancka odgrywa ważną rolę w teorii strun jako podstawowe naprężenie. W ogólnej teorii względności siła Plancka to czynnik, przez który należy podzielić gęstość energii, aby otrzymać zakrzywienie czasoprzestrzeni.
Bibliografia:
- Wilczek F., Scaling Mount Planck Physics Today czerwiec 2001 HTML
Jednostki naturalne (jednostki Plancka) |
Jednostki podstawowe:długość Plancka | czas Plancka | masa Plancka | ładunek Plancka | temperatura Plancka | Jednostki pochodne:energia Plancka | siła Plancka | moc Plancka | gęstość Plancka | pulsacja Plancka | ciśnienie Plancka | natężenie Plancka | napięcie Plancka | opór Plancka |
Pięć fundamentalnych stałych fizycznych |
prędkość światła w próżni | stała grawitacji | zredukowana stała Plancka | czynnik stały z prawa Coulomba | stała Boltzmanna |