Gerundium
Z Wikipedii
Gerundium – rzeczownik odczasownikowy, zwykle będący nazwą czynności, często mający też jakieś inne znaczenie. W niektórych językach gerundium może występować dodatkowo w funkcji imiesłowu przysłówkowego współczesnego lub przymiotnikowego czynnego.
[edytuj] Przykłady
W języku polskim formy gerundium funkcjonują jako rzeczowniki, często mogące oznaczać zarówno czynność jak i obiekt na którym się ona odbywa, np. jedzenie (od jeść).
W języku angielskim formy gerundialne tworzy się za pomocą przyrostka -ing, np. waiting (od wait). Mogą oznaczać zarówno nazwę czynności, jak i występować w funkcji imiesłowowej, np. the waiting boy (="czekający chłopiec").
W języku niemieckim gerundium ma taką samą formę jak bezokolicznik i jest rodzaju nijakiego, np. das Essen (od essen). Występuje w funkcji rzeczownika będącego nazwą czynności.
W języku hiszpańskim gerundium ma końcówkę -ando lub -iendo (-yendo) w zależności od rodzaju koniugacji, np. caminando (od caminar), leyendo (od leer). Występuje wyłącznie w funkcji imiesłowowej.
W języku łacińskim gerundium występuje w funkcji rzeczownikowej wyłącznie w przypadkach zależnych, np. facultas dicendi (="zdolność mówienia").